Ғафур Ғуломга сўз берилган вақтда Абдулла Қодирийнинг оила аъзолари ўтирган жойда қандайдир ғовур-ғувур бўлиб ўтди… Ғафур Ғулом нутқида, менинг назаримда, ёзувчи ижодининг ижобий томонлари, унинг адабиётимиз тараққиётида тутган ўрни етарли даражада ёритилмади. Мазкур анжуман бўлганига 40 йилдан ортиқроқ вақт ўтгани давоми…
Ўзбекларнинг улуғ романнавис ёзувчиси Абдулла Қодирий айтганидек: “Сўз сўзлашда ва ундан жумла тузишда узоқ андиша керак”. Бу гап бежизга айтилмаган. Мен ҳам ушбу мақолани ёзайми-ёзмайми, дея кўп ўйладим. Ниҳоят, яхши ниятлар билан кимгадир фойдаси тегар деган умидда қоғоз қоралашга жазм давоми…
1988 йилнинг тираҳмоҳ фасли эди. Аниқроғи, 1 октябр куни Касби тумани Хўжаҳайрон қишлоғидаги янги қурилган мактабга адиб Абдулла Қаҳҳор номи берилиши муносабати билан шаҳри азим Тошкентдан Кибриё Қаҳҳорова, «Шарқ юлдузи» журнали бўлим мудири, адабиётшунос Ортиқбой Абдуллаев, шоир Маъруф Жалил Қарши давоми…
Таниқли адабиётшунос олим ва таржимон Иброҳим Ғафуров ижодига чизгилар Аҳли қалам учун ижод — сўз ижоди. Сўзлардан фикрлар, китоблар, ғоялар, улар орқали эса келажак яратилади. Шу маънода сўз ижоди — ҳаёт ижодидир. Сўзнинг ўз руҳи бор. У ўжар, мутакаббир, гоҳо давоми…
– XIX асрнинг охири, XX асрнинг бошларида Ўзбекистондаги ижтимоий–сиёсий маънавий–маърифий жараёнлар қадим ва бой ўзбек адабиёти тарихида ғоят муҳим даврлар бўлди. Мамлакат ва халқ ҳаётида юз берган энг улкан бахтсизлик – миллат ва давлат сифатида ўз мустақиллигини йўқотиши зиёлилар руҳиятига давоми…
Очиғи, севимли журналимизнинг ташрифи мени бироз шошилтириб қўйди. Ўзим ҳақда гапиришга анча қийналдим. Лекин кўнглимда ўқувчиларга айтар гапим кўп. Фурсатдан фойдаланиб ҳаётимда, ижодимда катта аҳамият касб этган баъзи бир ибратли воқеаларни эслаб ўтишни истадим. Муаллиф Доно инсоннинг бир оғиз сўзи давоми…
– Бош муҳарриримиз: “Хуршид ака билан анъанавий суҳбатларга ўхшамайдиган, иложи бўлса баҳс уюштириб берсангиз”, деб қолди. Рози бўлдим. Шу сабабли, рухсатингиз билан гурунгни узундан-узоқ кириш сўзларисиз, ғарб журналистикасига хос бўлган “тўнтарилган пирамида” усулида, яъни асосий мавзудан бошласак. Хуршид ака, Сиз давоми…
Менинг болалигим отам Ғуломмирза ва аммам Гулсум она (аммамни мен «она» дердим) таълим-тарбияси остида кечди. Отам маърифатли, зиёли киши эди. У киши илк таълимни Машҳадда олгандилар. Эски ўзбек ёзуви ва форс тилини мукаммал биларди. Шўролар даврида замонга боқиб, колхозда ҳосилот давоми…
Ўзбекистон халқ ёзувчиси Муҳаммад Али билан суҳбат – Муқаддас нарсалар ҳамиша муҳофазага, ҳимояга муҳтож бўлади. Чунки эзгуликнинг душмани кўп. Ғанимнинг кўплиги, хавфнинг кўлами эса ЭЗГУЛИКнинг баҳосини белгилайди. Шу маънода Ватан ва унинг ҳуррияти ҳамиша ҳимояга муҳтождир. Сиз ижодингизда, хусусан, тарихий давоми…
Инсон умри орзулар, умидлар, қайғу ва изтироблар мажмуидир. Бугун болалик йилларимни эслар эканман, кўз олдимда тупроқ кўчалару саҳармардонда пода ҳайдаб юрган сарпойчан болалар гавдаланади. Не тонгки, ўша содда ва беғубор болаларнинг бири, шубҳасиз, мен эдим. Гарчи бизнинг болалик давримиз бахту давоми…