Shukur Xolmirzayev 1940 yil 24 martda Surxondaryo viloyati Boysun tumanida tug‘ilgan. O‘zbekiston xalq yozuvchisi (1991). Toshkent universitetining jurnalistika fakultetini tugatgan (1963). Dastlabki hikoya va ocherklari 1958 yildan nashr etila boshlagan. «Oq otli» (1962), «To‘lqinlar» (1963), «O‘n sakkizga kirmagan kim bor?» (1965) qissalari, shuningdek, yozuvchining shu davrda yozgan hikoyalari «Olis yulduzlar ostida» (1971), «Hayot abadiy» (1974), «Og‘ir tosh ko‘chsa…» (1980), «Yo‘llar, yo‘ldoshlar» (1984), «Bodom qishda gulladi» (1986), «Tog‘larga qor tushdi» (1987) tsingari to‘plamlaridan o‘rin olgan. «So‘nggi bekat» (1976), «Qil ko‘prik» (1984), «Yo‘lovchi» (1987), «Olabo‘ji» (1992), «Dinozavr» (1-kitob, 1996) kabi romanlar muallifi. «Qora kamar» (1987), «Ziyofat» (1990 yili sahnalashtirilgan) dramalari ham bor.Yozuvchi 2005 yil 29 centyabrda Toshkent shahrida vafot etgan.Hamza nomidagi Respublika Davlat mukofoti (1989) hamda «Mehnat shuhrati» (1999) ordeni bilan taqdirlangan.
Tashqarida lopillab laylakqor yog‘ardi. Zebo buvisining tanchasida mudrab o‘tirar, uning ko‘z oldidan qachonlardir kitoblarda o‘qigani yoxud odamlar tilidan eshitgani bir manzara o‘tar edi: derazalar!Deraza oynalari lampochkalar nuriga yo‘g‘rilib ko‘rinadi. Ichkaridagi noz-ne’matlarga to‘la stol atrofida tik turgan odamlar qo‘llaridagi qadahlarini cho‘qishtirib, davomi…
Qumrixon opa yetmish yoshdan oshib qoldi. U davladan pensiya oladi, epizodik rollarda chiqib turgani uchun teatr ham oylik to‘laydi.Umrining qirq ikki yili shu teatr dargohida kechdi. Bir zamonlar opa o‘rta bo‘y, to‘lagina, gajak qo‘ygan qizcha edi. O‘sha kezlarda dong‘i Dog‘istonga davomi…
Falsafiy hikoya Rahima endi chelagini suvga botirgan edi, orqasidan birov chaqirdi.Rahima chelagini suv bo‘yiga qo‘yib, o‘tov oldida turgan Xosiyat opaning yoniga bordi.— Buyoqqa kir, bir nimani ko‘rsataman. Shahardan opchiqishipti!Rahima uning ortidan o‘tovga kirdi-yu, taxmon qoshida tik turgan yigitni ko‘rib, ketiga davomi…
Qo‘ziboy cholning kasbi betayin. Bozor kunlarida jarchilik qiladi. Xususan, moli yo‘qolgan kishilarga asqatadi: «O‘zi ola buzoq, bir pochasi qora, ikki yashar! Kimki ushlagan bo‘lsa yo ko‘rgan bo‘lsa, yo bog‘lagan bo‘lsa, o‘ttiz so‘m suyunchisi bor-ho-o!» deb baqira boshlaganda ovozi yetti mahalla davomi…
Mastura sho‘x, odam bilan kulimsirab gaplashadigan, suhbatdoshiga tezda yoqib qoladigan, suhbatdoshi kim bo‘lmasin, unda o‘ziga saxiy bir mehr, xayrxohlik uyg‘otadigan qiz edi. U ko‘p narsani o‘ylab, fikr qilib o‘tirmasdi. Lekin, o‘zining yoqimli ekanini bilar va hamisha yoqimli bo‘lib qolishiga ishonar davomi…
O‘g‘lini yaxshi ko‘radi, «yaxshi ko‘radi» degan gap o‘g‘liga bo‘lgan muhabbatini ifodalashga ojizlik qiladi. U o‘g‘lini ko‘rganda, yuragi uvishib og‘rib, to uni bag‘riga bosib yig‘latib, o‘zidan bezdirmaguncha qo‘lidan qo‘ymaydi. Muzey direktoriga yordamchi bo‘lganidan buyon ular ayniqsa inoqlashib ketishdi; direktorning mashinasi uni davomi…
Nasib etsa kelar Shomu Iroqdin, Nasib etmasa — ketar qoshu qaboqdin. Elyor Bo‘ritosh opasini juda yaxshi ko‘rardi. U madaniyat uyidan qaytib keldimi, atrofida parvona bo‘lib, biron narsa bilan uning ko‘nglini ovlashga harakat qilar, so‘ng yoniga o‘tirib, gap so‘rar edi:— Uylaring davomi…
G‘ani aka ishshayib, g‘ijjakka tikildi. Kamonni oldi-da, g‘iyqillatib chala ketdi. Bu — eski kuy edi. Mashshoq va xonandalar bu kuyga allaqachon tahrir kiritgan, lekin G‘ani aka undan voz kechmas, chalar, bu esa eshituvchilarga yoqmas edi. Shuning uchun G‘ani aka goho davomi…
Oy Barchinim, yor-yor, Gul Barchinim, yor-yor, Ultontozga tekkuncha O‘l Barchinim, yor-yor.«ALPOMISh» DOSTONIDAN Arpali qishlog‘i soyning bo‘yida. Soyning narigi betida bir zamonlar tevarakdagi supalari odam bilan gavjum bo‘lgan hovuz bor. Hovuz lablarida o‘sgan gujum, butalar hozir uni o‘rab-chirmab tashlagan. Daraxt shohlariga davomi…
Bug‘doypoyada sariq tikanlar mo‘l, ular ochilib turgan allaqanday gullarga o‘xshaydi. Zarg‘aldoqlar «chulu-lu» deb tikan shoxlariga bemalol qo‘nadi, sovuqda junjikkandek hurpayib oladi. Ehtimol, tikanlar ostida inlari bordir, movut parchasi, xas-cho‘pdan yasalgan. Hozir kuz boshlanib qolgan…Kun choshgoh. Adir ustida quyosh gardishi oqarinqirab davomi…