Маҳмуд Дарвиш (محمود درويش) (1941.13.3, Акка ш. яқинидаги Барва қишлоғи — 2008.15.8. АҚШ. Рамаллоҳда дафн этилган.) — фаластинлик араб шоири, жамоат арбоби, журналист. Ёшлиги Хайфада ўтган. Фаластин халқи озодлиги ҳақидаги шеърлари учун исроиллик тажовузкорлар томонидан бир неча бор қамалган. 1971 давоми…
Шоир Ҳусайн Ҳабаш 1970 йилда Суриянинг Африн вилоятидаги курдлар яшайдиган Шайхул Ҳадид қишлоғида таваллуд топган. Айни пайтда у Германиянинг Бонн шаҳрида истиқомат қилади. Илк шеърий китоби “Гуллар қатида” деб номланган. Курд ва араб тилларида ижод қилувчи шоирнинг тўртта шеърий китоби давоми…
Шавқи Бағдодий – суриялик араб ёзувчиси Муҳаббат яшайди ҳамма замонда Ишқ замони эмас – бизнинг бу замон. Ишқ овозин кўмгин. Қуёшни сўндир. Бугун олам – жанг учун майдон, Шиори – “зарба бер”, “чавақла”, “ўлдир”. Ўлдиргин ва ёки жанг қил ўлгунча. давоми…
ЗАЙТУН ДАРАХТИ Зайтун дарахтидан мунис нима бор? Зайтун дарахтидан тўкис нима бор? Қара шохларига, мевасига боқ, Елларда шилдирар мингларча япроқ. О зайтун дарахти, сендан тушмаймиз: Ҳосилингни йиғиб кўнгил хушлаймиз. Зумрад меваларинг қуёшда пишар. Еб кўрсак, ҳовлимиз жаннатга ўхшар. Зайтунжон, сен давоми…
Абу Наср Исмоил ибн Ҳаммод Жавҳарий Форобий (940-1008) – Ўрта осиёлик арабнавис шоир. Форобда туғилган. Кўпроқ Бағдодда яшаган тилшунос олим ва файласуф. Асосий асари «Тожу л-луға ва саҳоху-л-арабийя» («Луғат тожи ва арабчанинг ҳақиқийси») асаридир. Араб тилида ёзилган бу асарнинг 1865—75-йиллар давоми…
Али Муҳаммад ар-Роқий 1934 йили Ливияда туғилган. МЕНИНГ ВАТАНИМДА… Ишқ тарк этди. Олисларда қолди муҳаббат. Севгим кетди. Армон қолди, битмас яра каби ғам қолди фақат. Бу аччиқ қасидам ишқ ҳақда эмас, аччиқ армон ҳақда ҳам эмас. Бугун сени куйлайман, она давоми…
Байрам Ат-Тунисий – XX асрнинг биринчи ярмида ижод қилган мисрлик шоир. МУНАЖЖИМ Дерлар, мунажжимлар Доно азалдан. Билармиш тақдирни Улар аввалдан. Мен ишонолмайман, Дилда аланга – Бермам мунажжимга Ҳатто бир танга! Дил дафтарим титиб Нима қиламан: Ўзимдан ўтганни Ўзим биламан. Куймайман, давоми…
ТАБИАТНИНГ ШОИРГА АЙТГАН СЎЗЛАРИ Мени қўй. Гўзаллигим ҳақида қасидалар куйлашинг жонимга тегди. Сатрларингда уйқусираб тотилган ҳислар, ойнинг шуъласи, новдаларнинг шитирлаши ва ирмоқларнинг шилдираши мадҳ этилар… Жонимга тегди бундай сатрлар. Сенинг кўзларинг туннинг милтираган ёғдусидан қандай баҳра топар, минглаб одамларнинг нигоҳларидан давоми…
Мажнун – асл исми Қайс ибн ал-Мулавваҳ бўлган араб мумтоз шоири. Ишқий шеърлари билан машҳур бўлган шоирнинг номи кейинчалик шарқ шеъриятида “ошиқ” сўзи тимсолига айланган. * * * Ишқ ила мен хастаман, бу дардима даво йўқдур, Қора қисмат битилмишдир, висолдан давоми…
ШАҲАРДАГИ ҚАҲВАХОНА Совуқдан жунжуккан одамлар бунда Исиниб кетарлар кунда ва кунда. Гоҳи шароб ичиб исинадилар, Тамаки чекиб ҳам исинар улар. Ғамдан ўзни шундай соқит қилмоқчи, Барча ташвишлардан шарт қутулмоқчи. Ичар хандон бўлай деб фақат бир кун, “Малласоч хоним”нинг соғлиғи учун. давоми…