Абдулла Қаҳҳор. Ёшлар билан суҳбат (1955)

Бир ёш ёзувчи ёзган ҳикоясини менга ўқиб бериб, фикримни сўради. Мен ҳикояни маъқулламадим, камчиликларини кўрсатдим. Ёш ёзувчи ҳикоянинг камчиликларини кўрсатганимга хурсанд бўлди, лекин ҳозирча босиб бўлмайди деганимга хафа бўлди. «Сиз 20 ёшингизда, адабиётга энди қадам қўйган вақтингизда ёзган ҳикояларингиз бундан давоми…

Абдулла Қаҳҳор. Илҳом ва маҳорат самараси (1965)

Яхши ёзувчиларимиздан Саид Аҳмаднинг «Уфқ» китоби тенгқурлари орасида ярқираб турибди. Бу китобни китобхон бошдан-оёқ шавқ билан, ҳеч қаерда туртинмасдан, диққати сусаймасдан, иштаҳаси бўғилмасдан ўқиб чиқади. Ўқишлик китоб ёзиш, унинг ҳар саҳифасини, ҳар сатрини китобхонга манзур қилиш, китобхонни қувонтириш, унинг кўнглини давоми…

Абдулҳамид Чўлпон. Вайроналар орасидан (1924)

(Андижон – Ўш – Жалолобод) Эрталаб азон вақтида жўнамоқчи бўлуб ётқан эдим. Энг қизғин уйқуда вақтимда уйғотдилар, «Тур, аравакашлар келиб қараб турубдурлар», – дедилар. Уйқусирамадим, ирғиб ўрнимдан турдим. Наридан-бери, ча­ла-чулпа бет-кўзни ювуб, апил-тапил кийимларимни кийдим-да, ташқариға чиқдим. Қоронғи, хийла қоронғи давоми…

Абдулҳамид Чўлпон. Қутурған мустамлакачилар (1924)

(Бўлған гаплардан) Қуршоб Ўш билан Ўзгант орасида, машҳур Ўттиз адирнинг ёнида, Қуршоб деган қишлоқ бор. Унинг номи ҳали ҳам расман Пок­ровский деб русча аталиб келадур. Ундаги фуқаро тамоман кўчкунчи (муҳожир) ўруслар бўлуб, булар ўзларининг истакли оталари ва ҳомийлари бўлған Некалай давоми…

Абдулҳамид Чўлпон. Ўт арава тўғрисида (1923)

Ўт арава демакдан мақсадим автўмўбиль эканлигини билсангиз керак. Халқимиз «автўмўбил»ни ўт арава дейдур. Мен бу мақоламда ўт араванинг фазилатларидан гапирмакчи эмасман. Йироқ йўлни яқин, қийин ишни осон қилиш учун ўт арава жуда керак нарса, фойдалик муюм. Лекин бу мақоламда бошқа давоми…

Абдулҳамид Чўлпон. Умид сиздан! (1918)

Мухторият эълон этилди! Унинг тўғрисида дўстлардан ҳам, душманлардан ҳам кўб гап­лар эшитдик. Дўстларимиз: «Муборак бўлсун, хайрлик натижаларини кўрингиз!» – дедилар. Баъзи дўстларимиз ёпилиб-­ёпилмасдан: «Мухториятингизга «Яшасун!»дан бош­қа сўзимиз йўқ. Аммо, аммо… ҳозирланмаған, тайёрланмаған, ўқумаған вақтингизда бўлған Мухторият илгариги хонлик­ларни келтирмаса эди…» давоми…

Абдулҳамид Чўлпон. Ўш (1915)

Фарғона областининг энг кичкина шаҳарларидан бири-да Ўш шаҳридир. Ўш шаҳри 40 минг қадар нуфусли бир шаҳар ўлиб, Қашғар ҳудудина от билан 4 кунлик йўлдир. Қитойнинг катта ва эскидаги тарихий шонлари билан машҳур Қашғар вилоятина Русиядан ва бутун Овруподан келган моллар давоми…

Абдулҳамид Чўлпон. Ватанимиз Туркистонда темирйўллар (1914)

Ушбу сана ўтган апрель ойидан бошлаб Андижоннинг кўб қишлоқлариға темирйўллар ғоят тезлик билан ишлануб турмоқдадур. Чунончи: Биринчи. Намангандан келуб, Андижонға, Андижондан Ҳазрат Айюбга*, ҳазрат Айюбдан чўзулуб Олмота тарафлариға кетадур. Иккинчи. Андижондан бир шох чиқуб Хўқандқишлоқ, Моси, Бозорқўрғон тарафларға. Учинчи. Андижондан давоми…

Абдулҳамид Чўлпон. Ватанимиз Туркистонда зироат ва деҳқончилик (1914)

I Муҳтарам муҳаррир афанди! Ушбу мактубимни «Садои Фарғона» газетангизни бир гўшасида дарж қилуб* деҳқон қардошларимизни суюндирсангиз эди. Бутун Русияда манбатлик* жиҳатдан Ватанимиз Туркис­тоннинг илгарида эканлиги ҳаммаға маълумдур. Ва ҳатто бутун дунёда манбатликнинг биринчиси Амриқо бўлса, бизнинг Туркистон ҳам иккинчи саналадур. давоми…

Абдулҳамид Чўлпон. Андижондан мактуб (1914)

Андижоннинг машҳур милйунури Миркомил афанди ҳақинда «Вақт»да* бир мақола ёзилган эди. Ўшал мақолани «Вақт»дан «Таржимон»*, «Таржимон»дан 14-рақамли «Ойна»га* кўчурулди. «Ойна» ҳам ўз тарафидин «муборак бўлсун» деди. Ушбу бобда биз ҳам бир нимарса этмоқчи бўламиз: ўткан ёз Миркомил афанди табиблар тавсия­си давоми…