Qadim zamonlarda bir kambag‘al bir boydan o‘n tilla pul qarz olgan ekan. Boy:— Pulimni ber, — deb qistayveribdi. Kambag‘al hech ilojini topolmay:— Pulingni bozordan keyin olasan, agar berolmasam, sonimdan bir qadoq go‘shtimni tilib ola qol, — debdi.Bozordan keyin boy kelibdi. davomi…

Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, bir podsho bor ekan. Bir kuni podsho vazirini chaqirib:— Men senga qirq kun muhlat beraman. Shu vaqt ichida katta bir bog‘ paydo qilgin. Men shu bog‘ga sayrga chiqaman, — debdi.Vazir uyga kelib qayg‘uribdi, buni davomi…

Qadim zamonda bir podsho bo‘lgan ekan. Podsho o‘z saroyiga katta ayvon soldirmoqchi bo‘libdi. Buning uchun turli mamlakatlardan eng yaxshi ustalarni chaqirtiribdi. Ustalar qisqa vaqt ichida juda katta ayvon qurishga kirishibdi. Ayvon bitay deb qolganida bitta chetiga ustun yetmay qolibdi. Ayvonga davomi…

Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, bir er-xotin bor ekan. Bir kuni xotini og‘ir kasal bo‘lib qolibdi. U yigit xotinini juda ham yaxshi ko‘rar ekan. Xotini qazo kilgach, uni ko‘mib, go‘rining tepasidak ketmay, xafa bo‘lib o‘sha yerda yotaveribdi. Soch-soqollari ham davomi…

Bor ekan-da, yo‘q ekan, och ekan-da, to‘q ekan, o‘tgan zamonda bir savdogar yashagan ekan. Uning bitta-yu bitta o‘g‘li bor ekan. Xotini farzand ko‘rganidan keyin ko‘p o‘tmay o‘lib ketgan ekan. Savdogarning o‘zi ham ko‘p vaqt kasal bo‘lib yotibdi. Bu vaqt ichida davomi…

Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, qadim zamonda aka-uka bo‘lgan ekan. Ular juda inoq yashashar ekan, lekin nihoyatda kambag‘al ekanlar. Aka-uka o‘zlariga to‘q yashashni, uylanishni orzu qilar ekanlar. Buning turli yo‘llarini o‘ylay boshlashibdi.Kunlardan bir kun akasi ukasiga:— Men bir narsani davomi…

Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, qadim zamonda bir chol bilan kampir yashagan ekan. Ularning bitta-yu bitta o‘g‘illari bor ekan. Unga yoshligidan yaxshi tarbiya berishibdi. U aqlli, vijdonli, insofli yigit bo‘lib o‘sibdi.Yigit bir kuni qarasa, ariqda bitta qizil olma oqib davomi…

O‘tgan zamonda bir podsho-yu bir vazir bo‘lgan ekan. Ular juda zolim, adolatsiz bo‘lganidan qashshoq xalq adolatli podsho yurtiga ko‘cha boshlabdi. Bu hol podsho bilan vazirni ham tashvishga solibdi.Bir kuni vazir bir daraxtning yonidan o‘tib ketayotib, ikki boyo‘g‘lining gaplarini eshitib qolibdi. davomi…

Kunlardan bir kuni podsho bilan vazir yo‘lda ketishayotgan ekan. Yo‘l chetida bir keksa chol juda qarib, bukchayib qolganiga qaramay, qo‘sh haydab yurgan ekan.Podsho bilan vazir unga yaqinlashib qolganlarida otlarini to‘xtatibdilar. Podsho cholga:— Hormang, bobo, yoshligingizda g‘amingizni yemagan ekansiz-da, — debdi.— davomi…

O‘tgan zamonda, Xorazm degan tomonda bir podsho yashagan ekan. U doim sayohatga chiqqanida o‘n to‘rt-o‘n besh yoshdagi yigitlarni o‘zi bilan birga olib ketar ekan. Podsho sayohatdan qaytguncha haligi yosh yigitlar ulg‘ayib qolar ekan.Kunlardan bir kun podsho safarga chiqmoqchi bo‘lib, o‘z davomi…