Мануэль Гутьеррес Нахера (Manuel Gutiérrez Nájera) – мексикалик шоир, ёзувчи ва журналист. Унинг шеърий асарлари биттагина мўъжаз жилддан иборат. Аммо унинг Мексика шеърияти ривожига таъсири жуда катта бўлган. У ёшлигида эски испан афсоналарини йиғиш билан қизиққан. Нахера Теофил Готье, Верлен давоми…
Геннадий Николаевич Айги (Геннадий Айхи) 1934 йили Чувашистоннинг Шаймурзино қишлоғида таваллуд топган. Айги тахаллуси чувашча “хайхи” сўзидан олинган бўлиб “ана у” деган маънони англатади. Айгининг дастлабки чуваш тилида ёзган шеърлари 1949 йилдан бошлаб эълон қилина бошлайди. 1953 йили А.М.Горький номидаги давоми…
Ян Бжехва (Jan Brzechwa), ҳақиқий исми Ян Виктор Лесман (Jan Wiktor Lesman; 15 август 1898 — 2 июль 1966) — поляк шоири, ёзувчи, таржимон. «Бжехва» тахаллуси маъноси – «ҳазилкаш», «лақма». ПИШЛОҚДАГИ ТЕШИКЛАР – Айтинг, Бу қандай жумбоқ, Нега тешилган пишлоқ? давоми…
Мустафо Раҳмондўст (مصطفی رحماندوست) – эронлик шоир. 1950 йил 22 июнда Ҳамадонда туғилган. КИЧИК ЭЛЧИ Дарахтларнинг кўк барглари Қизарди, сарғайди. Кўм-кўк печак ҳолсизланиб Тўхтайди, қалтирайди. Боғнинг хурсанд лабларида Хурсандлик сўнди бирдан. Тўлди қўшиқ тўла боғлар Қарғалар қағи билан. Дарёларда сув давоми…
Асен Иванов Босев (22 ноябрь 1913, Руска-Бела қишлоғи, Болгария — 24 апрель 1997, София) — болгар шоири, носир, журналист, таржимон. Болалар ва ўсмирлар учун бир қанча китоблар муаллифи. Болгарияда хизмат кўрсатган маданият арбоби (1965), Димитров мукофоти лауреати (1950). АҚЛЛИ ЎҒИЛ давоми…
Педро Мигель Облигадо (Pedro Miguel Obligado) – аргентиналик шоир, журналист ва олим. Адабиёт соҳасида Миллий мукофот совриндори. Облигадо мураккаб поэтик рамзлар воситасида кўнгилдаги нозик кечинмаларни изҳор этади. “Қўшиқлар ороли”(1931), “Маъюслик”(1943) каби шеърий тўпламлари машҳур. ЁМҒИР ҲЕЧ НАРСА ДЕМАС Тонг қўйнида давоми…
Энрике Банчс (Enrique Banchs) – аргентиналик шоир, таржимон ва журналист. Э.Банчс мумтоз ва замонавий услубдаги шеърларида шакл ва мазмун ўртасидаги маромни бекаму кўст сақлаб, жўшқин туйғулар эпкинини жиловлай олади. Адиб “Қайиқ”(1907), “Мадҳлар китоби”(1908), “Лочин қўнғироғи”(1909), “Қути”(1911) каби шеърий тўпламлар билан давоми…
Бальдомеро Фернандес Морено (Baldomero Fernández Moreno) – аргентиналик шоир. “Ҳабаш аёл ҳақида шеърлар”(1920), “Сонетлар”(1929), “Кўплик”(1949) каби йигирмага яқин шеърий тўпламлар муаллифи. Б.Ф.Морено ўз ижодида кундалик ҳаётни ортиқча оҳанжамасиз, борича тасвирлашга интилади. ҚИРҚ САККИЗ БАЛКОН Бу уйнинг қирқ саккиз балкони бордир, давоми…
Бьёрнстерне Бьёрнсон (Bjørnstjerne Bjørnson) – шоир, реалист ёзувчи, драматург, журналист. Унинг “Синневе Сульбаккен” (1857), “Қувноқ йигит” (1860) қиссалари катта эътибор қозонган. ХIХ асрнинг 70-йилларида Бьёрнсоннинг “Синиш”, “Муҳаррир” драмалари Ҳ.Ибсен драмалари билан бир қаторда, Норвегияда реалистик ижтимоий драмани вужудга келтирган. Бьёрнсон давоми…
Аминур Раҳмон (Aminur Rahman) – замонавий бенгал шоири. Рабиндранат Тагорнинг муносиб вориси. Аминур Раҳмон бадиий таржима ва танқид билан ҳам шуғулланади. Шеърлари инглиз, араб, испан, хитой каби дуёнинг ўнлаб тилларига таржима қилинган. СЕН УЧУН Ҳеч не истайсанми? Кўнглингда не бор? давоми…