— To‘g‘risini aytsam, — dedi Adham ikkinchi shisha bo‘shaganidan keyin qulfi dili biroz ochilib. — Asli o‘zi do‘xtirman, Tibbiyot institutini tugatganman. Tez yordam sohasida oz-moz ishlaganman ham. Uning bu gapidan G‘ijduvonning barkashidek katta va silliq basharasiga, ayiqdek serjun va bahaybat davomi…
Shahardagi ko‘p qavatli uylardan biri. Rohatilla hafsala bilan uyni supurib-sidirdi. Keyin sochiqlarni chayib qo‘ygani vannaxonaga kirdi. Shu payt eshik qo‘ng‘irog‘i jiringladi.— Eshik ochiq, — dedi Rohatilla, — kiraversinlar.Rohatillaning sobiq kursdoshi Sodiqjon bilan uning xotini kirishdi. Sodiqjon dahlizdan ovoz berdi:— Qaydasiz davomi…
Shoir Tavallo — To‘lagan Xo‘jamyorov XX asr boshida Toshkentda yetishgan, xalq o‘rtasida katta shuhrat qozongan iste’dodlardan. Oybek “Bolalik”da shunday yozgan edi: “Ayvonda muk tushib, Tavalloning she’rlarini o‘qishga kirishaman. O‘qiyman, diqqat bilan, berilib, uzoq o‘qiyman… She’rlar rangdor, jonli, tili o‘ziga xos, davomi…
Buvisi nevarasiga aytayotgan navbatdagi matalini tugatayapti:— … Shunday qilib, elning og‘zida gap qopti: kuchuk, egamning bolalari ko‘p bo‘lsin, har biri bir burdadan non bersayam, qornim to‘yadi, der ekan. Mushuk bo‘lsa, qaniydi, egamning bolalari yo‘q bo‘lsa, borlariyam tezroq o‘lib qolsaydi, ular davomi…
Og‘ilning tomi har safar loysuvoq qilinganida, gartak xarxasha qilib bo‘lsa-da, tepaga chiqib olardim. Bungacha deyarli yetib bormas edi asli. Kenja bo‘lganim sababli bunday istaklarim so‘zsiz amalga oshardi.Og‘il ustida kichkina qishlog‘imizni — pastqam uylaru og‘il-bostirmalar, tuproq-chang ko‘chalaru sim to‘siqli hoya-hovlilarni bir davomi…
Xoja Abdulxoliq G‘ijduvoniy hozirgi zamonda dunyo jamoatchiligi tomonidan eng ilg‘or demokratik tamoyillarga amal qiluvchi, ilohiyot va dunyoviylikni insonparvar nuqtalarda tutashtirgan, jahonda eng ko‘p muxlisga ega bo‘lgan Xojagon-naqshbandiya tariqati asoschisidir.Mutafakkirning G‘ijduvon shahri tub aholisi tilida faol qo‘llanadigan nomi — Xojayi jahon. davomi…
Muhiddin qiziq bozor qilib chiqsa, Akram qiziq zir yugurib turganmish-da.— Ha, og‘ayni, tinchlikmi? — so‘rabdi Muhiddin aka.— E, o‘rtoq, kechagina o‘ttiz ming so‘mga yangi velosiped olgandim, shunday bozorga kirib chiqqunimcha o‘g‘irlab ketishibdi, — Akram aka kuyunib oshnasiga tushuntiribdi.— E, o‘zi davomi…
Sarlavha didingizga uncha o‘tirishmadi-a? Ammo menga bu ikki so‘z negadir egizakday ko‘rinadi. Bu, hoynahoy, velosipedini o‘g‘irlatmagan qiziqchi bo‘lmaganini surishtirib bilganim va bul haqda qiziqchi bo‘lish uchun velosiped o‘g‘irlatish kerak yo velosiped o‘g‘irlatgan odam qiziqchi bo‘ladi, deya olamshumul xulosa chiqarganim sabab davomi…
— To‘g‘risini ayt, uka, o‘lib qolsang, ortingdan nechta odam keladi?Bunaqa sovuqdan sovuq gaplar faqat Mamasiddiq akadan chiqadi. Aslida aka juda zo‘r odam. Chekmaydi — birovdan so‘rab olishning iloji bo‘lmaganda. Ichmaydi — uxlaganlarida. Bir zamonlar katta-katta amaldorlarga haydovchilik qilgan. Hozir, endi davomi…
Maslahat yaxshi-da. Nega deysizmi? Obbo, o‘jar odamga o‘xshaysiz-ku! Axir, maslahat xom ishni pishitadi. Kami-ko‘stni to‘ldiradi. Gapning o‘g‘il bolasini aytaymi? Hech kim lo‘nda qilib maslahat berishda To‘zg‘anboyning oldiga tusholmaydi. U shundog‘am foydali maslahatlar beradiki, bitmagan ishingiz bitganday, taqa-taq to‘xtagan yumushingiz yurishganday, davomi…