(ўзбек-қозоқ адабий алоқаларига доир) Ўзбек-қозоқ халқларининг дўстлиги, адабиётларининг руҳий яқинлиги ҳақида гап борганида беихтиёр Ғафур Ғуломнинг “Қозоқ элининг улуғ тўйи” шеъридаги қуйидаги мисралар ёдимизга тушади: Минг йилларга бар тутқазмас Қардошлик тарихимиз. Икки бошга бир манглайдай Ярқироқ тақдиримиз. Донишманд шоиримиз хўп давоми…
Чиндан ҳам бугун адабиёт инқирозга юз тутдими?! Бу савол деярли барча адабиётшунос олимлар, ёзувчилар, шоирлар ва, албатта, китобхонлар учун қизиқ. Журналнинг ўтган сонларидаги “Йўл қаердан ўтади?” номли мақолада муаллиф, прагматик қадриятлар устун бўлган замонавий жамиятда адабиёт ўз хуқуқларини ўзида сақлаб давоми…
Италия кино санъати ҳақида сўз кетар экан, албатта, биринчи ўринда неореализм оқими, Федерико Феллини кўз ўнгимизда гавдаланади. Ундан кейин эса беихтиёр хаёлимиз Италия кинокомедияси томон кетади. Йигирманчи асрнинг 60-90 йилларида итальян комедиялари бутун дунё бўйлаб томошабинларни қизиқтириб қўйди десак, муболаға давоми…
Сергей Параджанов нафақат арман киносининг юлдузи, балки дунё кинематографиясининг ноёб ҳодисаларидан биридир. У яратган фильмлар кино санъатининг энг юксак намуналари сафида ардоқланиб келинади. Унинг ижодий юксалишига туғма салоҳият ва билимдан ташқари, ғоят нотекис кечган ҳаёти, кўрган-кечирганлари ҳам туртки бўлгани табиий. давоми…
Таом – инсон ва у яшаётган жамият маданиятининг ажралмас қисми. Миллий ошхонанинг ўзига хос хусусиятлари эса у ёки бу миллат маданиятининг қадимий илдизларини ўзида мужассам этган. Қандайдир таом ёки ичимлик истеъмол қилар экан, киши беихтиёр маълум бир миллат маданияти билан давоми…
XX aср жaҳoн aдaбиёти нaмoёндaлaридaн бири, Фрaнция aкaдeмияси aъзoси, Нoбeль мукoфoти сoвриндoри Фрaнцуa Шaрл Мoриaк (1885-1970) aсaрлaри энг кўп мутoлaa қилинaдигaн фрaнцуз aдиблaридaн сaнaлaди. Унинг шeърлaри, қиссa вa рoмaнлaри, ижтимoий-сиёсий, диний руҳдaги бир қaтoр мaқoлaлaри чoп этилгaн. Улaрдан “Сиғиниш” (1909), давоми…
Абулғозийхон “Шажарайи турк” ва “Шажарайи тарокима” номли катта илмий аҳамиятга эга бўлган тарихий асарларни ижод этган ўзбек тарихнавис олим, узоқ вақт Хива хонлигини бошқарган йирик давлат арбобидир. Абулғозийхон адабиётдан ҳам хабардор бўлган. Тиб илмини яхши ўрганган бўлиб, бу борада “Манофеъ давоми…
(Режиссёрлик талқинлари масалалари хусусида) Қандай қилиб мумтоз тарихдан асрлар чангини қоқиб ташлаш ва уни завқ билан, қизиқарли ҳикоя қилиб бериш мумкин? Иккита жаҳон урушидан сўнг Шекспир трагедияларини талқин этишдаги классик қоидалар ХХ асрнинг олтмишинчи йиллари театрлари томонидан бузиб юборилди. Айнан давоми…
“Ғамдан ўзга ҳақлик йўқ, дарддан ўзга ҳақиқат…” 1920 йилда китоб дўконларида пайдо бўлган “Ҳаяжон” шеърлар тўпламининг дастлабки саҳифаларида кўринган бу сатрларни ёш шоир Иво Андрич ҳибсда ётиб битганини, кейинчалик бу йигит ёзувчи сифатида дунёга танилишини, ҳатто унинг номи билан аталувчи давоми…
Муҳаммад Шариф ибн Муҳаммад ал-Ҳусайний ал-Алавий ал-Бухорий (вафоти — 1697 йил) ал-Мавлавий лақаби билан машҳур бўлган олим XVII асрдаги Мовароуннаҳр мутафаккирларининг ёрқин намояндаларидан биридир. У ўз ижодида ёлғиз фалсафага оид билимнигина эмас, балки тарих, шеърият, ҳуқуқ, тилшунослик каби соҳаларни ҳам давоми…