ХХ аср Эрон шеъриятининг йирик вакилларидан бири – Салмон Ҳиротийнинг (سلمان هراتی) шеърлари дунёнинг кўпгина тилларига таржима қилинган. Илк маротаба ўзбек тилида тақдим этилаётган ушбу тўпламдаги шеърлар Эрон болаларининг дардли дунёси, уларнинг изтироб ва қувончлари ҳақида ҳикоя қилади. БУ ЮЛДУЗДАН давоми…
Дашти Қипчоқдаги ўзбеклар давлатининг асосчиси Абулхайрхоннинг эвараси, Бухоро ҳокими Маҳмуд Султоннинг ўғли Абдулғози Убайдулло Баҳодирхон (عبیدالله خان) XVI аср Мовароуннаҳр адабий-маданий ҳаётида катга ўрин тутган машҳур сиймолардан биридир. Тарихга, кўҳна меросга нисбатан ҳукм сурган бирёклама синфий муносабат туфайли узоқ йиллар давоми…
Фурўғ Фаррухзод (فروغ فرخزاد) 1935 йил 5 январда Теҳрон шаҳрида дунёга келди. Отасининг каттагина кутубхонаси борлиги сабабли Фурўғ кечикликданоқ китоб билан танишди, китоблар орасида яшаб улғайди. Фурўғ 13-14 ёшиданоқ шеър ёза бошлади. Унинг “Асир” номли биринчи шеърий тўплами 1952 йилда, давоми…
Арви Карлович Сийг (эст. Arvi Siig; 8 ноябрь 1938, Таллин – 23 ноябрь 1999, Таллин) — эстон шоири, таржимон, муҳаррир, публицист. Эстонияда хизмат кўрсатган ёзувчи (1986). ТУНДАГИ ЧИРОҚЛАР Ажиб туйғуларга чулғаниб теран, Тунлар талпинаман уларга бесас. Қалбим ялангоёқ ўтар қирлардан, давоми…
Керсти Мерилаас (эст. Kersti Merilaas) – эстон шоираси, таржимон. Асосан шеърлар, болалар учун китоблар ва пьесалар ёзган. ҚОЯДАГИ ҚАЛДИРҒОЧ Тўлқин кетидан Тўлқинлар чопар. Тўлқин устида Қоялар ётар. Туну кун бунда Гувиллар шамол. Оч бўри янглиғ Увиллар шамол. Мисли баландда Турган давоми…
Эстон адабиётининг йирик вакили Юхан Смуул (эст. Juhan Smuul) 1922 йилнинг 18 февралида Муху оролидаги Когува қишлоғида камбағал балиқчи оиласида туғилди. Ота-онасининг камбағаллиги туфайли ёшлик чоғларида ўқишни тугатолмай, отасига ёрдамчи бўлиб қолди. Ю. Смуулнинг ижоди Улуғ Ватан уруши йилларида шеър давоми…
Доғистон шоири Расул Ҳамзатович Ҳамзатов Доғистоннинг Хунзах туманига қарашли Цада қишлоғида халқ шоири Ҳамзат Цадаса оиласида дунёга келди. У бир неча йил ўқитувчилик қилди ва кейинчалик 1945—1950 йилларда Москвада М. Горкий номидаги адабиёт институтида таҳсил олди. Расул Ҳамзатовнинг ижоди 1937 давоми…
Мустай Карим (тахаллуси; асл исм-шарифи Каримов Мустафо Сафиг) (1919.20.10, Бошқирдистон, Чишмин тумани Кляшево қишлоғи – 2005.25.9, Уфа) — бошқирд ёзувчиси. Бошқирдистон халқ шоири (1963). Бошқирдистон педагогика институтининг адабиёт факултетини тугатган (1941). 2-жаҳон уруши қатнашчиси. «Баҳор садолари» (1940), «Менинг тулпорим» (1943), давоми…
Мажид Ғофурий (тахаллуси; асли исми Ғабдулмажид Нурғониевич, 1880—1934) — бошқирд-татар шоири. Бошқирдистон халқ шоири (1923). Бошқирд адабиётининг асосчиси. Ижоди 1902 йилдан бошланган («Эшон муридларига» шеъри). «Ёш умрим» (1906), «Миллат муҳаббати» (1907) шеърий тўпламларини ёзган. «Фақирликда кечган ҳаёт» (ҳикоя, 1903), «Сибирь давоми…
Қулиев Қайсин Шуваевич (1917.1.11 — ҳозирги Кабардино-Балкария Республикаси, Чегем тумани — 1985.4.6) — болқор шоири. 2-жаҳон уруши қатнашчиси (1941—44). Москвадаги Театр санъати институтини тугатган (1939). Илк шеърлар китоби — «Ассалом, тонг» (1940). Асарларида инсон кечинмалари, табиат, ватан, озодлик ва турмуш давоми…