Onam Mastura Shirinxo‘ja qizi vabarcha front orti jafokashlari xotirasiga bag‘ishlayman. ZARBUVI Avji saraton. Ish degani qaynagan. G‘o‘za chopiq, sug‘orish, bir yoqda arpa, bug‘doy bosh tortib, o‘roqqa kelib turibdi. Ustiga ustak daryo toshib, bir-ikki da’fa damba bosishgayam opketishdi…Hozir esa dala chekkasida davomi…
Sulaymon-kishi dunyoda o‘zining bog‘chali uyidan chiroyliroq joy yo‘qligiga imoni komil edi. Shaharning tepalik tomoniga joylashgan mana shu uyda u yorug‘ dunyo yuzini ko‘rdi, oshini oshab, yoshini yashadi, shu yerda bolalari tug‘ilib, voyaga yetishdi. Sulaymon-kishining bir qizu bir o‘g‘libor edi. O‘n davomi…
– Mening o‘g‘lim – havas qilgulik, – dedi u.– Ilohim uzoq umr ato etgan bo‘lsin! – javob berdim.Biz bitta korxonada ishlaymiz va u bilan kuniga uch marotaba uchrashib turamiz. U har gal o‘g‘lini menga maqtaydi:– Bola emas, aql to‘la xum. davomi…
Nurboyga bu ismni rahmatli otasi Xolboy buva qo‘ygan.U bo‘y torta boshlagan to‘ng‘ichining boshini silab, bot-bot: “Bor umidim sendan, bolam, men bu dunyoda yakkayu yolg‘iz o‘sdim, yolg‘izlikqursin, ukalaringga, singillaringga bosh bo‘l, do‘stu yorlaringdan ayrilma”, der edi. Xolboy buva sakkiz o‘g‘il, ikki davomi…
Uchqun Bo‘ronovich ko‘chaga otlangan mahal xotini zorlandi: — Kun bo‘yi so‘rayverib odamni xunob qilib yuborishadi. Jilla qurisa, qo‘lidagi raqamini ayting, deb qistashgani qistashgan… Endi qo‘l telefoni olmasangiz bo‘lmaydi chog‘i… — Keyin nima bo‘lishini bilasanmi? — zardaliroq ohangda chiqdi erining ovozi. davomi…
Shaharga ketayotgan kunim onam Guljon momonikiga kirib o‘tishimni tayinladi. Eh, Guljon momo sho‘x edi, kampir bo‘la turib kampirlarga o‘xshamasdi. O‘g‘li Ahmadqul uyidan chiqib ketmaganida, balki hozir ham tishsiz og‘zini katta ochib kulayotgan va: — Onangning yelkasiga o‘t yoqma, baraka topgur. davomi…
Boshlab, hushtagini chalib shamol keldi. Besaranjom to‘zon keyin ko‘tarildi. Jarko‘chani u boshidan bu boshiga hammani hangu mang qilgancha izg‘idi.Har bir daraxtni qo‘ltiqlab, siltab-siltab ko‘rdi. Har bir g‘ovni g‘iqqillatib ochib-yopib, har bir darvozani dangillatib urib ko‘rdi. O‘zini qayerga qo‘yishni, qayerga urishini davomi…
Kecha, azizlar, bizning kommunal kvartiramizda anchayin muhim voqea sodir bo‘ldi.Shu desangiz, rafiqam bilan endigina kinodan qaytgan edik. O‘zimning xonamda o‘tiribman. Kalavotda. Poyabzalimni yechyapman. Bir etigimni endi yechgan ham edimki,tashqaridan ayanchli qichqiriq eshitildi.Aytish mumkinki — chinqiriq.Xotinimning rang-ro‘yi oppoq oqarib ketdi va davomi…
Bir ishchi g‘alati voqeani boshidan kechirdi. Bu shunaqa g‘alati voqeaki, undan xabar topganning yarmi, hoynahoy, ichishni tashlab yuborsalar kerak.Lekin bo‘sh kelma, hurmatli o‘quvchi! Ichishni tashlash – bu unchalik qo‘rqinchli emas. O‘z vaqtida kerosindan boshqa hamma narsani ichgan muallif ham, masalan, davomi…
Mohira bugun ham shu qaror bilan uyqudan uyg‘ondi: bo‘ldi, bugundan qoldirmayman. Shu o‘y bir haftaki boshidan chiqmaydi, qadalib kelaveradi. Tunovgi tushiga ham oralaganday bo‘ldi-yov, adashmasa. Qo‘lida oppoq tuxum, yorish uchun zo‘r berib siqarmish, yorilmasmish. Uyg‘onib qo‘rqib ketgandi, mana oqibati, tilamasa davomi…