Nurullo Oston. “Nu i chto?” (hajviya)
Hayot tashvishlari bizning gir atrofimizni shu qadar mustahkam o‘rab olganki, shusiz ba’zan yashashning qizig‘i bo‘lmay qoladi. Bu tashvishlar itday sadoqatli, itday vafodor, bir qadam sendan ajralmaydi, ajralishni xayoliga ham keltirmaydi. Uncha-muncha odam bu sinovlarga bardosh berolmaydi – yo geniy, yo davomi…