БЕШ ДЎСТ Дўстларим бор: ям-яшил ғаров, Қарағай, тош ва яна анҳор. Агар кўкда ой ҳам кўринса, Бахтлидирман яна икки бор. Ишонингиз, айтайин бир сўз: Менга етар мана шу беш дўст. АНҲОР Дейдилар: булутнинг ранглари нафис, Бироқ гоҳо чиқар булут ҳам давоми…
* * * Ҳар баҳор гуллайди тақир тоғлар ҳам, Оқшом ой чиқади кузда милтираб, Замонанинг зайли ўзгармас ҳеч ҳам, Инсонга бу дунё монанддир, ё Раб. Балиқ чайқалади, бургут сармастдир… Буларнинг барчаси бежиз эмасдир? * * * Агар тоғни йиқса момоқалдироқ, давоми…
(XV аср, таржимаи ҳоли номаълум, корейс алифбоси муаллифи) * * * Ўлимингдан кейин нима бўласан, Дея мендан сўрсанг – айтарман, эркам: Пинлай чўққисида шовуллаб турган Қарағай дарахти бўларман ўлсам. Бутун дунё қорга тўлса ҳам тўзиб, Ям-яшил шовуллаб турарман ўзим. * давоми…
1-таржима МАРЖОН ШОДАСИ Фалакнинг гардиши билан баъзида хизматкорлар оиласида туғиладиган гўзал ва мафтункор қизлардан бири эди у. Унда на сеп-сидирға, на умид ва на таниқли бўлишдан маъно-мазмун бор эди. У бировни тушунишга ҳам уринмаган, севмаган ва машҳур кимсага ҳам турмушга давоми…
О, ёз мазза-да! Дўппингни осмонга отсанг бўш қайтмайди – олмамиди, ўрикмиди ишқилиб тўлиб тушади. Қадрдон жойингда – қишлоқнинг ҳар жойига мўралаб турадиган қалин тут шохида ёнбошлаганча атрофдаги узун қулоқ гаплардан бохабар бўлиб, камига оғзинга килкиллаб, оппоққина қуртдай ялтираётган тутлардан ховучлаб давоми…
Бу ерга кўчиб келганимизга ҳам бир йилдан ошди. Янги қўни-қўшнилар билан муносабатимиз анчагина қалинлашиб қолган. Байрамларда ва турли бошқа тадбирларда бир-биримизникига чиқамиз, турли нарсаларни олди-берди қиламиз. Баъзида ишим билан, ёз-чизларим билан андармон бўлиб, айтилган жойга бора олмасам, улар бир дунё давоми…
АДАБИЁТГА ҲУЖУМ Ёхуд юракни эзадиган, ташвишга асосли манзаралар ҳақида Бир куни Насриддин Афанди қаршисига бир уюм китобни йиғиб олиб, уларни варақлаб ўтирган экан. Афандининг бу ҳаракатини тушунмаган таниши сўрабди: – Афанди, бунча китобни ўқиб олим бўлармидинг. Нима қилмоқчисан, ўзи, – давоми…
Хурсандбек ТЎЛИБОЕВ ҒАМГИН ШЕЪР СОҒИНЧИ (бадиа) Чақин бўлма, бўлма гулдирак, ердан кўп ҳам узоқлаб кетма. Овозингни йиртмагин бекор, ерни қучма – қулочинг етмас. Ундан кўра бирор одамнинг макони бўл – ирмоқли, сойли, шамолларни тўсган тоғи бўл, осмони бўл, юлдузли, ойли. давоми…
• Дарёни тўхтатиб, қудуқни кўмиб бўлади, лекин халқ оғзини ёпиб бўлмайди. • Чайнамасдан ютма, ўйламасдан гапирма. • Инсон умри бир қаричдан ҳам узун эмас, ким кўп ухласа ярим қаричини йўқотибди. • Буқага гитара чалиб бермайдилар, катта милтиқ билан чумчуқ отмайдилар, давоми…
• Юқорига кетган йўл, пастга ҳам тушади; мусибат ортидан бахт ҳам келади. • Тутилмаган балиқ доим катта бўлади. • “Ширин, ширин” деганинг билан оғзинг ширин бўлиб қолмайди, болангни “ақлли, ақлли” деганинг билан бошига ақл кириб қолмайди. • Яхши отни тоғ давоми…