Жаҳоншумул ихтиролар буюкларга насиб қилади. Пушкин таъкидлаганидек, даҳолар янги қонунларни кашф қилади, қобилиятлилар улардан тўғри ва унумли фойдаланади, қобилиятсизлар эса ҳар иккаласини ҳам инкор қилиб, фақат ўзларинигина доно деб ҳисоблайдилар. Турли соҳаларда ихтиро қилган шахсларнинг номи, миллати, ирқи ва эътиқодидан давоми…
Сафарга отландим бир ўзим танҳо; Туманли йўлимда ярқирар тошлар. Тун жимжит. Тангрини тинглайди саҳро, Юлдуз юлдуз билан сўзлаша бошлар. Михаил Лермонтов Россия тарихида Пётр I тутган мавқе ниҳоятда баланд, унинг рус давлатчилиги тараққиётига таъсири жуда катта. Лекин бу таъсирга рус давоми…
Юсуф образи генезисини қадимий диний манбаларда кўриш мумкин. Турли манбаларда турлича талқин қилинади. “Таврот”да Юсуфнинг пайғамбар экани таъкидланиб, унинг ҳаёти машаққатларга тўла кечгани, бунда унинг иродаси ва сабри оғир синовлардан ўтиб мурод гулшанига етгани батафсил ҳикоя қилинади. Ундан сўнг бу давоми…
XVII асрда яшаб ижод қилган Турди Фароғий ўзбек адабиёти тарихида ўзига хос мавқега эга бўлган шоир ва мутафаккирлардан биридир. Шоир ўз шеърларини кўп ҳолларда “Турди” номи, баъзан эса “Фароғий” тахаллуси билан ёзган. “Фароғ” Жиззах ҳудудидаги қишлоқлардан бирининг номи бўлиш эҳтимоли давоми…
“Маҳаллада дув-дув гап” фильмини кўрмаган ўзбек томошабини бўлмаса керак. Лутфихон Саримсоқова, Марям Ёқубова, Раҳим Пирмуҳамедов каби буюк актёрларнинг маҳоратига “офарин” дея тан бермаган, олқишламаган одам ҳам бўлмаса керак. Бироқ фильмдаги ушоққина ролларга эътибор берганмисиз? “Иссиқ-совуқ” қиладиган азайимхон Саъдихон Табибуллаев, Москвадаги давоми…
(1976-2000 йиллар кундалигидан) …Ўйлаб кўрсам, бутун умрим Собит Муқонов тақдири билан чамбарчас боғлиқ ҳолда ўтиб келаяпти экан. 1978-1980 ва 1980-1987 йилларда мазкур қозоқ адибининг уй музейида хизмат қилдим. Бўз йигит пайтим эди. Эндигина талабаликдан чиқиб келганман. Адиб архивини ташкил қилдик, давоми…
Бобораҳим Мулла Вали (Валибобо) ўғли Машраб ўз ижоди билан ўзбек адабиётида халқчиллик, ижтимоийлик ва дунёвийликнинг чуқурлашувида, жаҳолат ва бидъатта қарши кураш ғояларининг кучайишида, шеърият шаклларининг такомиллашуви ҳамда бадииятнинг камолга эришувида катта ўрин тутган сўз усталаридан биридир. Машраб фақат оташзабон ижодкор давоми…
1938 йил… Оддий кунларнинг бирида ўз даврининг етакчи театр режиссёри Маннон Уйғур кўчада тасодифан кўркам йигитчани гапга тутиб, унинг жавобларидан қониққани сабаб, театрга етаклаб келмаганида ХХ аср ўзбек саҳна маданияти яна бир забардаст актёрни кашф этмаган бўлармиди?! Ҳар нечук мана давоми…
ХХ асрнинг 20–30-йилларида янги ўзбек миллий таржима мактабининг шаклланиши ва камол топишида Ҳамид Олимжоннинг салмоқли ўрни бор. У ижод булоғи қайнаб жўш урган 30-йилларнинг ўрталарида адабий билими ва луғат фондини тинимсиз бойитгани ва шеърият “сир”ларини мукаммал эгаллаганидан сўнг мумтоз жаҳон давоми…
ХХ асрнинг 20-30-йилларида янги ўзбек адабий тилининг шаклланиши нафақат “Ўтган кунлар”, “Кеча ва кундуз”, “Қутлуғ қон” сингари ўлмас эпик полотноларнинг, Чўлпон, Ойбек, Ғафур Ғулом, Ҳамид Олимжон сингари шоирлар қаламига мансуб лирик дурдоналарнинг майдонга келишига, балки жаҳон адабиёти ўлмас намуналарининг ўзбек давоми…