Қулман Очилов. Адибнинг жасорати (эссе)

“Гулистон” журналининг август сонида Эркин Аъзамнинг “Қаҳратонда гул кўтариб” ҳикояси чоп этилди. “Нима бўпти, – дейсиз сиз, – Эркин Аъзам бирор нарса ёзса, ҳар қандай нашр кўзига суртиб чиқаради”. Тўғри, бироқ эътирозингиздан сезиб турибманки, сиз яқин-ўртада “Гулистон”ни варақлаб кўрмабсиз. Аввал давоми…

Аҳмаджон Мелибоев. Тарих уммонидан қатралар

Профессор Шариф Юсупов ўтган асрнинг етмишинчи йиллари бошларида  ТошДУнинг (ҳозирги ЎзМУ) журналистика факультетида талабаларга сўнгги хонликлар давридан сабоқ берган. Домланинг яқин ўтмишимизга доир мароқли суҳбатлари қизиқарли бўлибгина қолмай, ўша пайт учун бир мунча кутилмаган хулосалари, кўпчиликка маълум бўлмаган фактлари билан давоми…

Валентин Сидоров (1932-2009)

Валентин Митрофанович Сидоров (28 апрель 1932 йил, Воронеж — 16 июль 1999 йил, Москва) — рус шоири, ёзувчи, олим, жамоат арбоби. СССР ёўувчилар уюшмаси аъзоси (1966), филология фанлари номзоди (1978), Максим Горький номидаги Адабиёт институти профессори. ЎКИНЧ Қанча яқин бўлсак, давоми…

Масъуд Абдуллаев. Отамнинг қабри қаерда? (1991)

1937 йилнинг 31 декабри хонадонимизда бир умрлик ўчмас армон қолдирди. У кун дадамиз билан видолашув куни бўлади деб сира ўйламаган эдим. Дадамнинг биз билан хайрлашаётиб: «Менда ҳеч бир айб йўқ. Худо хоҳласа, тез кунда дийдор кўришамиз», деганлари ҳали-ҳануз қулоғим тагидан давоми…

Амриддин Бердимуродов. Амир Темур битиги (1991)

Эрмитажда ватанимизнинг қадимий тарихи, маданияти ва амалий санъатига оид кўплаб осори атиқалар сақланади. Нафис санъат асарларию ҳайкаллар, тангаю суратлар, битиктошлар тарзида етиб келган айни меросда буюк боболаримизнинг нозик дид ва иқтидорлари, эътиқод ҳамда тафаккурлари муҳрланиб қолган. Шулардан бири диёримизнинг темурийлар давоми…

Шуҳрат Ризаев. Халқдин ёрлиқ истарман… (1990)

Тарихимизнинг гувоҳлик беришича, XX асрнинг бошларида — инқилобга қадар ва ундан кейинги дастлабки йилларда Туркистонда юздан ортиқ шоиру адиб ижод этган. Бу рўйхатнинг аввалида Қодирий, Чўлпон, Беҳбудий, Фитрат, Авлоний, Ҳамза, Нозимахоним, Сидқий Хондайлиқий, Сўфизода… қатори самарқандлик шоир Сиддиқий-Ажзий ҳам туради. давоми…

Баҳодир Раҳмонов. Есенин бўлиб гапирмоқ бахти

Талант қуёшга ўхшайди. Демак, унинг нури барчага баробар. Мана шу баробарлик эса эзгуликни туғдиради. Дунёда миллатлар ва турли тиллар мавжуд экан, адабиёт осмонида чарақлаб турган қуёш нурларини кўнгил оламига олиб кирмоқлик ҳам чинакам бир фидоийликдир. Голубая да веселая страна. Честь давоми…

Баҳодир Каримов. “Бобурнома”дан “Ўткан кунлар”га

Абдулла Қодирий романларининг бетакрор жозибаси, тилидаги гў­заллик, образлилик, аниқлик, тасвирийлик каби фазилатлар ҳозиргача ҳаммани ҳайратга солиб келади. Адибнинг бадиий маҳоратини, асарлари умрбоқийлигини барча бирдек эътироф этади. Зеро, бундай эпик кўламнинг юзага келиш омиллари, бетакрор поэтиканинг туб илдизи ҳамда таъсирланиш асосларини давоми…

Инсон қадим замонлардан бери сабзавотлар етиштирадими?

Сабзавотлар ўт ўсимликлардир, яъни уларнинг пояси юмшоқ, таркибида қисман ёғоч бор ёки умуман йўқ. Ўсимликларнинг илдизи (лавлаги), пояси (сарсабил), барглари (шовил), гул ғунчаси (брокколи карами), меваси (помидор) ёки уруғи (нўхат) истеъмол қилинади. Ибтидоий киши ёввойи қўзоқли ўсимликлардан ловия ёки нўхат, давоми…

Габриел Гарсиа Маркес ва Акира Куросава суҳбати (1991)

Улуғ адиб Габриел Гарсиа Маркес бир неча йиллар Боготада кинотанқидчи cифатида фаолият кўрсатган. Япониялик машҳур режиссёр Акира Куросава “Август рапсодияси” фильмини суратга олаётган пайтда Маркес Токиога боради ва улар олти соат давомида ўзаро мулоқот қилишади. 1991 йили “Los Angeles Times” давоми…