Nusrat Rahmat. Mavhum tuyg‘ular (hikoya)

Nihoyat, shuncha yakravlikdan keyin bobom ham bu yerdan ko‘chadigan bo‘ldilar. Bundan butun oilamizdagilar quvonishdi. Biror yil ilgari barcha qishloqdoshlarimiz posyolkaga ko‘chib o‘tib, Qamchinda u kishining bir o‘zi qolgandi- da. Bobomni bu yerdan ko‘chirishga hech kim ko‘ndirolmagandi. Kolxozimiz raisi Mingnorov ham, davomi…

Nusrat Rahmat. Iqbol (hikoya)

– Chiqar! – buyurdi polvon, odatdagi to‘nglik bilan toshlarni imlab ko‘rsatarkan.Men zilday og‘ir toshlardan ikkitasini ikki qo‘limga olib, sahnaga chiqdim: zalning har yer-har yeridan tartibsiz qarsak chalindi.Bular meni polvon deb o‘ylashganidan shunday qilishadi. Aslida men polvon emas, uning shogirdiman. Institutga kirolmaganimdan davomi…

Mahmudxo‘ja Behbudiy. Bir a’mo bolaning hasrati

Eshitarmanki, kun (oftob) ko‘b go‘zal… Nahr bo‘yinda, suvning ustida uzayib osilgan gullarning ko‘runishi ko‘b latif emish… Nozik-nozik sayragan qushlarning …havoyi qo‘sh qanotlarining uchushinda ko‘rulaturgon nimarsalardan emish!.. Eshitarmanki, kechalari ko‘k yuzinda yoshurungon yoruqlar ko‘runar emish… Mavj va girdoblaridek hazin bo‘lgan dengiz davomi…