Orzu qilmagan, qilmaydigan odam bo‘lmasa kerak. Kichkinaligimda ba’zi kunlari maktabga bormasam, deb orzu qilardim. Orzuimga yetib, maktabni o‘n besh yilda tugatdim. Men-ku orzuimga vaqtida erishdim, ammo Eshmat bobo buning uchun qirq yil sabr qilibdilar-a.…Mebel magaziniga tasodifan kirib qoldimu, to‘polonning ustidan davomi…
Bahorning ilk kunlari edi. Atrofdan pushtirang, oppoq bo‘lib gullagan daraxtlarning muattar hidlari taralib turardi. Har kuni ikki tomoni chinor, akatsiya daraxtlari soya tashlagan yo‘lakdan yurib ishga ketaman. Boshqa yaqin yo‘llardan o‘tib borishim, vaqtimni biroz bo‘lsa-da tejashim mumkin. Ammo aynan men davomi…
Xullas-kalom, ana shu ajoyib davrning ajoyib gashtini «maza» qilib surib yurgan qahramonlarimiz — Toshpo‘lat, Mo‘min, Hamidlar yotoqxonada shirin uyquda edilar. Talaba xalqini bilasiz — uzzu kun tinib-tinchimaydi, qoq yarim tungacha uxlashni xayoliga keltirmaydi. Jamiki muammolarning yechimini oxirgi kechaga taqab qo‘yadi. davomi…
Shu ayrim xotinlarga hayronman-da… Bitta erkakning ko‘nglini topisholmaydi. Eri ko‘rindi deguncha dag‘-dag‘ titrashadi. Erkak degani, asli yosh boladay gap-da. O‘zim aylanay, deb, ikki og‘iz shirin gapirsangiz, choyga solingan qandday erib ketadi.Toleimdan aylanay, o‘zimning erginam ajoyib-da. Qo‘y og‘zidan cho‘p olmagan… Birovning davomi…
«Shodivoy juda hushyor, bo‘shangroq kishilarning tanobini tortib turadi», deyishdi bir davrada.— Namuncha uni maqtadinglar, mana men bir devor qo‘shnisi bo‘lsam-da, hali biror martayam boplab ketolgani yo‘q! — dedi Salim ferma.Bu gap Shodivoyning qulog‘iga yetdi. Indamadi. Payt poyladi. Fermaning shundoqqina yonginasida davomi…
Bolta agronomning xo‘p ajoyib bog‘i bor. Xo‘jalikka kelgan mehmon borki, shu bog‘da tunab ketadi. Bir kuni rais bobo bitta xorijlikni agronomikaga boshlab keldi.— Mehmonni zeriktirmaysiz-da, Boltavoy, — deb tayinladi.— E, yonida tilmochi yo‘q-ku, qandoq til topishaman?— Bemalol so‘zlashavering. O‘zbekchani bilarkan, davomi…
Derazadan tushib turgan quyosh nuri kesak qisgan qovundek cho‘zinchoq boshni yaltiratib, xonani yanada nurafshon qilib turardi. Derazaga qarama-qarshi o‘tirgan bo‘lim mudiri Karom Salomov eshikning amirkon etikdek «g‘arch» etgan tovushidan xayoli bo‘lindi. Eshikdan mo‘ralagan kishining chehrasi tanish bo‘lsa kerak, yaltiroq boshini davomi…
Kelinining alomat fe’li bor — hushi toblagan kunlari, he yo‘q-be yo‘q, birdan tushlik ko‘tarib kelib qoladi. So‘ng esa, shu gapni iddao yo‘sinida takror etadi: «Ikkitagina somsaga qorningiz to‘yadi. Shu issiqda ovora bo‘lishim shartmidi». Qaynonasi Eshqulning somsasidan yemasligini yaxshi biladi. Bilgani davomi…
O‘g‘il uylantirish taraddudida yurgan Abdurazzoq aka kechki payt choyxonada ulfatlari bilan «qittak-qittak» dori qilib, uyiga keldi. Kelishini kutib, ko‘zi to‘rt bo‘lib turgan xotini Sharofatxon:— Bu ayroni achimagan erkakdan dod degim keladi-da! — deya koyib berdi. — Tinchlikmi, xonim? — dedi davomi…
Yoqub to‘ram kallasini salgina boshqacha ishlatgan edi, hayotida tubdan burilish yuz berdi: kissasi pul ko‘rdi, ro‘zg‘origa baraka kirdi, nomi mahalla-ko‘yning og‘ziga tushdi, hammasidan ham, begonalar tugul, uyidagi bola-chaqalarigacha uning izzat-hurmatini joyiga qo‘yadigan bo‘lishdi! Tilidan ham, dilidan ham “Etkazganiga shukr” tushmaydi-yu, davomi…