Ким Кван-Куин (1914)
ҚОРЛИ КЕЧА Қоронғи тун изсиз йўқолар Олиб келишганда менга нохуш хабарни. Пилик тугаб борар, мойчироқ шуъласи липиллар, Қор эса ёғади эски хотиралар ғуссаси янглиғ. Энтикиб кетаман, оғзимдан чиққан буғни тутаркан, Юрагим бўшлиғини ёритаман чироқ шуъласи билан. Либос сасларини эшитаман, аёл давоми…