«Valentin kuni» nomi bilan kirib kelgan bu «bayram» ham aslida missionerlarning nayranglaridan biri hisoblanadi. Chunki millatni buzish, mamlakatni tanazzul eshigiga olib kelishning eng mashhur yo‘li – uning yoshlarini zaharlash. Odam zoti qiziq-da, bir yangilik ko‘rdimi, uning ortidan bir ergashib ko‘rishi davomi…
Bugun ko‘pgina gazetalarning oxirgi sahifasi «Munajjimlar bashorati»ga bag‘ishlangan. Bu holat ko‘pincha tushuntirilsa hamki, bahona va sabablar topiladi: «xalqimiz qattiq ishonadi-da…» Gazeta do‘konlarida ba’zilarning oxirgi sahifani diqqat bilan kuzatayotganini ko‘rib qolamiz. Kuzatuv maqsadi: «Munajjimlar busafar nima deyishibdi?!» Xullas, yurtimizda munajjimlar bashoratiga davomi…
Sevimli yozuvchimiz O‘tkir Hoshimovning “Bahor qaytmaydi” nomli qissasida shunday so‘zlar bor: “Qo‘shig‘ing eng avvalo studentlarga yoqdimi, demak, mashhur bo‘lganing shu”. Bugungi kunda chiqayotgan xususiy gazetalar haqida yuqoridagi gapni sal o‘zgartirib aytish mumkin: ya’ni “Gazetang bozorchi ayollar qo‘liga (demakki, nazariga) tushdimi, davomi…
Tanish yoki notanish bo‘lsin, biz odamlarni doimo salomlashib qarshi olamiz. Bu o‘ziga xos ehtirom va o‘zaro muloqotni boshlash uchun yaxshi vosita hisoblanadi. Biroq salomlashish shunchaki madaniyat belgisi emas. Olimlar uning tarixiy zarurat ekanligini ham ta’kidlaydilar. Ma’lumki, insoniyat o‘z tarixining dastlabki davomi…
Darvoqe, nega tanazzul? Ilmni mensimay, faqat boylik ortidan quvgan, hayotining mazmuni maishat bo‘lib qolgan tipik bir o‘zbek oilasining tanazzulimi? Bundaylarning kasofati kattaroq yo‘qotishlarga olib kelmaydimi? Tanazzul — quloqqa yoqmaydi bu so‘z. Milliy akademik teatrida Dilbar Mahmudovaning “Yarim asr yonma-yon” nomli davomi…
Nikoh to‘yi ikki yosh hayotidagi eng ulug‘ marosim. Biroq keyingi paytlarda nikoh to‘ylarining dabdabali tus olib, bachkanalashib borayotgani va hatto gohida fojeaga aylanayotgani tashvishli vaziyatni yuzaga keltirmoqda. To‘ylardagi ichkilikbozlik, tartibbuzarliklar haqida ko‘p yozish mumkin. Hisobot bilan hech narsa o‘zgarmaydi. Garchi davomi…
Gapning rosti qizlarimizning ibo-hayosi, kiyinish madaniyatiyu o‘zlarini tutishi to‘g‘risida faqat erinchoq odamgina yozmadi va nimadir demadi. «Qiz asraguncha, tuz asragan afzal» deyishgan qadimgilar. Nega? Chunki qiz bola shu qadar nozik hisoblanganki, u sal narsaga aynib ketishi mumkin. Top-toza oq sutga davomi…
Yigit bilan qiz avtobusda ketishyapti. Qiz yigitga deydi:— Xohlaysanmi, ko‘richagim olib tashlangan joyni ko‘rsataman.Qiz badanini ko‘rish umidida bo‘lgan yigit: “Ko‘rsat”, deydi. Shunda qiz: “Anavi binoda”, deya kasalxonani ko‘rsatadi. Hozir bunday latifaga deyarli hech kim kulmasa kerak. Chunki qizlarimiz shunaqangi kiyinishadiki, davomi…
Biroq aziz o‘quvchilar tomonidan shu nashrlarga, ularda chop etilayotgan tabarruk kalomlarga munosabat achinarli ahvoldadir. Deylik, ro‘znomani ko‘ngildagidek ko‘ngilga ziyo tashuvchi elchi singari qaramaymiz. Unda berilayotgan hadislar yoki boshqa tabarruk yozuvlarni ehtiyotlash o‘rniga ularni duch kelgan joyga tashlaymiz.
Ahmad Lutfiy asarlarining o‘zbekcha nashrlari haqida Keyingi yillarda ko‘p sonli diniy adabiyot namunalari o‘zbek tiliga o‘girila boshlandi. Xususan, “Hujjat ul-islom” Abu Homid G‘azzoliyning “Ihyo-u ulumiddin” asarining arabchadan mahorat bilan qilinayotgan tarjimalarini tilga olish mumkin.