Ёсано Акико (与謝野 晶子, 7 декабрь 1878, Сакаи, Осака — 29 май 1942, Токио) — япон шоираси. Ҳақиқий исми – Хо Сё (鳳 志よう). Қўрқоқлик Менга девдиларки, бу йўл Сени ўлим чоҳига элтар, Ва мен ярим йўлда ортимга қайтдим. Шундан давоми…
Мукаи Кёрай (向井 去来?, 1651, Нагасаки — 8 октябрь 1704, Киото) — япон шоири, Мацуо Басёнинг шоирди ва дўсти. Ракусися (落柿舎) номи билан ҳам машҳур. Сингилчамнинг ўлими Қўлларимда Аста-аста сўлди ва… Ўчиб қолди… тиллақўнғизим. Рус тилидан Абду Наби таржимаси
Ки-но Цураюки (紀貫之 866—945 ёки 946) — япон шоири, ёзувчи, филолог. Танка жанрида ёзган. 36 ўлмас шоирлардан бири. * * * Ҳа, буни фақат туш деб аташ мумкин, – Буни мен шу бугун англадим туйқус, – Умр бу – уйқу… давоми…
Хачатур Аветикович Абовян (Խաչատուր Աբովյան; 15 октябрь 1809, Эриван (Ереван) — 1848 йил 14 апрель бедарак йўқолган) — арман ёзувчиси, янги арман адабиёти ва тилининг асосчиси. * * * Қурбонингман, эй суюкли ёр, Керак бўлса от, бўйнимдан ос. Бу дунёда давоми…
Бу растада дунёнинг энг анвойи гуллари йиғилганми, дейсиз. Оппоқ нилуфарлардан тортиб, турфа рангдаги атиргулларгача, чиннигуллару лолалар, баргларига бармоқ теккизсангиз юмилиб оладиган уятчанггулларгача барқ уриб турибди. Эҳ-ҳе, санайман десансиз саноқдан адашасиз. Аҳли растанинг ўзи ҳам нозик дид, ширинсухан. Келган харидорни шундоқ давоми…
Болалигим, беғубор ва бегидир йилларим ҳақида ўйласам, ширин энтикиб кетаман. Раҳматли отам Абдурашид Эркабой ўғли оддий деҳқон, онам Жўрахон Дадахон қизи тарбиячи эдилар. Эътиборлиси шундаки, бу зотлар рўзғордан тўрт танга пул ортди дегунча мени китоб дўконига югуртирардилар. Менинг ўқишимни, илмли давоми…
Гриша, бундан икки йилу саккиз ой илгари дунёга келган дўндиққина бола, энагаси билан бульварни сайр қилиб юради. Эгнида пахталик тўн, бўйнида шарф, бошида чўққисига каттакон пахмоқ тугма тикилган қалпоқ, оёғида эса иссиқ калиш. У исиб кетганидан нафаси сиқилиб, терлаб пишади, давоми…
Кекса Коскушнинг бутун вужуди қулоққа айланди. Унинг кўздан қолганига анча бўлган, лекин қулоқлари аввалгидек сезгир, тиқ этган товушни пайқайди. Йиллар тўзонидан хира тортган онгги эса рўй беражак воқеаларга нисбатан мутлақо бефарқ. Сит-кум-То-Ханинг чинқироқ товуши эшитилди. У итларни чанага боғлар экан, давоми…
Абдураҳмон Муҳаммаджонов 1957 йилда туғилган. Тошкент қишлоқ хўжалик институтини тамомлаган. “Сойкелди” шеърий китоби чоп этилган. СОЙКЕЛДИ – ОТА МАКОНИМ Қошингда виқор-ла қир-адирларинг, Ҳуснингга боққанда диллар жўшарди. Ҳар баҳор чўғланиб қизғалдоқларинг Чиройингга чексиз чирой қўшарди. Азим чинорларинг бошингда туриб, Аллалар айтарди давоми…
– Иброҳим ака, суҳбатларингиздан бирида: “Буюк аждодларга муносиб ворис бўлишнинг бош шарти – худди ўшаларга ўхшаб доимий ва қатъият ила олдинга ҳаракат қилиш”, деган эдингиз. Айтинг-чи, бугунги авлоднинг аждодлар олдидаги қарзи нимада? – Ўшаларга ўхшаб табиий, тўғри ва эркин умр давоми…