…Kishi ariq bo‘yida o‘tirib, suvning bir maromda oqishini kuzatarkan beixtiyor tin oladi. Suvning tafti bor. Va har neki ofat ham undan.Azob deganlari shundan bo‘lsa kerak. Suv balosi ham borki, jimgina harakat qilayotgan ariq boshida irmoq bo‘lgani-yu yana qayerlardadir daryo-yu ummonga davomi…

Kech kuz edi. Adirdagi o‘tlar xuddi bahordagidek yam-yashil. Yantoq va karrakning dimiqqan hidini sezish qiyin emas. Ayniqsa, burganning buyi uni o‘ziga jalb etdi. Burgan unga otasini eslatardi… U soy yoqalab ortidan bolalarini ergashtirganicha tog‘ tomon yura boshladi. Havo ham yaxshigina davomi…

Kampir boshdanoq mulla Qudratning qizini kelin qilishga qarshi edi. Mulla Azim esa ahdida turdi. Ikki mulla bir paytlar quda bo‘lishga, orani yanada mustahkamroq qilishga sabab bo‘ladigan rishtani topmagandi. Mulla Qudrat qizini mulla Azimning yolg‘iz o‘g‘liga beradigan bo‘ldi. Og‘zaki bitim tuzildi. davomi…

Berdi boboning qovog‘i hali o‘rnidan turmapsdan turib, ko‘rpada o‘ranib yotganidayoq solindi. Negadir o‘z-o‘zidan xafa bo‘la boshladi. O‘rnidan birdaniga turmadi. Ko‘rpasida uyoqdan-buyoqqa ag‘darilib yotardi. Biroz o‘tgan-ketganlarni eslagandek bo‘lib, xayolan yoshlik yillarini ham yodga oldi. Entikdi. O‘tayotgan kunidan ko‘ngli to‘lmayroq turdi. O‘rnidan davomi…

Uning tug‘ilishi ham aslida g‘alatiroq edi. Jovli deya ism qo‘yishdi. Hamma irim-sirimlar qilindi. Jovli yig‘loqi chiqdi. Uning beshigini doim tebratib turish kerak. Bo‘lmasa, yana yig‘laydi. Opasi va akalari uning xarxashalaridan bezor bo‘ldi. Otasi tajanglashdi.Onasining yuragi zada bo‘lib qoldi. Qorni to‘ysa davomi…

Qunduz kampir qizi – Kibriyoni o‘ylabsa besaranjom bo‘ladi. Uni deb yuragi siqiladi. Choli ham bildirmay yuradi-yu, baribir uning ham ko‘ngli zada. Bo‘lmasa, cholu kampir bir etak bolani katta qilib, uyli-joyli qildi. Hammasi o‘zi bilan o‘zi ovora. Elda oilaning o‘ziga yarasha davomi…

Sochlari to‘zg‘in juvon go‘dagini ko‘ksiga mahkam quchganicha uzun ro‘molini shamol tortqilayotganidan bexabar yana ortidan bir o‘g‘lini ergashtirib, ilonizi so‘qmoqdan soy tomon enib kelayotgan edi. Ayolning boshi egik, bo‘g‘ziga yig‘i tiqilgan. Eri bir paytlar otdan yiqilib o‘lgan. Sho‘rlik beva qoldi. Endi davomi…

Vohid chol usta Xoliyorni unchalik yoqtirmasdi. Shu sabab bir-birini ko‘rishgudek bo‘lishsa, atay yo‘llarini o‘zgartirishardi. Go‘yoki, birov-birovini ko‘rmagandek. Aslida, orada talashadigan masala yo‘q hisobi. Yoshligidan birga unib-o‘sdi. Devor darmiyon qo‘shnilar boshida inoq edi. So‘ng Vohid chol hali chol bo‘lmagan ayni navqiron davomi…

Qishloqning o‘rtarog‘idagi qirning biqinida chog‘roqqina hovlimiz va boloxonali uyimiz bo‘lardi. Men faqatgina hovlimizda va ba’zan tomga chiqib o‘ynar edim. Gohida akam – Naim qirning ustiga opchiqib, o‘zim tengi bolalarning orasiga qo‘shib qo‘yardi. Men esa bu yerda o‘ynayotganlarga unchalik ham el davomi…

Safarning buvisi hamma kampirlar kabi mehribon edi.Buvining choli zotiljamdan qazo qilganiga ko‘p vaqt bo‘lgan. U paytlari do‘xtir deganlari bu qishloqda bo‘lmagan ham. Buvi bir qiz, bir o‘g‘li bilan qoladi. Urushdan keyingi davrlar, sharoit in qadar. Buvi odamlarning ul-bul xizmatlarini qilib davomi…