Адҳат Синўғил (1935-2004) – татар шоири. 1975 йили Тошкентга яшаш учун келади ва Ўзбекистон Республикаси кино-прокат уюшмасида муҳаррир бўлиб ишлайди. ЭЛИМ МЕНИНГ Элим менинг — отамдирсан, аждодимсан, Элим менинг — боламдирсан, авлодимсан. Элим менинг — йўғимдирсан, боримдирсан, Элим менинг тақдириму давоми…
Абдулла Тўқай (Габдулла Тукай, Ğabdulla Tuqay; асл исми Тўқаев Габдулла Муҳаммадгарифович) (1886.14.4, Қозон губерняси Қушлович қишлоғи (Арча тумани) — 1913.2.4, Қозон) — татар шоири, публицист. 1902 йилдан шеърлар ёза бошлаган. 1905 йил ҳарф терувчи бўлиб ишлаган. «Фикер» (Фикр) газетаси ва давоми…
Харри Эдмунд Мартинсон (Harry Edmund Martinson) — швед шоири ва ёзувчиси, адабиёт бўйича Нобель мукофоти лауреати (1974 йил, Эйвинд Юнсон билан бирга). Унга «Аниара» рамзий-фантастик достони (1956) катта муваффақият келтирган. ШАРШАРАЛАР Кумуш илонлари шаршараларнинг — Пастга улоқаркан яшил тоғлардан сеҳрларди давоми…
Отон Жупанчич (Oton Župančič, 23 январь 1878, Виница, Белая Крайна — 11 июнь 1949, Любляна) — словен шоири, адиб, драматург. Словен модернизмининг дарғаларидан бири. БАЁНОТ Озодлик зиндонда тутқун экан то, риё менсимаскан имонни асло, хиёнат шарпаси изғиб ҳар жойда, ҳақиқатни давоми…
Змай (асл исм шарифи Йованович) Йован (Јован Јовановић Змај; 1833.24.11, Нови-Сад, 1904.3.6, Каменица, Воеводина) — серб шоири. Ижодида миллий ватанпарварлик мавзуи асосий ўринни эгаллайди («Вила», 1858; «Уч гайдук», 1866; «Бахтсиз она», 1871 ва б.). Змай ҳажвий шеърлар устаси («Ёғоч қасидаси», давоми…
Тудор Аргези (Tudor Arghezi, асл исми Ион Нае Теодореску, Ion Nae Theodorescu; 21 май 1880, Бухарест — 14 июль 1967, Бухарест) — ХХ асрнинг энг буюк румин шоирларидан бири. Руминия Академияси (Academia Română) аъзоси. ДУОИБАД Улар экинзору алафлар аро Эмаклаб давоми…
Муқонов Собит Муқонович (Сәбит Мұқанұлы Мұқанов) (1900.13.4, ҳозирги Шимолий Қозоғистон вилояти Жамбул тумани — 1973.18.4, Олмаота) — қозоқ ёзувчиси ва жамоат арбоби. Қозоғистон Фанлар академияси академиги (1954). Фуқаролар уруши қатнашчиси (1918—20). 1930-35 йилларда Москвадаги Қизил профессура институтида ўқиган. Қозоғистон Ёзувчилар давоми…
Қозоқ классик адабиётининг асосчиларидан бири, буюк шоир ва маърифатпарвар Абай (Иброҳим) Қўнонбоев (Абай Құнанбайұлы) Қозоғистоннинг Семипалатинск уездига қарашлн Чингизтов районида чорвадор оиласида туғилди. Ёшлик чоғларида мадрасада ўқиди. Кейинчалик рус мактабига қатнаб, рус тили ва адабиётини ўрганди. Абай, бир томондан, Шарқ давоми…
Қорақалпоқ болаларининг ардоқли шоири Холмурод Сафаров 1932-йилда Жомбой туманидаги Абад қишлоғида туғилган. 1952 йилда Нукус шаҳридаги педагогика олийгоҳининг филология факултетини тугатади. Холмурод Сафаров болалар матбуотида ишлаш билан бирга, кичкинтойларга атаб шеърлар ёзади. Унинг “Ниҳол”, “Ёш уста”, “Ойга учиб борганда”, “Менинг давоми…
Қирғиз халқининг улуғ оқини ва бастакори Тўхтағул Сотилған ўғли (Токтогул Сатылганов) 1864 йилда дунёга келди. Ёшлик чоғларидан бошлаб қўбиз чертиб, халқ қўшиқ ва достонларини айтишни машқ қилган Тўхтағул секин-аста ўзи ҳам жир айтадиган, оригинал куйлар басталайдиган бўлди. Халқпарварлик фаолияти учун давоми…