Sa’dulla Siyoyev. Tazarru (hikoya)

So‘nggi qiynolg‘on yomondur,So‘nggi qiynolg‘on yomon.Erkin Vohidov. Sobiq shirkat raisi Berdiyor Keldiyorov necha kundirki, o‘lim bilan olishib yotibdi. Vujudi o‘t bo‘lib yonadi, a’zoi badani igna sanchganday achishadi. U shiftga boqib, uh tortadi, ingranadi, to‘lg‘onadi. Goho ko‘ziga yosh olib Yaratganga yolboradi:— Muncha davomi…

Abu Bakir. Olishuv (hikoya)

Biyday adirda yantoqlarning echkilar kemirib tashlagan butoqlari uning zo‘rg‘a bosib kelayotgan qadamlarini orqaga tortadi. Yurgan sari oyoqlari og‘irlashib, xos-bexos qayrilib ketar, o‘ziga bo‘ysunmagandek sudralib-sudralib orqada qolardi. Pastki jag‘lari og‘irlik qilganday, har zamonda so‘yloq tishlari ko‘rinib g‘ijirlab ketardi. Ko‘zlarini bazo‘r ochar, davomi…

Qilich Nurmuhammad. Chirog‘ing yonsin, jiyan (hajviya)

Viloyat markaziga kelib rejalagan ishlarimni birin-ketin uddaladim. Akcariyat ishlarimni tegishli idoralarga kirib bitirgan bo‘lcam, ba’zilarini uzoqni yaqin, og‘irni yengil qiladigan “mitti telefoncha” orqali hal qildim. “Mittivoy” bilan do‘ndirib qo‘ygan iltimoclarimning oxirgiciga go‘shakni ko‘targan xodim tomonidan: “Bu ishingizni shunday bajarib bo‘lmaydi”, davomi…

Ilhom Sheraliyev. Qirg‘iy qanotlari (hikoya)

Qo‘shnimiz Tursun akaning barmoqday-barmoqday uzum qiladigan husayni tokzori bor. Biroq u har doim hosilni qiyratadigan chumchug‘u maynalardan nolir, qanday bo‘lmasin, bu kushandalardan qutulish yo‘llarini axtarardi. Goh tokning har tomoniga tunuka qopqoqlar bilan to‘ldirilgan sim — «shaqildoq» tortsa, goh ko‘zni olib davomi…

Erkin Usmon. Uyimizga mehmon keldi… (hajviya)

Yakshanba kuni saharlab eshigimiz ko‘ng‘irog‘i jiringladi. Ochdim. Qarasam, qishlokdagi qarindoshimiz Sot¬voldi tog‘a xotini, o‘g‘li, kelini, nevaralari bilan ostonada iljayib turibdi.“Mehmon otangdek ulug‘”, deb qo‘yibdilar. Er-xotin ularni ichkariga taklif qildik. Ikki xonali uyimiz to‘ldi-qoldi.Ko‘rib xijolat bo‘lib ketdim. Tog‘aning qo‘lida bir xalta davomi…

Erkin Usmon. Ilojini topdi (hajviya)

Tuman shifoxonasi. To‘rga tushgan baliqdek tipirchilayotgan bemorni baqirtirib olib kirishdi-da, baland karovatga yotqizishdi.— Latta! — dedi do‘xtir sovuqqonlik bilan. Latta uzatishdi. Bemorning ovozi o‘chdi.— Arqon! — dedi do‘xtir.Arqon berishdi. Bemorning tipirchilayotgan qo‘l-oyoqlari qimirlamay qoldi.— Tirgovuch! — buyurdi yana do‘xtir.Lattani olib davomi…