Ким Кван-Куин (1914)

ҚОРЛИ КЕЧА Қоронғи тун изсиз йўқолар Олиб келишганда менга нохуш хабарни. Пилик тугаб борар, мойчироқ шуъласи липиллар, Қор эса ёғади эски хотиралар ғуссаси янглиғ. Энтикиб кетаман, оғзимдан чиққан буғни тутаркан, Юрагим бўшлиғини ёритаман чироқ шуъласи билан. Либос сасларини эшитаман, аёл давоми…

Пак Ен-Чхоль (1904-1938)

КЕТАЁТГАН КЕМА Мен ҳам кетаман. Наҳотки кўз ёш-ла кузатсам ёшлигимни? Кетаман мен. Осонми бу файзли соҳилни тарк этмоқ, Кўз ўнгимда жонланар олмос чўққили тоғлар манзараси, Нигоҳларим ардоқлар қадрдон кишиларимнинг ҳатто ажинларин… Кетар экан, унутиб бўларми буларни? Бошқалар кўнглига ғашлик солган давоми…

Ким Ен-Нань (1903-1950)

ПИОНГУЛЛАР ЯШНАБ ТУРАРКАН Мен мудом ўз баҳоримни кутиб яшайман, Бироқ пионгуллар хазон бўлган кун Чулғанаман ғам-ғуссаларга, Баҳор ҳам жим, мунғайиб қолар. Май кунларин бирида, димиққан кунда Ерга тушса қовжираган бирорта гулбарг, Бирдан йўқолади пионгуллар денгизи. Менинг қалбимда сўнар жунбуш завқ. давоми…

Чо Нам-Сон (1890-1957)

ДЕНГИЗ ВА ЎҒЛОНЛАР Ғалаёнли тўлқинларим, тўфоним-ла мен Синдираман ва йиқаман ҳамма нарсани. Нима менга — тоғ ҳайбатли юксак мақбара, Нима менга — чўнг қоялар метин, нурамас, Сиз билмайсиз қудратимни, жазавамни, о, Синдираман ва йиқаман ҳамма нарсани Туғёнларим, наъраларим, дағдағам билан! давоми…

Хван Мун Квон

ШУНЧАКИ, АВВАЛГИДЕК Шамол олисларга олиб кетган кузак ёмғири кўксингга чак-чак томиб поклай бошлар қалбингни. Ўзинг ҳам билмайсан қайдан келдинг, қайга кетарсан тўхтама, йўлингда давом эт шунчаки, аввалгидек. Ғир-ғир эсаётган шабадаликда кўринса, кўринмаса устингдан кулгани бегоналарнинг юксакдан ёғавер ёмғирга ўхшаб шунчаки, давоми…

Чхон Ким

(Ўрта асрлар, таржимаи ҳоли номаълум) Тоғдаги қишлоққа тун тушди сокин, Олисдан бир кучук вовуллади, вой… Уйдан чопиб чиқдим – келгандир ёрим – Изғирин самода нур сочарди ой. Эҳ, кўппак, не қилдинг устимдан кулиб – Кучук увилларди ойга термулиб. Рус тилидан давоми…

Ан Мун Ён

(Ўрта асрлар, таржимаи ҳоли номаълум) * * * Шу ойни самода кўргандим олдин, Ўтган йил ҳам боққан, тўлиб чиройга. Йил ўтди ва яна бу оқшом ойдин, Яна термуламан шу гўзал ойга. Англадим: йил ўтур, инсонлар ўтур, Ой эса самода сочаверар давоми…

Ким Су Чжан

(Ўрта асрлар, таржимаи ҳоли номаълум) Эй, сиз – мансабларга ўч биродарлар, Эртанги кун ҳақда ўйлангиз, ахир! Худди қум ўйнаган бир ёш боладек, Нафсу мансабларга асирсиз ҳозир. Эрта қуёш ботар умр осмонида – Жавоб беражаксиз ҳисоб онида… * * * Мовий давоми…

Хван Чин И

(Ўрта асрлар, таржимаи ҳоли номаълум) Ўз ўрнидан сира қўзғолмайди тоғ, Дарё ўзгаради ҳамиша, ҳар кун; Тинимсиз оқади, билмайди чарчоқ, Бироқ орқасига қайтолмас беун. Худди шу дарёга ўхшайди инсон – Кетади, қайтмайди бошқа ҳеч қачон… * * * Қачон хафа қилдим давоми…

Сон Сун

(Ўрта асрлар, таржимаи ҳоли номаълум) Нимани эшитдим – эслай олмайман, Нималарни кўрдим – кўрмаган каби. Мен шундан бошқача яшай олмайман, Ким яхши, ким ёмон – билмаган каби… Фақат бир нарсага кучим етар, бас: Май тўла пиёла қўлимдан тушмас. Рус тилидан давоми…


Мақолалар мундарижаси