Самарқанддаги Афросиёб тепалиги каби қадимий археологик ёдгорликлардан бири — кўҳна Ахсикат эрамиздан олдинги VI—V асрларга оид маълумотларга кўра эрамизнинг то XIX аср ўрталаригача ҳам шу ном билан аталган. Унинг харобалари ҳозирги Наманган музофотининг Тўрақўрғон мавзеси, Шаҳанд қишлоғи чегарасидадир. Унга Задарё давоми…
Султон Муҳаммад Ҳофиз Кўҳакий Тошкандий (туғилган йили номаълум, 1572 йили вафот этган) ўз замонасининг кўзга кўринган йирик олимидир. У машҳур Али Қушчи (тўлиқ исми-шарифи Аловиддин Али ибн Муҳаммад Самарқандий)нинг невараси паркентлик мавлоно Камолиддиннинг ўғли бўлиб, кўпроқ тошкентлик Ҳофиз Кўйкий деб давоми…
Мавлоно Отойи ўзбек классик шоирларининг мўътабар ва машҳурларидандир. У XIV аср охири ва XV асрда яшаб ижод қилди. Бу даврда ўзбек адабий тили ҳали шаклланиб улгурмаган эди. Алишер Навоийнинг кўрсатишича, бу пайтда Мавлоно Аҳмадий, Мавлоно Муҳаммад Саккокий, Мавлоно Муқимий, Мавлоно давоми…
Абдураҳмон Жомий ва Алишер Навоий темурийлар Уйғониш даврининг даҳо сўз санъаткорлари бўлиб, уларнинг ибратга йўғрилган ўзаро устоз-шогирд ва дўстона муносабатлари ҳамда қизғин адабий алоқалари ҳақидаги муҳим маълумотлар, эслатма-хабарлар, юксак эътирофлар, нома рубоийлар, биринчидан, уларнинг қаламига мансуб асарларида битилгани билан ҳам давоми…
Миллий нигилизм ҳақида адабиётчининг шахсий мулоҳазалари Тошкентдаги Навоий номидаги академик Катта театрга тантанали йиғилиш қатнашчиларини табриклаш учун келган пионерлар театрдан ҳафсаласи пир бўлиб қайтиб чиқдилар. Ўша йиллари мафкура мутасаддиси бўлган амалдор йиғинни она тилида табриклашга рухсат бермаганди. Етмишинчи йилдаги бу давоми…
Маҳмуд Қошғарийнинг “Девону луғотит турк” (“Туркий сўзлар девони”) асари туркий халқларнинггина эмас, балки жаҳон маънавий хазинасининг олтин китоби ҳисобланади. Битиг 1072 йилнинг 25 январидан 1074 йилнинг 10 февралига қадар машаққатли меҳнат эвазига яратилди. Бу бебаҳо асарга манба йиғиш учун Қошғарий давоми…
Ўзбек адабиётининг йирик намояндаси шоҳ ва шоир Заҳириддин Муҳаммад Бобур умрининг кўп қисмини от устида, жангу жадалларда кечирган бўлса-да, асарларида илм-фаннинг кўплаб йўналишлари: ижтимоий-табиий фанлар, адабиёт, тарих, фалсафа, фиқҳ, дин таълимоти, тилшунослик, жўғрофия, табиатшунослик, маъданшунослик, деҳқончилик, боғдорчилик ва бошқа соҳаларга давоми…
(“Арузи Сайфий”нинг инглиз тилига қилинган таржимаси хусусида) Шарқ мумтоз поэтикасида илми аруз, илми бадиъ ва илми қофия манзум сўз айтишнинг мукаммал шартларини ўзида акс эттирган илмлар учлигининг бевосита асосини ташкил этади. Кўҳна ва муаззам Шарқда ижодкорнинг бадиий маҳорати унинг ушбу давоми…
1. МАРКАЗИЙ ОСИЁДА IХ-ХII АСРЛАРДА МАДАНИЙ УЙҒОНИШ Марказий Осиё халқлари узоқ тарихга эгадир. Эрамиздан аввалги 1 мингинчи йилларда бу ўлкада, юнон манбаларида кўрсатилишича, скиф (сак)лар деб номланган халқлар истиқомат қилган. Лекин аҳоли ўзи яшаган жойнинг номига қараб турлича аталгани ҳам адабиётларда келтирилади. давоми…
Таниқли ҳинд шоири, йирик олим, ўзбек халқининг катта дўсти Қамар Раисни танимаган ё бу зот ҳақида эшитмаган киши кам бўлса керак. Қаердаки Қамар Раис ҳақида гап очилгудек бўлса, даврадагилар уни кўргани ё у билан яқиндан суҳбатдош бўлгани, жуда бўлмаганда, бу давоми…