Андон Зако Чаюпий (1866-1930)

Таниқли албан шоири Андон Чаюпий (Andon Zako Çajupi) 1866 йил 27 мартда савдогар оиласида туғилган. Швейцарияда олий маълумот олган. Унинг “Томори ота” (1902), “Омонат насиҳат” (1957) шеърий тўпламлари ҳамда “Замин қаҳрамони” (1937)драмаси ва “Қазодан сўнг” (1937) комедияси китоб ҳолида нашр давоми…

Наим Фрашерий (1846-1900)

Наим Фрашерий (Naim Frashëri) – атоқли албан шоири. 1846 йил 25 майда Албания жанубидаги Фрашер қишлоғида туғилган. 1865 йилда Янин шаҳрига оиласи билан кўчиб келиб, грек гимназиясига ўқишга киради. Шу ерда форс тилида шеърлар ёзади. Бу шеърлар илк бора 1885 давоми…

Луис Гарсиа Монтеро (1958)

Луис Гарсиа Монтеро (Luis García Montero) – замонавий испан шеъриятининг таниқли вакили. Гранада шаҳрида туғилган. Гранада университети Испан филологияси кафедрасининг катта ўқитувчиси. У Федерико Гарсиа Лорка номидаги мукофот, Севилья шаҳри мукофоти, 1982 йили “Хорижлик боғбон” шеъри туфайли қўлга киритган Адонаэ давоми…

Мигель де Сервантес (1547-1616)

Мигель де Сервантес (Miguel de Cervantes Saavedra) – машҳур испан адиби. У Испаниянинг Алькала-де-Энарес шаҳарчасида кўчманчи табиб оиласида туғилган. “Сеҳргарлар мени омаддан жудо қилиши мумкин, аммо улар мени жасорат ва эркдан маҳрум қила олишмайди” – бу сўзлар Сервантеснинг жаҳон адабиётида давоми…

Гарсиласо де ла Вега (1501-1536)

Гарсиласо де ла Вега (Garcilaso de la Vega) – испан шоири, ҳарбий амалдор. Толеда саройга яқин бўлган зодагон оилада туғилган. Карл V ҳукмронлиги даврида ҳарбий ҳаракатларда иштирок этган, дипломатик вазифаларни бажарган. Унинг ижоди испан шеъриятининг ифтихорига айланиб, мақол ва шиорларга давоми…

Хуан Боскан Алмуҳовир (1490-1542)

Хуан Боскан Алмуҳовир (Juan Boscán Almogáver) – таниқли испан шоири, жамоат арбоби. Барселонада зодагон оилада туғилган. 1507 йилдан қирол саройида, жумладан, император Карлос I саройида хизмат қилган. 1532 йили Испаниянинг Италиядаги мухтор элчиси бўлган. У шеъриятда “Италия мактаби” асосчиларидан бири давоми…

Антон Чехов. Сарлавҳасиз (ҳикоя)

V асрда ҳам ҳозиргидек ҳар куни эрталаб қуёш чиқар ва кечқурун ухлагани ётар эди. Эрталаб қуёшнинг дастлабки нурлари шудринг билан ўпишганда ер жонланар, ҳаво қувонч, шодлик ва умид товушларига тўлар, кечқурун эса шу ер тек қолар ва шафқатсиз қоронғуликка чўмарди. давоми…

Луқмон Бўрихон. Қуёш ҳали ботмаган (қисса)

Саҳро сўқмоғида бошин эгиб жим, Бир кимса кетмоқда, билмасман у ким… Абдулла Орипов Биз ҳали Абсал полвонни танимас эдик. Минг тўққиз юз саксон иккинчи йилнинг баҳорида, эрта-индин жаҳон уруши бошланар эмиш деган миш-мишлар хўб авж олган кунларнинг бирида уста Абилнинг давоми…

Неъмат Арслон. Ибтидо

Сув турли шароитда қандай ўзгаришга учраркин? Сувга эътиборсизлик қилинганда, иқтидорли, оддий, ёмон одамлар унга тикилиб турганда, қандай жавоб бераркин, билмоқчиман. Масару ЭМОТО “Зулоли завқу шавқин ташнаи дийдор ўландан сўр”. Шундай. Фузулий айтганидек, токи ташна бўлмагунимизча сувнинг қадрига етмаймиз, уни эсламаймиз давоми…