Абдулла Қодирий. Думбаси тушиб қолган эмиш (1919)

Кичкина фелетўн Эски шаҳар Озиқ шўъбасига бағишлайман Гўш… Отингдан ўргулай гўш!.. Нега мунча ўзингни биздан азиз тутдинг? Биз сенинг қадрингга етмадикми?.. Мен ўқувчининг гўш ҳақиндаги ҳолини билмайман. Лекин ўзим гўш отини эшитсам, оғзимдин калаба-калаба сувлар келадир. Ўзини қассоб акалар қанорасида давоми…

Абдулла Қодирий. Қимматчилик ҳасрати (1919)

«Иштирокиюн»нинг бир нўмиринда Тошқун ўртоқ «Қимматчилик тинкамга тегди» унвонли бир мақола ёзиб: ман сўққабош бўлатуриб шунча қийналмоқдаман, аммо бола-чақалик акаларнинг ҳоли нима кечмоқда экан, мазмунида бир сўз сўзлийдир. Бола-чақалик бир йигит ўлдиғимдан Тошқун оғанинг бояги сўзи маним ярамга туз сепди. давоми…

Абдулла Қодирий. Сайловми, босқунчиликми (1917)

Айнан Уламо ва бойларимиз иттифоқга келмовлари ила баробар сайловни зўр тартибсизлик ила ўтқаздилар. «Шўрои ислом»га товуш берувчига такфир қилувлардин ва бошқа зўрлик ила ўз нўмирларини халққа таратувдин, учунчи нўмирни олмай ўнунчига товуш берувни хоҳлаганларни маҳалладан чиқармоқ, ўлук-тиригиға кирмаслик ила таҳдид давоми…

Абдулла Қодирий. Шодмарг (1917)

Кичик фелетўн Мулла Карим Ҳожининг ёши етмиш ёшларда эди. Ёшлиқда бошига кўб жабр-жафолар тушмиш, дунёдаги ҳамма азобларни тортмиш эди. Балки сиз «Мулла Карим Ҳожи жуда камбағал бўлған экан, шунинг учун фақирлик азобини, очлик жафосини тортғандир», деб ўйларсиз. Йўқ, Карим Ҳожи давоми…

Абдулла Қодирий. Бахтсиз куёв (драма)

Теётр рисоласи Туркистон маишатидин олинган тўрт пардалик фожиъа ЎЙНОВЧИЛАР:Солиҳ — 25 яшар, куёв бўладурған йигит.Абдураҳим — 45 яшар, Солиҳнинг амакиси.Файзибой — 50 яшар, Солиҳнинг қайнотаси.Домла-имом — 50 яшар.Элликбоши — 35 яшар, янги фикр.Бой — 45 яшар, Солиҳга пул беручи, ижарахўр.Раҳима давоми…

Абдулла Қодирий адабиёт ҳақида

Сўз сўйлашда ва улардан жумла тузишда узоқ андиша керак. Тузилган жумлани ёзувчининг ўзигина тушуниб, бошқаларнинг тушунмаслиги катта айб. Асли ёзувчилик айтмоқчи бўлган фикрни ҳаммага баробар англата билишда, орага англашилмовчилик солмасликдадир. Қалам — ўқлоғи, адабиёт — кетмон бозори эмас. Йўсинсиз равишда давоми…

Набижон Боқий. Қатлнома (Абдулла Қодирийни кимлар, қандай йўсинда, қаерда, қачон ва нима учун қатл қилган эдилар?..)

Набижон БОҚИЙ ҚАТЛНОМА Ҳужжатли қисса АБДУЛЛА ҚОДИРИЙНИ кимлар, қандай йўсинда, қаерда, қачон ва нима учун ҚАТЛ ҚИЛГАН ЭДИЛАР?.. Тошкент Ғафур Ғулом номидаги Нашриёт-матбаа бирлашмаси 1992 Набижон Боқий «ҚАТЛНОМА» ҳужжатли қиссасида «мавзуни мозийдан, яқин ўткан кунлардан, тарихимизнинг энг кир, қора кунлари давоми…

Абдулла Қодирий (1894-1938)

Абдулла Қодирий 1894 йил 4 октябрда Тошкент шаҳрида туғилган. ХХ аср янги ўзбек адабиётининг улкан намояндаси, ўзбек романчилигининг асосчиси. 20-йиллардаги муҳим ижтимоий-маданий жараёнларнинг фаол иштирокчиси. Мусулмон мактабида (1904—06), рус-тузем мактабида (1908-12), Абулқосим шайх мадрасасида (1916—17) таълим олган; Москвадаги адабиёт курсида давоми…

Абдулла Қодирий (1894-1938)

Ўзбек адабиётининг йирик намояндаларидан бири Абдулла Қодирий (Жулқунбой) 1894 йил 4 октябрда Тошкент шаҳрида туғилди. Унинг таржимаи ҳолидаги қуйидаги сўзлар ёзувчининг 1926 йилга қадар кечган ҳаётига ойдинлик киритади: «Ҳар ҳолда бемавридроқ бўлса керак, камбағал, боғбонлик билан кун кечиргучи бир оилада… давоми…