Shukur Xolmirzayev 1940 yil 24 martda Surxondaryo viloyati Boysun tumanida tug‘ilgan. O‘zbekiston xalq yozuvchisi (1991). Toshkent universitetining jurnalistika fakultetini tugatgan (1963). Dastlabki hikoya va ocherklari 1958 yildan nashr etila boshlagan. «Oq otli» (1962), «To‘lqinlar» (1963), «O‘n sakkizga kirmagan kim bor?» (1965) qissalari, shuningdek, yozuvchining shu davrda yozgan hikoyalari «Olis yulduzlar ostida» (1971), «Hayot abadiy» (1974), «Og‘ir tosh ko‘chsa…» (1980), «Yo‘llar, yo‘ldoshlar» (1984), «Bodom qishda gulladi» (1986), «Tog‘larga qor tushdi» (1987) tsingari to‘plamlaridan o‘rin olgan. «So‘nggi bekat» (1976), «Qil ko‘prik» (1984), «Yo‘lovchi» (1987), «Olabo‘ji» (1992), «Dinozavr» (1-kitob, 1996) kabi romanlar muallifi. «Qora kamar» (1987), «Ziyofat» (1990 yili sahnalashtirilgan) dramalari ham bor.Yozuvchi 2005 yil 29 centyabrda Toshkent shahrida vafot etgan.Hamza nomidagi Respublika Davlat mukofoti (1989) hamda «Mehnat shuhrati» (1999) ordeni bilan taqdirlangan.
Sovxozning bosh agronomi Nodir Ro‘ziqulov majlisdan qattiq tanqid yeb chiqdi. Uyga kelib, o‘zi yoqtirmaydigan qaynanasining «hemirisi yo‘q ekspeditori ham yangi uchastka qurib olyapti, yer bo‘lsa sizni qo‘lingizda» degan gapini eshitib: «Mening bo‘lgan turganim shu. Chidamasangiz qizingizni olib ketavering!» — dedi. davomi…
Ateistlar jamiyatiga rais etib tayinlangan Mirzo bugun oqshom toshloq ko‘chadan uyi tomon yurarkan, yo‘l yoqasidagi yolg‘iz qabrga birinchi marta e’tibor qildi va unga tikilib qoldi.Shunda orqasidan buldozerini haydab, o‘zidan sinf keyin o‘ninchini bitirgan mexanizator G‘olib kelib qoldi.— Ha, Ahad aka? davomi…
Rassom Qo‘ziboyning nazarida, olamdagi insonlarning hammasi ham yaxshi, pok va samimiydir, lekin… ularning orasida qandaydir odambashara yosumanlar borki, shular buzg‘unchilik qiladi: kishilar orasiga nifoq soladi, aloqalarini uzadi, g‘iybatchilik qiladilar va o‘zlari bu qiliqlaridan xursand bo‘lib yuradilar. Qo‘ziboy sodda edi; yoshi davomi…
Sobirova opa o‘n sakkiz yoshida mansabdor bo‘ldi. O‘shanda u yozuvni zo‘rg‘a o‘qiy olardi. Keyinchalik Toshkentda partiya kadrlari tayyorlash kursida olti oy tahsil ko‘rib keldi. Bor-yo‘q olgan bilimi shu bo‘ldi.Uning dastxati nihoyatda xunuk va serxato bo‘lar, uni hech kim tuzatmas edi. davomi…
— Qorbobo qayerda?— O‘rmonda.(Jiyanlarimning suhbatidan) Hovlimiz Kuytan tog‘ining archazor yonbag‘rida bo‘lib, tevaragi pastak devor bilan o‘ralgandi. Lekin, ayvondan turib qarasangiz, devorlar ko‘rinmaydi: daraxtlar shunaqa qalin. Bu daraxtlar orasida bir tup archa ham bor edi.Men shu hovlida to‘rt faslni kuzatib, to‘rt davomi…
1966 yil 26 aprel, tong. (Shingil novellalar) * * * Devor yiqilgan. Guvalalar hovli sahniga dumalab ketgan. Yer to‘xtab-to‘xtab titrayapti. Er o‘rik tagida cho‘nqayib o‘tiripti. Xotin daraxt tanasiga suyanib turipti.— Tezroq to‘xtasamidi, — dedi er ensasi qotib. — O‘n birda davomi…
Tashqarida yomg‘ir quyar, magazin ichida namiqqan tuz va sovun hidi anqir edi. Eshik og‘zida turgan sovxoz direktori To‘rayev:— Sel kelar-ov, — dedi. Peshtaxta ortida turgan mudir bo‘ynini cho‘zib, soyni ko‘rmoqchi bo‘ldi.Ko‘cha yoqasiga kelib, bir mashina to‘xtadi. Kabinadan militsioner tushdi. U davomi…
Vosit nimjon, yalqov va xayolparast bola edi. Madaniy-oqartuv bilim yurtini tamom qilganidan keyin shaharda qoldi. «Shahar haqiqati» gazetasida korrektor bo‘lib ishlay boshladi. U olti oy o‘tmay kvartirasini almashtirar, bunga goh o‘zi sababchi bo‘lsa — ijara haqini vaqtida to‘lolmasa, goh uy davomi…
O‘sha tog‘ safaridan so‘ng menda shunday bir fikr paydo bo‘lgan edi: «Endi birovga yoqaman deb hech urinmayman. Yo‘qolsin xushomadgo‘ylik!»Bir kuni — o‘shanda qish edi — bozor oqshomi dars tayyorlab bo‘lib, deraza yonida turgandim. Tashqarida shitirlab qipikday quruq qor yog‘ar, ayvon davomi…
Azim tabiatan ko‘ngli bo‘sh, ta’sirchan yigit. Lekin, besh yil shaharda yashab qoldi: shahar odamlariga xos ishchanlik, vaqtini tejash, sovuqqonlik va bir qadar takabburlik paydo bo‘ldi unda.Azim har yili qishloqqa borganida, izidan Ismat yetib kelar, u, albatta, quchoq ochib talpinar, Azim davomi…