Ҳамидбек Юсупов. Суянчиқ (ҳикоя)
— Отамизнинг эслари ҳам сал… — дея минғирлади Солижон, чолнинг ёнидан чиқаркан. Хотини Матлуба бўлса: “Жим, биров эшитиб қолмасин”, дегандек лабига бармоқ босди. Ичкаридан яна ғовур-ғувур овоз эшитилди:— Ота, лоақал ётганингизда тинч қўйинг шу ҳассангизни… Бу Солижоннинг опаси Холбека эди.— давоми…