– Иброҳим ака, Сизни сўз муҳиблари закий мунаққид, етук таржимон, моҳир адиб ва танглайи китоб билан кўтарилган зиёли деб билади. Ижозатингиз билан бадиий таржима мавзусида суҳбатлашсак. Менимча, таржимага асар танлашингизнинг ўзи бир мактаб. Ҳамиша “баланд дорга осилгансиз” – муаллифларни чертиб-чертиб давоми…
Ўзбекиcтон Қаҳрамони, Халқ шоири Абдулла Орипов билан cуҳбат — Абдулла ака, мана бугун табаррук ёшга етдингиз. Мухлисларингиз, адабиёт ихлосмандлари бу санани истиқлолимиз боис юксак мавқе ва мақомга эришган миллий адабиётимиз байрами сифатида нишонлашга тараддуд кўрмоқда. Сиз бу муборак кунларга ижодий давоми…
Абдулла Қодирий ўзининг икки буюк асарини халқимизга тақдим этиш билан нафақат ўзбек романчилигини бошлаб берди, балки уларнинг жаҳон адабиёти дурдоналарига айланишига эришиб, миллатимизнинг кейинги замон зиёлилари ҳам ҳеч кимдан кам эмаслигини исботлади. Абдулла Қодирий 1928 йили татар физик олими Абдулла давоми…
Абдулла Орипов 1941 йил 21 мартда Қашқадарё вилояти, Косон туманига қарашли Некўз қишлоғида туғилган. Ўзбекистон халқ шоири (1990). Ўзбекистон Қаҳрамони (1998). ТошДУнинг журналистика факультетини тугатган (1963). Илк шеърлар тўплами — «Митти юлдуз» (1965). «Кўзларим йўлингда» (1966), «Онажон» (1969), «Руҳим», «Ўзбекистон» давоми…
Менинг китобга, бадиий ижодга меҳр қўйишимга раҳматли онам Баҳринисо сабабчи бўлганлар. Онамнинг айтишича, ота томонидан беш авлоди Бухородаги Мир Араб мадрасасида таҳсил олган эканлар. Жумладан, онамнинг бобоси Абдураҳим домла ва отаси Муҳаммадраҳим бобом ҳам шу мадрасада ўқишган. Катта бобом Абдураҳим давоми…
— Абдулла ака, адабий гурунгларда ўтган асрнинг 60-йиллари ижтимоий ҳаётда юз берган янги бир эпкин ҳақида тез-тез эслаб турилади. Адабиётимизда воқеага айланган бир қанча шеърларингиз айни шу йилларда яратилган эди. Бугун ўша даврдаги ижодингиз, адабий жараён, муҳит ҳақида хотирлаганингизда, кўнглингиздан давоми…
«ЎТКАН КУНЛАР» ВА ҚЎРҚУВ САЛТАНАТИ ХХ аср ўзбек насрининг шоҳ асари «Ўткан кунлар» романи илк бор 1922 йили «Инқилоб» журнали саҳифалари орқали дунё юзини кўра бошлаган эди. Ўша дақиқалардан эътиборан бу асар миллатнинг ҳар бир зиёлиси, китобхони руҳиятига, маънавиятига, қолаверса, давоми…
1. Сиз қандай китобларни ўқишни маслаҳат берган бўлардингиз? 2. Шахсий кутубхонангизда, агар сир бўлмаса, қанча китоб бор ва улар қайси соҳаларга доир? 3. Киши бир йилда, қолаверса, умр мобайнида нечта китоб ўқиб чиқиши мумкин? Сизнинг тавсиянгиз. 4. Юртимиз китобхон ўлкага давоми…
Мен Абдулла Қодирийни кўрганману кўрдим, деб айтолмайман. Бунга Ҳаким Назир айбдор.Марғилон бозорининг бешик растаси шинам чойхона бўлар эди. Домлам Обиджон ака билан битта нон, бир ҳовуч майиз олиб, энди чой чақирган эдик, домла:— Ана, у ёққа қара…—деб қолдилар шивирлаб,— Абдулла давоми…
Яқин тарихимиздаги ижтимоий-маданий харакатчиликда унингдек муҳим роль ўйнаган, айни пайтда унингдек хилма-хил баҳо ва талқинга сазовор бўлган иккинчи бир ҳодисани топиш қийин. Русияда инқилобнинг энг оғир йили бўлган 1919 йилда инқилобчи драматург Абдулла Бадрий «Ёш бухоролилар кимлар?» деган савол қўяди давоми…