O‘g‘il uylantirish taraddudida yurgan Abdurazzoq aka kechki payt choyxonada ulfatlari bilan «qittak-qittak» dori qilib, uyiga keldi. Kelishini kutib, ko‘zi to‘rt bo‘lib turgan xotini Sharofatxon:— Bu ayroni achimagan erkakdan dod degim keladi-da! — deya koyib berdi. — Tinchlikmi, xonim? — dedi davomi…
Yoqub to‘ram kallasini salgina boshqacha ishlatgan edi, hayotida tubdan burilish yuz berdi: kissasi pul ko‘rdi, ro‘zg‘origa baraka kirdi, nomi mahalla-ko‘yning og‘ziga tushdi, hammasidan ham, begonalar tugul, uyidagi bola-chaqalarigacha uning izzat-hurmatini joyiga qo‘yadigan bo‘lishdi! Tilidan ham, dilidan ham “Etkazganiga shukr” tushmaydi-yu, davomi…
Har doimgiday, g‘alabaning egasi ko‘p bo‘ldi. Do‘stovullik Eshimqul kalning to‘ng‘ich o‘g‘li shaharda ka-atta amaldor bo‘lgani xushxabari qishloqqa yetib kelar-kelmas, Xoliqulning bolaligida tirishqoq bo‘lganini bilganlaru hov o‘sha zamonlar, ya’ni bolakay qishloq maktabida o‘qib yurgan chog‘laridayoq uni to‘g‘ri yo‘lga solgan, bugungi martabaga davomi…
Siz ayolni zaifa dedingizmi? So‘zingizni qaytib oling. Bu borada biroz o‘ylab gapirishga to‘g‘ri keladi. Yo‘q, men ularni shaxsiy himoyamga olmoqchi emasman. Chunki ular mening himoyamga zor emas. Ammo shunga qaramay, gapingizni qaytib olishingizga to‘g‘ri keladi. Nega deysizmi?Tebsa-tebranmas, dunyoni suv bossa, davomi…
U o‘zbekchani bilmasdi, “O‘tkan kunlar”ni o‘qimagan edi. Shu bois, miltiqni o‘qlayotganida ham, nishonga to‘g‘rilayotganida ham qo‘li qaltiramadi.Olamdagi biron-bir millatga na o‘chli, na mehrli bo‘lgan muzasab beshotar tirik nishonga hissiz baqraydi. Tirik nishon: “Senga ginam yo‘q, ishingni bajaraver”, degandek unga begidir davomi…
Sharvonbining darvozaxonasi naq internetning o‘zi. Nafaqat shahar va viloyat, balki butun mamlakat, hatto jahon miqyosidagi yangiliklar ham shu markazdan tarqaladi. Sharvonbi xontaxtani darvoza ostonasiga qo‘yib, savdoni boshlashi bilan bekorchi qo‘shni xotinlar ham go‘sht hidini sezgan aridek birin-ketin inlaridan chiqib, shu davomi…
— Qizi bor uyning darvozasini shoh ham, gado ham taqillatarkan, o‘rgilay ovsin, yaxshi niyat bilan qulchilikka keldik.— Xush kelibsizlar, qadamlaringizga hasanot, qani, ichkariga marhamat…Semiz badanlarini yanada bo‘rttirib turgan tor atlas ko‘ylakli ayollar cho‘g‘day gilamlar to‘shalib, yangi ko‘rpachalar solingan, ularning kelishi davomi…
Taniqli adibga viloyatdan xat keldi. Unda bir odam ijodga qattiq berilgani, ko‘pdan qog‘oz qoralab kelayotgan bo‘lsa-da, yozganlari matbuot yuzini ko‘rmayotganidan nolibdi. “Siz asarni qanday yozasiz, shuni xat orqali bildirsangiz. Yo bo‘lmasa, bevosita maslahat olish uchun huzuringizga borsammikin”, debdi. Yozgan narsalaridan davomi…
Qorako‘z bilan tanishgan odam uning ko‘ziga qaraydi. Buni Qorako‘z biladi va xiyol kulimsirab, «Ko‘zingiz qora bo‘lmasayam, ismingiz Qorako‘zligi ajab ekan, deya o‘ylayapsiz-a», deganday qiymirib qaraydi. U ko‘zining qoramtir ko‘kishligi sababini yaxshi biladi. Maktabni bitirib, Toshkentga o‘qishga kelgan kunlari ba’zi kursdosh davomi…
Jabbor akani Xudo urdi: bugun olgan maoshini ichib qo‘ydi. Aslida u yakkayu yagona qizi — Zahroning tug‘ilgan kuniga marjon shodasini sotib olib sovg‘a qilmoqchi edi. Afsuski, hammasi chappasiga ketdi.Jabbor aka yo‘lak chekkasidagi yog‘och o‘rindiqqa behol cho‘kib chuqur nafas oldi. Tevaragiga davomi…