Қодирий насри ҳақида кўп ва хўб ёзилган. Лекин унинг шоир сифатидаги салоҳияти тадқиқ этилган эмас. Тўғри, у туркум шеърлар, достонлар ёки шеърий тўпламлар яратмаган. Бироқ, ўрганса, ўқиса арзийдиган шеърий мерос қолдиргани аниқ. Яқингача унинг бор-йўғи “Тўй”, “Аҳволимиз” ва “Миллатимга бир давоми…
Абдулла Қодирий «Муштум» ойномасининг 1928 йилги 27-сонида Овсар имзоси билан «Йиғинди гаплар» мақоласини эълон қиладилар. Бу мақола ўша пайтда ақллар орасида кўп гап-сўз ва турли мулоҳазаларга сабаб бўлади. Адиб Ўзбекистои Жиноят Қонунлари мажмуасининг «Раҳбар ходимларни обрўсизлантириш» деган моддаси билан қораланади. давоми…
Рўмоннинг мавзуъи тўғрисида Туркистон феодалларининг кейинги вакили бўлған Худоёрнинг ўз хоҳиши йўлида деҳқон оммаси ва майда ҳунарманд — косиб синфини қурбон қилиши, мамлакат хотин-қизларини истаганча тасарруф этиши, бунга қарши келгучилар тиласа ким бўлмасин, раҳмсиз жазо бериши рўмоннинг мавзуъидир. Худоёрнинг бу давоми…
Ёзғучидан Модомики, биз янги даврга оёқ қўйдик, бас, биз ҳар бир йўсунда ҳам шу янги даврнинг янгиликлари кетидан эргашамиз ва шунга ўхшаш достончилиқ, рўмончилиқ ва ҳикоячилиқларда ҳам янгаришға, халқимизни шу замоннинг «Тоҳир-Зуҳра»лари, «Чор дарвеш»лари, «Фарҳод-Ширин» ва «Баҳромгўр»лари билан танишдиришка ўзимизда давоми…
Отам бу ҳикоясини бошлаган вақтда менинг вужудимни қўрқув ўраб олар эди-да, ичимдан: «Мени ҳам шундай жинларга йўлиқтирма», деб тангрига ёлбориб қўяр эдим.Кеча холам бизнинг уйга меҳмон бўлиб келган эди. Кечаси ошдан кейин отам, ойим, холам учовлари чой ичишиб ўлтирар ва давоми…
УЛОҚДА*I Кеча дадамдан сўраб қўйганим учун бугун акам ҳам «керак эмас, борма» деган жекиришини қилмади. Чойни наридан-бери ичиб, отхонага югурдим.Дадам билан ойим:— Оёғинг олти, қўлинг етти бўлиб қолдиёв! — деб кулишиб қолдилар.Қашлоғични олдим-да, қора қашққамни яланғочлаб уёқ-буёғини қашлаб чиқдим. Жонивор давоми…
Биринчи дафъа «Ўтган кунлар» тўғрисида, тўғрироғи, Отабек — Кумуш қиссаси ҳақида олти-этти яшар чоғимда дадамлардан эшитганман.Ўттизинчи йилларнинг ўртаси. Дадам, ўн тўққизинчи йилдан партия аъзоси, катта ишларда ишлаб келган одам, нима учундир, ишдан четлаштирилиб, қишлоққа қайтиб келган пайтлари.Ҳар оқшом катта меҳмонхонамиз давоми…
Оқшомларининг бири эди. Ҳали қуёш уфққа бош қўймаган. Ҳаво дим. Асфальт йўл, осмонўпар уйлар гўё ҳаво етишмаганидан ҳансираб нафас олаётганга ўхшар, шаҳар узра қуюқ қора рутубат булутдек сузиб юрарди. Анҳор бўйлари, боғлар, фавворалар атрофи иссиқдан қочиб ором истаган кишилар билан давоми…
Биз дорилфунунга янги келган кезларимизда Шукур Холмирзаев юқори курсда ўқиса-да, тилга тушган ёзувчи эди. Кўпинча кўча-кўйда Абдулла Орипов билан ўзаро қизғин гаплашиб, баҳслашиб юрганини кўрардик ва ҳар иккисига бирдек ҳавас билан қарардик. Уларнинг «Гулхан», «Ленин учқуни»да босилган ҳар бир асарини давоми…
1937 йилнинг 31 декабри хонадонимизда бир умрлик ўчмас армон қолдирди. У кун дадамиз билан видолашув куни бўлади деб сира ўйламаган эдим. Дадамнинг биз билан хайрлашаётиб: «Менда ҳеч бир айб йўқ. Худо хоҳласа, тез кунда дийдор кўришамиз», деганлари ҳали-ҳануз қулоғим тагидан давоми…