Atrof zimiston. Yuragim hijil…Tish-sh! Quloq soling-a, orqamdan pisib kelayotgan ajinalar shivir-shivir qilishyapti. Kaminani bo‘g‘izlamoqchimikin ular? Ana, eshityapsizmi?Yo‘q. Baqaterakning barglari shildiryapti shekilli. Shabada esib turibdi-da.Atrof zimiston. Yuragim bejo!Yo alhazar! Bunisi qanaqa maxluq endi? Hezalaklarga o‘xshab kulyapti. Tishi arrasimon bo‘lsa-ya…Uf-f, shundan qo‘rqib davomi…
– Dunyoning ishlari g‘alati-da, uka. Tasodifan bitta stolda o‘tirib qolib, mana, tuzukkina tanishvoldik.– O‘zi qayerliksiz, aka?– Eshonguzarda turaman.– Ie! Balki pochchamni tanirsiz?– Opang eshonguzarga tushganmi?– Yo‘q, singlim. Oti Xolinisa.– Xolinisa dedingmi? To‘xta, to‘xta, haligi hindujamol kelin seni singling bo‘lmasin tag‘in? davomi…
– Keyingi kunlarda menga shubha bilan qaraydigan bo‘pqoldingiz. Ko‘nglingizdagini ochiq aytavering, Ahmadxon aka.– Nimaniyam gapiray? Umuman… rasvosan!– Yo tavba!– Ha! Senda menga nisbatan hech qanday samimiylik yo‘q.– Yo tavba! Yo tavba!– Bilaman, tiling boshqa, diling boshqa. Ko‘pdan beri, sal payt davomi…
Xiyobondagi bog‘kursida yolg‘iz o‘zi o‘tiribdi. Ko‘rib turibman, anvoyi gullarga termilib bahra olayotgani yo‘q. Xayoli boshqa narsada.Sigaretni chetga otdim-da, borib uning yoniga yalpaydim. U, ko‘zlarini jovdiratib, menga bir qarab qo‘ydi. Sezdimki, g‘irt o‘shandaqalardan.To‘g‘risini aytsam, unga qarab turib, negadir achinib ketdim. Hali davomi…
Botinkavoy bilan Tuflioy dalabog‘dagi bir uyning ostonasida uchrashib qoldilar.– Haliyam asfalni o‘yib yuribsanmi, poshnangdan akang? – deya suqlanib gap otdi Botinkavoy.– Bor-e! – nozlanib, burnini cho‘chchaytirdi Tuflioy.– A’zoyi badaningdan achigan paypoqning hiydi kelyapti. Nariroq tur.– Ho‘! Namuncha osmonlaysan? Sen amrikoni davomi…
O‘quvchiman, lekin amalim bor – maktabimizdagi «Qalampir» devoriy gazetasining muharririman. Ushbu satirik gazetadagi serg‘alva faoliyatim davomida goh imzosiz, goh sarlavhasiz maqolalarni ko‘p uchratganman. Ba’zilar shoshqaloqliklari bois sarlavha qo‘yishni shunchaki esdan chiqarishadi, ba’zilar achitqiroq sarlavha topolmay, bu yumushni mening zimmamga yuklab davomi…
O‘zbekning boshini tangrimiz million yil pishirgan, o‘zbekning esi ko‘p, har bir ishining tagida tog‘dek tajriba bor – ovqatni qo‘lida oladi, qo‘li kuymasa, keyin og‘ziga soladi.Yarim yillik hisobot bilan band bo‘lib, qog‘ozbozor xonasidan chiqishga ham vaqt topolmay qolgan To‘ymas og‘a choyxonadan davomi…
Sal madaniyatli ko‘rinay deb shuncha vaqt bekorga ovora bo‘ldim: tirikchilik masalasi chatoqlashib ketayotganini hazil-huzulga yo‘yib, ming marta shama qilgandirman, na tepadagilar tushunishdi, na pastdagilar. Endi asli to‘poriligimga qaytib, to‘g‘risini gapiraman – ishlar xurjun! Umuman kun ko‘rib bo‘lmay qoldi!Bu qanaqasi – davomi…
Qara, Alivoy, qara – bir qo‘lida bo‘g‘cha, bir qo‘lida bola, yana uchtasi etagiga osilgan…Shunaqa xotinlarni ko‘rsam, erkakligimdan suyunib, «ququg‘»lagim keladi, yaratganning himmatiga tinmay tasanno aytaman. Agar tangrim ozgina loyni ayasa bormi, hozir lippamga gugurt qistirib, ayvonda xamir qorayotgan bo‘lardim. Unda, davomi…
Bayram o‘tib olgach, balki hamma tashvishlardan qutularmiz. Ertani kutib turaylik-chi…Ha, tashvishu g‘alvalardan juda qon bo‘pketdim. O‘zi boshdayoq ishim yurishmagandi. Kalxo‘zdagi birodarlar meni chorshanba oqshomida partkom kotibligiga saylashgan bo‘lsa, payshanba-sahar Moskvadagi aynigan olomon komfirqani po‘pisalab, maydonga chiqdi. Kun bo‘yi televizo‘rning yoniga davomi…