Xulio Kortasar. Montekilyaning so‘nggi kuni (hikoya)

Bunaqasini faqat va faqat bizning Peralta o‘ylab topishi mumkin – qoyil qolish kerak unga! – tabiiyki har doimgidek tafsilotlarini hijjalab tushuntirib o‘tirmadi-yu, lekin bu safar odatiga xilof ravishda ochiqroq yo‘l-yo‘riq bera turib, bu o‘g‘irlangan maktub haqidagi latifaga o‘xshaydi, deb ishora davomi…

Xulio Kortasar. Aksolotl (hikoya)

1-tarjima Bir vaqtlar men aksolotllar haqida ko‘p o‘ylardim. Men Botanika bog‘idagi akvariumga qatnar, soatlab ulardan ko‘z uzmas, qimir etmay turishlari, bilinar-bilinmas siljishlarini kuzatardim. Endi o‘zim aksolotlman. Uzoq cho‘zilgan qish tugab, Parij sekin-asta jilvalanayotgan bahor kunlarining birida, tasodifan ularga yo‘liqdim. Men davomi…

Xulio Kortasar. O‘yinning tugashi (hikoya)

Quyosh tandirdek qizdirayotgan pallada, jaziramaga ham qaramay, men, Letisiya, Olanda uchovimiz temiryo‘l yoqasiga o‘ynagani borardik. Oyim bilan Ruf xolam tushlikdan so‘ng dam olgani xona-xonalariga kirib ketishlari bilanoq, hayhotdek hovlimiz etagida kesakisiz, to‘g‘ridan-to‘g‘ri devorga o‘rnatilgan oq eshikchadan lip etib chiqardigu, qanot davomi…


Maqolalar mundarijasi