Bir yurtdan boshqa shaharga yaqinda ko‘chib kelgan vaqtlarim edi. Ko‘ch-ko‘ronlarni sekingina sarishta qilyapmiz. Dam olish kunlarini mo‘ljallab ishni jadallashtirdik, bozorga chiqib ul-bul xarid ham qildik. Samarqanddan kelgan xo‘roz oyog‘idagi arqonchasini sudrab hovlida yurardi. Xo‘rozni turkman momomiz yangi uyga qon chiqarish davomi…

Tog‘oshar – bu nom yoki ism desak, egasiga juda mos. Tog‘oshar cho‘pon. Cho‘ponki, otasi ham unga tug‘ilgan zahoti peshonasida cho‘ponlik yoxud cho‘liqlik yozilganidek, aynan shu ismni qo‘ygan. U esini tanibdiki, dashtu yovonlarda suruvining ortidan yuradi. Tog‘osharga bu yerlarning o‘t-o‘lanlariku mayli, davomi…

Barnoni Narzibaland mahallasidagi yigitlar tunu kun o‘ylaydigan bo‘p qolishdi. Barno ham haqiqiy barno yigitni izladi. U o‘zining chiroyi, qomatining bahosini bilardi. Necha-necha yigitlar uning izidan ichikib yurdi. Qanchalab ishqiy maktublar bitildiki, barisi abas bo‘ldi. Barno birortasiga ham javob yozmadi. Lekin davomi…

Amirxon Eshon kampirining gapiga kirib, Nurmat baxshinikiga qulchilikka jo‘nadi. Baxshi Yaxshiboyday yigitni unchalik mensimagandi. Borgan sovchilarni qaytaraverdi. Yaxshiboyning ota-onasi u yoshligida qazo qilib, bola bir singlisi bilan qolgandi. Ikkalasini esa amakisi asrab olgandi. Yaxshiboy qo‘lidan ish keladigan bo‘lganidan keyin qishloqning davomi…

Ko‘p uzoq va xo‘b zamonlar edi. Qudrat karvon tuyalarining qo‘ng‘iroqlarini jiringlatib, Jom cho‘llaridan o‘tib, uyi – Kosonga keldi. Qo‘yosh hali botmagan. Bola-chaqalari uning oldiga chiqib kutib oldi. Karvon hamma bilan iliq so‘rashdi. Bolalarini bag‘riga bosdi. So‘ng tuyalarni cho‘ktirib, ustidan xurjunlarni davomi…

U qattiq “uf” tortganicha yostiqqa yonboshladi. Ne qilarini va qanday yo‘l tutishini bilmay qoldi. Avvaliga o‘zi ham gumonsiradi. Shubhalandi. Biroq jo‘yali dastak topa olmadi.Tusmol shu ediki, Nazrning xotini – Xosiyat kimligi noma’lum bo‘lgan erkakka ko‘z suzibdi. Hattoki, u bilan don davomi…

Uning bobosini Ziyod attor deyishardi. Uylari qishloqning teparog‘ida, suvga yaqin joylashgandi. Lekin ular dehqonchilik bilan shug‘ullanmasdi. Ziyod attor faqatgina mollarini shahardan opkelib, ustiga ustamasini qo‘yib, qishloqning odamiga sotib, ro‘zg‘orini tebratgan. Ziyod attor bolalarni yaxshi ko‘radi. Ularga holva, mayiz, parvarda va davomi…

Uning orziqishlari uzoqqa cho‘zilmadi. Kutilmaganda otasi qazo qildi. Oila birdaniga sarosimaga tushib qoldi. Otasining marosimlarini o‘tkazdi. Uning xayoli parishon edi. O‘ylardiki, otasi uzoqroq safarga ketgan, erta indin eshikdan kirib keladi. Keyin bolalar uning ustiga o‘zini otishadi. Ota esa ularni erkalab davomi…

Oston karvon mehmonxonasida yonboshlab yotganida kampiri sekingina kirdi-da, poygakka o‘tirdi.-Dasturxon opkirsinmi?-Yo‘q, kerakmas, kampir, – dedi Oston karvon.-Balki, choy icharsiz? -Mayli, damlab kel-chi, – dedi Karvon.-Halima, hov qiz, otangga choy opkel, – deya kampir uydan turib ovoz beradi.-Mardondan xabar bormi? – davomi…

Har doimgidek ertalab ishga keldim. Hamxonalar salomlashib, obu-havo, narxu navodan biroz gaplashdik. So‘ng hamma o‘z ishi bilan ovora bo‘lib ketdi. Tushlikka yaqin Olimjon degan hamkasbimiz xonaga kirib keldi. Rahbarimiz undan nega ishga kechikib kelayotganini so‘rashga chog‘lanib turganida, Olimjonning o‘zi gap davomi…