Нурулло Остон. Ўтир! (ҳажвия)
Қоронғуда Ғужанак бўлиб ўтиравериб, қўл-оёғим уюшиб қолган экан, ёруғ дунёга келишим билан кўзларим қамашиб, яхшилаб керишмоқчи бўлган эдим, дарҳол бешикка солишиб, қўл-оёғимни боғлаб қўйишди. Бўшатинглар, деб айтолмайман. Чинқириб йиғлаган эдим, оғзимга эмизғич солишди. Биринчи алдов шундан бошланди. Эмизғичда ҳеч нарса давоми…