Dunyoda harbiy xizmatchilarday xushchaqchaq xalq bo‘lmaydi. Soldat spit, slujba idyot, deganday askar uxlayveradi, xizmat o‘taveradi. Men to‘rt yil xizmat qilganman. Ikki yil xizmatda, ikki yil dizbatda! Nimaga ikki yil dizbatda, deysizmi? Molodoylarni qiynagan-da, cherpak, gus, ded, deysizda-a? Hammasi noto‘g‘ri. Ikki davomi…
Imperator Frantts Iosif I ning jiyani ertsgetsog Ferdinandni otishganida Shovvoz askar Shveyk: “Men uning qotiliman!” -deya tan oladi. «Nega bunday qilayapsiz?» degan savolga u pinagini buzmay: «Baribir tan oldirishadi, nima qilasan asabingni buzib, -deydi. -Mana, Iso Payg‘ambarni aybi bo‘lmasa ham davomi…
Gruzinlarning bir kinosi bor. Unda chegemlik Sandro to‘rt kishi bo‘lib, sovg‘a-salomlar bilan Stalinni ko‘rishga borishadi. Ming mashaqqatlar chekib uning huzuriga kirishadi, sovg‘a-salomlarni topshirishadi. Stalin ularning har biri bilan bitta-bitta ko‘rishadi, ismini, qishlog‘ini so‘raydi. –Xo‘sh, gamar jo‘ba, biz tomonlarda nima gaplar davomi…
Mehmondorchilik odatlari har joyda har xil. Masalan, Xorazmda dasturxonga qo‘yilgan nondan kimga kerak bo‘lsa, o‘zi ushatib olaveradi. Lekin har bir mehmonning qo‘liga bittadan choynakda choy bilan piyola albatta beriladi. Qashqadaryoda «ongsizlar, jengsizlar», -deyishadi. Buxoroda «dasturxonga qarab o‘tiringlar», Andijonda «non tishlang», davomi…
Har bir inson hayotining yulduzli damlari bo‘ladi. Umuman yigit kishining boshiga uch marotaba baxt qushi qo‘narkan. Gap uni tutib qolishda. Tutib qolmasang tamom, laylatulqadrday o‘tadi-ketadi. Ernest Xeminguyey «Chol va dengiz» hikoyasi uchun Nobel mukofotini oldi. Gorbachev tarix taqozosi bilan ulkan davomi…
«Tez yordam»ning tez yordami yaxshi-da! Isitmang chiqsa, tez yetib keladi, duxtur tekshirib ko‘rib, tez yordam qiladi, ukol uradi, dori beradi, «Qalay, o‘zingizni yengil sezayapsizmi?» deb ko‘ngil so‘rab qo‘yadi. «Benzin yo‘q, dori tamom bo‘libdi, kelganim uchun bir nima bering», -demaydi. Eng davomi…
Aziz birodarlar! Jahon afkor ommasi og‘ir judolikka uchradi. «Qora lola» qazuvchilar o‘yishmasining boshboqoni Mirza Hamdam Erzarang kutilmagan kasallikdan iyak qoqib yubordi. Afsus-nadomat bilan aytish kerakki, uning hali-beri o‘ladigan siyog‘i yo‘q edi. Shuning uchun atrofidagi sadoqatli do‘stlari va ayni paytda nadomatli davomi…
Bir sodda dehqondan: “Bizda nima doimiy bo‘ladi?”, -deb so‘rashsa, “Vaqtinchalik qiyinchiliklar”, -deya javob bergan ekan. «Qanaqa vaqtinchalik qiyinchiliklar?» «Qanaqa bo‘lardi, tabiiy ofatlar-da, mana qish qurug‘chilik bilan o‘tadi, bahor seryog‘in keladi, yozda harorat yetishmaydi, kuz erta tushadi, undan keyin nima bo‘ladi davomi…
Bir tanishim, “Agar o‘zingning kimligingni bilishni istasang, “Qiyofat-ul bashar” degan kitobni topib o‘qi, deb maslahat berib qoldi. Butun kutubxonalarni ag‘dar-to‘ntar qilib, nihoyat o‘sha kitobni topib oldim. Muallifi noma’lum bo‘lgan bu kitobdan o‘zimning xislatlarimni qidira boshladim. Unda ilmi qiyofaga hadisi Sharifdan davomi…
Temir darpardalar yo‘qolganidan buyon hozir hammaga hamma narsa mumkin bo‘lib qolgan. Birov moshinada, birov velosipedda, birov ot-aravada dunyoni aylanib chiqayapti. Piyodalab hajga jo‘nayapti, piyodalab yer yuzini kezayapti. Rossiyaga borib kelish-ku, vodiyliklarning Mirzacho‘lga qovun ekib kelishiday gap bo‘lib qoldi. Koreyaga ketayotganlarning davomi…