Ахлоқ — қонуннинг асосидир, деган эди Пифагор. Интернет тармоғи, хорижий телеканаллар, уяли алоқа тизими ва ҳоказо воситалар орқали тарқатилаётган турли ғайри миллий ғоя ва қарашлар ёшлар онгига жиддий таъсир кўрсатмоқда. Сўнгги йилларда ўнлаб янги газета ва журналлар, хусусий радиостанциялар, телестудиялар давоми…
Инсоннинг энг яқин ва беминнат дўсти китобдир. Китобхонлик, айни пайтда нашр қилинаётган бадиий асарлар савияси, унга бўлган талаб ҳақида мақола ёзаётиб, гарчи мен учун таниш мавзу бўлса-да барибир иккиландим. Ахир китоб, унинг инсон ҳаётидаги ўрни ҳақида ёзиб ёки гапириб адо давоми…
Ҳозир интернет-кафелар қўзиқориндек кўпайиб кетган. Кечки пайт. Қўйлиқ бозори яқинидаги “геймер”лар тўпланадиган ана шундай компютер ўйингоҳларининг олди гавжумроқ. Кутилмаганда бақир-чақир авжига минди. Кейин маълум бўлишича, жанжал компютер ўйинлари боис чиққан экан. Икки гуруҳ бўлиб ўйнаган йигитларнинг ютқазиб қўйган томони аламига давоми…
Қўнғироқ чалинди. Ўқувчилар истамайгина хонага кириб келишди. Бироз муддат ўтиб кириб келган ўқитувчига болаларнинг ярми салом берди, ярми ўрнидан ҳам турмади. Ўқитувчи аввал хонага, деразага ва ўқувчиларга разм солди. Ўтирди. “Хў-ў-шш. Бугун ким навбатчи? Нега доскадаги ёзув ўчирилмаган? Қани, тез давоми…
Бу йигит ўзини таништиргач, “Ака, мен СПИД касалига йўлиққанман”, деганида, бир чўчиб тушдим. Ўзимни узоқроқ тутишга ҳаракат қилгандим, у эса вазиятни англагандек: “Қўрқманг ака, қўл бериб кўришганда, телефондан фойдаланганда, бирга овқатланганда, ҳатто бир ҳовузда чўмилганда ҳам юқмайди”, деди. Унинг бу давоми…
Одамнинг фикр-ўйи, нияти ва қилмишлари пок бўлиши учун унинг халқуми тоза бўлиши керак, дейдилар. Халқум покланиши учун эса сув покиза бўлсин. Соғлиғимиз ҳам, умримизнинг узоқ бўлиши ҳам, аввало, ичар сувимизнинг сифатига боғлиқ. Дин одам тупроқдан яратилган, деб айтади. Аммо қуруқ давоми…
Қуйида эса биз Айк Наджнинг “Қандай қилиб инсоннинг имзосига қараб феъл-атворини аниқлаб бўлади” китобига асосланиб имзоларнинг йўналиши, узунлиги, ҳарфларнинг катта-кичиклиги, қайрилганлиги, ўткир учлилиги, бир-бири билан уланган ёки уланмаганлиги ҳамда ҳарфларнинг ишончлилик билан (яъни босиб) ёзилганлигига қараб, имзо эгаси қандай феъл-атворга давоми…
Қадимдан бозорлар кишиларнинг фақат моддий эҳтиёжини қондирадиган маскан бўлибгина қолмай, уларнинг дунёқарашини кенгайтирадиган, маънавиятини бойитадиган, маданиятини юксалтирадиган жой ҳам бўлиб келган. Айниқса, ўтмишда Моварауннаҳр бозорларида боболаримиз сўзлашув маданиятига алоҳида эътибор берганлар. Тилимиздаги нозик иборалар, гўзал таъриф ва тавсифлар, юксак мақтов давоми…
Одамзот дунёга бахтли яшаш учун келган, десак адашмаймиз. Дунёдаги жамики мавжудотларга берилмаган онг ва ақлнинг айнан инсонга туҳфа этилгани бунга асос бўла олади. Лекин баъзи иллатлар борки, ўз бахти томон одимлаётганларни лоҳас қилади, силласини қуритиб, ҳаётдаги мақсадини унутиб қўйишга сабаб давоми…
Бировни дўст билиб, унга ишониб, оқибатда ҳоли забун бўлган, тўғрироғи, алданган киши, шубҳасиз, моддий ва маънавий зарар кўради, сиқилади, соғлиги ёмонлашади. Аммо озроқ вақт ўтгач ишлари ўнгланади, соғлигини тиклайди, дард-у аламларини унутади. Баъзилар эса қисматимда шундай кўргилик бор экан, деб давоми…