Said Ahmad (Hasanxo‘jayev Saidahmad) 1920 yil 10 iyunda Toshkent shahrida tug‘ilgan. O‘zbekiston xalq yozuvchisi (1980). O‘zbekiston Qahramoni (1999). O‘zbekistonda xizmat ko‘rsatgan madaniyat xodimi (1968). Toshkent rassomchilik bilim yurtida, Toshkent pedagogika institutida o‘qigan (1940—43). Birinchi hikoyalar to‘plami — «Tortiq» (1940). Ijodining kattagina qismi hajviy-yumoristik hikoyalar, qissalar, komediyalardan iborat. «Er yurak» (1942), «Farg‘ona hikoyalari» (1948), «Cho‘l burguti» (1960), «Cho‘l oqshomlari», «Odam va bo‘ron, «Yo‘qotganlarim va topganlarim» (1998), «Qorako‘z majnun» (2001), «Kiprikda qolgan tong» (2003) kabi asarlar muallifi. «Ufq» trilogiyasi (1964—74), «Jimjitlik» romani (1988), «Xandon pista» (1994), «Bir o‘pichning bahosi» (1995) hajviy to‘plamlari, 3 jildli «Tanlangan asarlar»i (2000) nashr etilgan. Uning yumoristik mahorati «Kelinlar qo‘zg‘oloni» (1976), «Kuyov» (1986) komediyalarida yorqin namoyon bo‘lgan. Feleton janrida ham samarali ijod kilgan. 1947 yil «xalq dushmani» sifatida hibsga olingan. Stalin vafotidan so‘ng oqlangan. «Kelinlar ko‘zg‘oloni» dunyoning ko‘plab mamlakatlarida sahnalashtirilgan.2007 yil 5 dekabrda Toshkent shahrida vafot etgan.«Do‘stlik» (1996), «Buyuk xizmatlari uchun» (1997) ordenlari bilan mukofotlangan.
Onasi Murodjonning tushiga kiribdi.Texnikum yotog‘ida bolasining karavotiga o‘tirib tugun yechayotganmish. Tog‘oradan qora chillaki olib, tumbochka ustiga qo‘yib dermish:— Ol, bolam, atayin senga ilinib olib keldim… Og‘zing tegib qolsin, dedim. Chumchuq o‘lgur qo‘ymayapti.Poshshaqiz yonboshiga ag‘darildi. Murodjon uyg‘onib ketdi.U shiftga boqqanicha o‘y davomi…
Kampir samovar qo‘yaman deb hovliga chiqsa, nog‘ora tovushi eshitilgandek bo‘ldi. Beixtiyor osmonga qaradi.Chorbog‘ etagidagi oq terak uchida hurpaygan savat uyada laylak turibdi, u oftob chiqayotgan tarafga qarab, tomog‘ini taqillatyapti.— Ha, jonivor, keldingmi? — dedi kampir. Kampir birdan bo‘shashib ketdi. Qanday davomi…
«Ohangaron hikoyalari»dan Inomjon avtobusdan tushishi bilanoq, shaharda majnun bo‘lib yurmay deb sartaroshxonaga kirdi. Usta yuziga sovun surayotganida oynadan qiziq bir narsani ko‘rib qoldi. Ikki qovog‘iga avtobus biletidek qog‘oz yopishtirib olgan qoshi ipdek bir qiz qo‘llarini stolga qo‘yib qimirlamay o‘tiribdi. Oq davomi…
Azizaning bu yerga kelganiga endi bir hafta bo‘ldi. U yo‘lga chiqayotganida, o‘zim ham bir dam olib kelarman, deb o‘ylagan edi. Dam olish qayoqda, vaqtida ovqat yeyishga ham qo‘l tegmaydi.Bunda ikki yuzdan ortiq bola dam oladi. Biri cho‘milib shamollasa, boshqasi parmanchak davomi…
Kupe eshigini ochishim bilan og‘ziga so‘rg‘ich kiygizilgan sut to‘la shishani kaftlari orasiga olib isitib o‘tirgan xotinni ko‘rdimu nima qilishimni bilmay, turib qoldim.Xotin ham avval esankirab, keyin mayingina kulib qo‘ydi. Uning bu xil, har qanday erkak qonini ko‘pirtiradigan shayton kulgichini ilgari davomi…
Qishloq yo‘liga burilganimda adir orqasidan qovun tilimidek oppoq oy ko‘tarildi. Gullab yotgan o‘riklar xira pardaga burkandi. Yo‘l chetidan yangi nish urgan sarimsoq hidi keldi. Kovakni tark etgan ko‘klam elchisi qurilladi. To‘nkarilib qolgan tilla qo‘ng‘iz juda yaqinda dizillab-dizillab jim bo‘ldi.Ko‘klam nafasi davomi…
Kecha juda oydin edi. Azamat teraklarning yaproqlari kumush astarlarini oyga tutib, orom uyqusiga ketishgan. Faqat ariqlardagi tinmagur suvlargina qo‘ng‘iroq chalib sapchishadi, qirg‘oqlardagi giyohlarning barglarini tortqilab, ularni uzoqlarga olib ketmoqchi bo‘lishadi. Uyalarida mudragan qushlar esa uyqusirab patirlab qo‘yishadi.Shu orom va farog‘atga davomi…
Poyezd Toshkentga yaqinlashgan sari Qunduzxonning yuragi qattiqroq ura boshladi. Bundan ikki yil avval shu stantsiyadan unga oq yo‘l tilab qolgan ona endi yo‘q. U o‘tgan yili bahorda tug‘ruqxonada o‘lgan. Qizning nazarida, ona perronda hamon ro‘mol silkib turgandek edi.Poyezd stantsiyaga kirib davomi…
Viloyat hokimi Ergash Nosirov uyiga alla-pallada qaytdi. Bolalari uxlab yotishibdi. Xotini olib kelgan ovqat tomog‘idan o‘tmadi. Bir-ikki qoshiq tatigan bo‘ldi-yu, kosani nari surib qo‘ydi.— Qayoqda edingiz? Xavotir olib uxlolmadim. Ergashvoy javob o‘rniga, soatiga qaradi: birdan oshibdi.— Pochcham olamdan o‘tibdilar, o‘sha davomi…
— Siz meni tanimaysiz, ukaginam. Ko‘p joylarda jonifido qilib ishlaganman. Badbaxt sho‘ro qadrimizga yetmagan. Ishla, desa ishlayveribmiz, ishlayveribmiz. Shuncha ishlab biron kun ro‘shnolik ko‘rmadik…Ana shu «ro‘shnolik» ko‘rmagan odam hozirgina eshikdan kirib keldi. U ikki qo‘llab ko‘risharkan, qalamlariga qudrat, qalamlariga qudrat, davomi…