QORLI KEChA Qorong‘i tun izsiz yo‘qolar Olib kelishganda menga noxush xabarni. Pilik tugab borar, moychiroq shu’lasi lipillar, Qor esa yog‘adi eski xotiralar g‘ussasi yanglig‘. Entikib ketaman, og‘zimdan chiqqan bug‘ni tutarkan, Yuragim bo‘shlig‘ini yoritaman chiroq shu’lasi bilan. Libos saslarini eshitaman, ayol davomi…
KETAYoTGAN KEMA Men ham ketaman. Nahotki ko‘z yosh-la kuzatsam yoshligimni? Ketaman men. Osonmi bu fayzli sohilni tark etmoq, Ko‘z o‘ngimda jonlanar olmos cho‘qqili tog‘lar manzarasi, Nigohlarim ardoqlar qadrdon kishilarimning hatto ajinlarin… Ketar ekan, unutib bo‘larmi bularni? Boshqalar ko‘ngliga g‘ashlik solgan davomi…
PIONGULLAR YaShNAB TURARKAN Men mudom o‘z bahorimni kutib yashayman, Biroq piongullar xazon bo‘lgan kun Chulg‘anaman g‘am-g‘ussalarga, Bahor ham jim, mung‘ayib qolar. May kunlarin birida, dimiqqan kunda Yerga tushsa qovjiragan birorta gulbarg, Birdan yo‘qoladi piongullar dengizi. Mening qalbimda so‘nar junbush zavq. davomi…
DENGIZ VA O‘G‘LONLAR G‘alayonli to‘lqinlarim, to‘fonim-la men Sindiraman va yiqaman hamma narsani. Nima menga — tog‘ haybatli yuksak maqbara, Nima menga — cho‘ng qoyalar metin, nuramas, Siz bilmaysiz qudratimni, jazavamni, o, Sindiraman va yiqaman hamma narsani Tug‘yonlarim, na’ralarim, dag‘dag‘am bilan! davomi…
ShUNChAKI, AVVALGIDEK Shamol olislarga olib ketgan kuzak yomg‘iri ko‘ksingga chak-chak tomib poklay boshlar qalbingni. O‘zing ham bilmaysan qaydan kelding, qayga ketarsan to‘xtama, yo‘lingda davom et shunchaki, avvalgidek. G‘ir-g‘ir esayotgan shabadalikda ko‘rinsa, ko‘rinmasa ustingdan kulgani begonalarning yuksakdan yog‘aver yomg‘irga o‘xshab shunchaki, davomi…
(O‘rta asrlar, tarjimai holi noma’lum) * * * Shu oyni samoda ko‘rgandim oldin, O‘tgan yil ham boqqan, to‘lib chiroyga. Yil o‘tdi va yana bu oqshom oydin, Yana termulaman shu go‘zal oyga. Angladim: yil o‘tur, insonlar o‘tur, Oy esa samoda sochaverar davomi…
(O‘rta asrlar, tarjimai holi noma’lum) Ey, siz – mansablarga o‘ch birodarlar, Ertangi kun haqda o‘ylangiz, axir! Xuddi qum o‘ynagan bir yosh boladek, Nafsu mansablarga asirsiz hozir. Erta quyosh botar umr osmonida – Javob berajaksiz hisob onida… * * * Moviy davomi…
(O‘rta asrlar, tarjimai holi noma’lum) O‘z o‘rnidan sira qo‘zg‘olmaydi tog‘, Daryo o‘zgaradi hamisha, har kun; Tinimsiz oqadi, bilmaydi charchoq, Biroq orqasiga qaytolmas beun. Xuddi shu daryoga o‘xshaydi inson – Ketadi, qaytmaydi boshqa hech qachon… * * * Qachon xafa qildim davomi…