Normurod Norqobilov 1953 yil 7 iyunda Qashqadaryo viloyatining Yakkabog‘ tumanidagi Qishliq qishlog‘ida tug‘ilgan. O‘zbekistonda xizmat ko‘rsatgan madaniyat xodimi (2006). ToshDUning jurnalistika fakultetini tugatgan (1982). Dastlabki hikoyasi — «Chorraha» (1982). «Zangori ko‘l» (1987), «Unutilgan qo‘shiq» (1990), «Yuzma-yuz» (1993), «Paxmoq» (1997), «Sariqgul» (1998), «Arazchi chumchuq» (1999), «Bekatdagi oq uycha» (2000), «Jo‘shqin daryo», «Ovul oralagan bo‘ri» (2005), «Bo‘ron qo‘pkan kun» (2007) kabi qissa va hikoyalardan iborat to‘plamlari nashr etilgan. «Quyoshi botmaydigan yurt», «Shim yoxud xotinlar janjali» nomli asarlari asosida bir necha qismli videofilm yaratilgan.«Shuhrat» medali bilan taqdirlangan (1999).
Bolakay tong-azonda sut to‘la bidonlarini ko‘tarib, mahalla adog‘idagi ko‘p qavatli uylar tomon yurarkan, odatdagidek, muallimasining darg‘azab aftini ko‘z oldiga keltirib, qadamini tezlatishga urindi. O‘ziga qolsa-ku, chopqillab ketardi-yu, biroq qo‘llaridagi og‘ir yuk bunga monelik qiladi. Boz ustiga, ming oshiqqani bilan sut davomi…
Ena yer mushtlab qarg‘anadi.— Bundan ko‘ra o‘sha dashtda jondor yeb ketsa bo‘lmasmidi seni! Yerdi kamginasi tortibgina ketsa bo‘lmasmidi! Ne degan gap bu, halitdan xotin kishining etagiga tirmashib. Kimga tortding o‘zi sen! Ne degan odam bo‘ldik! Ne deb qishloqda bosh ko‘tarib davomi…
Kelinining alomat fe’li bor — hushi toblagan kunlari, he yo‘q-be yo‘q, birdan tushlik ko‘tarib kelib qoladi. So‘ng esa, shu gapni iddao yo‘sinida takror etadi: «Ikkitagina somsaga qorningiz to‘yadi. Shu issiqda ovora bo‘lishim shartmidi». Qaynonasi Eshqulning somsasidan yemasligini yaxshi biladi. Bilgani davomi…
Qaynoq garmsel har quturganda, shaharcha quyuq to‘zon ichida qoladi.U biydek dashtning qoq kindigida bo‘y rostlagan bu shaharchani yer yuzidan supurib tashlamoqqa ahd qilgandek, to‘lg‘onib, yulqinib quyun uyurib esadi. So‘ng shiddati andak susaygandek bo‘ladi-da, tag‘in yangidan kuch olib, ko‘p qavatli qizg‘ish davomi…
Tanasiga chirmashgan olovdan poyasi kuygan azim boboterak uzumzor ustiga gursillab qularkan, yig‘ilganlar nazarida olamni jahannam otashi quchganday bo‘ldi. Yiqilgan daraxtdan chortarafga sochilgan cho‘g‘u alanga nafaqat zaminni, balki osmonu falakni ham kuydirib yuboradigandek edi.Olovning shashti baland edi.Uning taftiga chidayolmay chet-chetga qochgan davomi…
Qishloqda xunuk gap tarqaldi. Emishki, yakkabuloqlik Boborayim gov hamqishloqlari Sobir polvonning qonini ichmoq qasdida yurganmish. U meni tuproqqa qorib ketdi, endi men uni qizil qoniga belayman, pichog‘im qayroq ustida, o‘chim to‘sh ostida, deganmish. Sobir polvon bu gaplarni keng hovli o‘rtasidagi davomi…
Boyg‘ozining to‘yi ertasi qishloqqa yoyilgan xabar to‘y dovrug‘ini butunlay bosib ketdi. Endigina og‘iz ko‘pirtirmoqqa tushgan odamlar dabdabali o‘tgan to‘yniyam, obro‘talab Boyg‘ozini ham unutishdi. Barchaning og‘zida shu gap, emishki, Hamida momoning qo‘li sinib, to‘shakda mixlanib yotganmish. Hay, qo‘l sinsa yeng ichida, davomi…
Bola do‘ngda bobosi Norboy cholni kun qaytgandan beri kutadi. Choldan esa hanuz darak yo‘q.Bola bundan siqilsa-da, lekin ajablanmaydi. Ora-sira qishloq tomonga ko‘z tashlab, Bozor tog‘am qo‘ymayotgan chiqar, deb o‘ylaydi. Nega deganda, Bozor tog‘asi jahldor odam, cholning do‘ngda qo‘nqayib, qotgan non davomi…
Tovuq patini o‘ynashda davom yetdi. Patni yertalab topgan, nimaligiga aqli yetmay boshi garang yedi. In yonidagi chirik xashaklar ustida cho‘zilib yotgan ona it bezovta g‘ingshiganidan so‘nggina qadam tovushlari kelayotgan tomonga o‘girildi. Besh odimcha narida uy yegasi – Sodiq aka bilan davomi…