Iskandar Zulqaynarning ikki chakkasida shoxi bor ekan. Qachon sochini oldirmoqchi bo‘lsa, sochini olgan sartaroshni birovga aytib qo‘yishidan qo‘rqib, darrov boshini kesar ekan. Iskandarning har sochini olganda bittadan sartarosh o‘lib, sartarosh kamayib ketibdi. Iskandar bir kuni sartaroshga:— Mening shoxim borligini sira davomi…
Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, o‘tgan zamonda bir podsho bo‘lgan ekan. U doim maqtanib, “dunyoda mendan zo‘r podsho yo‘q” deb yurar ekan.Bir kuni uning yaqin do‘sti saroyga mehmon bulib kelibdi. Podsho do‘stiga:— Dunyoda mendan zo‘r podsho bo‘lmasa kerak, — davomi…
Bir kishi kuygan nonni yeb, yurak og‘rig‘i kasaliga uchrab qolibdi va tabibga borib, kerakli dori so‘rabdi.Tabib u kishiga ko‘z og‘riganda quyadigan doridan berib, har kuni ko‘ziga quyib turishni tayinlabdi.U kishi hayron bo‘lib:— Mening ko‘zim emas, yuragim og‘riyapti-ku, — debdi.Tabib unga davomi…
Bor ekan-da, yo‘q ekan, qadim zamonda bir cholu kampir bo‘lgan ekan. Ular juda qashshoq yashashar ekan, zo‘rg‘a kunlari o‘tar ekan. Nihoyat qashshoqlik cholning joniga tegibdi va kampiriga shunday debdi:— Ey, kampir, qachon peshonamizning sho‘ri arir ekan. Hamma balo savodsizligimizda. O‘qigan davomi…
Bog‘bon bog‘da ishlab yurgan ekan. Bir bulbul kelib hadeb sayrayveribdi. Shunda tuzoqni ko‘rmagan bulbul daraxtga uchib kelib qo‘nibdi va tuzoqqa ilinib qolibdi. Buni ko‘rgai bog‘bon, uni olib tushibdi. Qafas topib kelib, bulbulni solib qo‘yibdi.Bir kuni bulbul tilga kirib, odamga o‘xshab davomi…
Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, o‘tgan zamonda bir kishi bo‘lgan ekan. U juda ham hayvonlar tilini o‘rganmoqchi bo‘libdi. Hayvonlar tilini biladigan bitta odam bor ekan. U o‘shaning yoniga iltimos qilib boribdi. U anchagacha o‘rgatishga rozi bo‘lmabdi. Hadeb zo‘rlayvergach, bitta davomi…
Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, bir daryoning bo‘yida chol bilan kampir yashagan ekan. Ularning yakka-yu yagona, ko‘zlarining oqu qorasi, keksayganda ko‘rgan erkatoy bir o‘g‘illari bor ekan.U juda ham sho‘x bo‘lgani uchun unga Sho‘xvoy deb ism qo‘yishgan ekan. Lekin keyinchalik davomi…
Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, bir zamonlar uch tojik yigiti bo‘lgan ekan. Ular ahil do‘st ekan, bir kuni maslahatlashib, o‘zbek tilini o‘rganmoqchi bo‘lishibdi. Shu maqsad bilan O‘zbekistonga yo‘l olishibdi.Ular yo‘lda kelayotganlarida, bir yerda bir to‘da odamlar “bizlar, bizlar” deyayotgan davomi…
Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, qadim zamonda bir boshpanasiz cho‘pon bor ekan. U juda qashshoq va kimsasiz ekan. Lekin cho‘pon juda mehnatkash ekan, doimo odamlarning og‘irini yengil qilib, qo‘lidan kelgan yordamini ayamas ekan. Cho‘pon taqdir bir kun kelib unga davomi…