Абдулкаримбий ибн Шоҳруҳбий (1710-1750) (1733-1750) Минг сулоласидан бўлган Қўқон хони. Шоҳрухбийнинг ўғли. Акаси Абдураҳимбий вафот этгач (1733), тахтга ўтирган. Хонлик ўрдасини Қўқон яқинидаги Тепақўрғондан Қўқонга кўчирган. 1746 йил Ўратепа ҳокими Фозилбий ёрдамида Қалмоқлар ҳужумини қайтарган. Абдулкаримбий Қўқон шаҳрида сарой, мадраса, давоми…

(туғилган йили номъалум) (1750-1751 йиллар, 6 ой) Минг сулоласидан бўлган Қўқон хони. Абдулкаримбийнинг ўғли. 1750 йилда Абдулкаримбий вафот этгач хонлик тахтига ўтирган ва атиги олти ойгина ҳукмронлик қилган. Аммо, олти ой ўтгач у Марғилонга ҳоким қилиб юборилади. Тахтга эса Эрдона давоми…

Эрдонабий ибн Абдураҳимбий (? – 1762 йил) (1751-1752; 2-марта – 1753-1762) Минг сулоласидан бўлган Қўқон хони. Абдураҳмон Қўқонда олти ойлик ҳукмронлигидан сўнг хонлик тахтига ўтирган. Унинг ҳукмронлиги даврида (1751-1762) хонликнинг қудрати ортган. У Ўш, Ўзганни бўйсундирган. 1758-1759 йилларда эса Хитой давоми…

Бобобек ибн Абдураҳимбий (? – тахм. 1753) (1752-1753) Минглар сулоласидан бўлган Қўқон хони. Абдураҳимбийнинг катта ўгли. Жунғорлар (баъзи манбаларда қалмоқлар) 1740 йилларда Қўқонни қамал қилганларида Абдураҳимбий жияни Бобобекни гаров сифатида оқ уйлик қилиб душманларга беришга мажбур бўлган. Бобобек Қўқон яқинидаги давоми…

Сулаймон ибн Шодибий (? – 1763 йил) (1762-1763, 3 ой) Қўқон хонлигида 12 йил ҳукмронлик қилган Эрдонабий вафот этгач (1762), Шодибийнинг ўғли Сулаймонбек тахтга ўтқазилади, лекин суиқасд туфайли уч ой ҳикмронлигидан сўнг ўлдирилади. Сулаймонбекнинг қотиллари Абдулла Қушбеги, Ғурумсарой ҳокими Ўтов давоми…

Норбўта (тахминан 1749-1798) (тахминан1763-1798) Қўқон хони. Абдураҳмоннинг ўғли, Абдулкаримбийнинг набираси. 14 ёшидан тахтга чиққан. Наманган бекларининг сепаратизмини бостирган. Қўзғалон кўтарган Хўжанд бегини енгиб, шаҳарни ўзига бўйсундирган. Аммо, Ўратепа номигагина Бухорога тобе бўлиб қолган.

(? – 1810-й.й) (1801-1810) Қўқон хони. Минглар сулоласидан. Норбўтабийнинг ўғли. Унинг даврида салтанат ҳудудини кенгайтириш давом эттирилади. У Оҳангарон, Чимкент, Сайрам, Тошкент вилоятининг ҳаммасини, Россияга борувчи карвон йўлларидаги муҳим манзилгоҳларни забт этади. У Бухоро амирлигига қарши туришга кучи етажагини кўриб давоми…

Амирий (1787-Қўқон-1822) (1810-1822) Қўқон хони, зуллисонайн шоир. Норбўтабийнинг ўғли. Ўзбекларнинг минг уруғидан. Бошланғич саводини оилада чиқариб, кейин мадрасада таҳсил олган. Ёшлигидан сарой хизматига жалб қилинган: акаси – Қўқон хони Олимхоннинг давлатни бошқариш ишларида фаол иштирок этган. Олимхон 1807-1808 йилларда унга давоми…

(тахминан 1803/ 06-1842, Қўқон) (1822-1841) Минглар сулоласидан бўлган Қўқон хони. Умархон ва Нодиранинг ўғли. Отаси Умархон вафотидан кейин 17 ёшида тахтга ўтирган. Ҳукмронлик даврида хонлик ҳудудини кенгайтиришга уринган. Жанубий Олай тоғ этагида тожиклар бўйсундирилган. Қоратегин бутунлай, Дарвоз, Шуғнон, Рошан, Воҳонфақат давоми…

Шералихон Ҳожибек ўғли (тахм. 1797-1845 йиллар) (1842-1845) Қўқон хони. 1842 йил Бухоро амири Насрулло Қўқонни босиб олиб Иброҳим Хаёлни ноиб этиб тайинлаб кетади. Унинг зулмидан норози боґлган қўқонликлар қўзғолон коґтарадилар ва хон авлодларидан боґлмиш Шералини Қўқон хони деб эълон қиладилар. давоми…