Гулчеҳра Жамилова. Яхши сўзнинг қудрати
Эрталаб уйдан чиқаётиб, пастдан қаттиқ-қуруқ товушларни эшитдим. Биринчи қаватда эшиклари рўпарама-рўпара бўлган икки қўшним йўлакни супурмаганликда бир-бирини айблашарди. Зинапояда тўхтаб қолдим. Уйга қайтиб кирай десам ишга кечикаман. Пастга тушай десам, икковиям мени тўхтатиб “дарди”ни тўкиб солишади (илгари бундай ҳолатлар кўп давоми…