Ғафур Ғулом. Талант ва маҳорат (1962)

Мен ёш қаламкашлар ҳақида бир-икки оғиз сўз айтишни кўпдан буён ўйлаб юрган эдим. Киши қариган сари ўринбосарлар тўғрисида кўпроқ ташвиш тортадиган бўлиб қолар экан. Ахир, ҳамма касбда бўлганидек, бадиий ижодда ҳам ўринбосарлар, меросхўрлар бўлади, бусиз адабиёт ўсмайди. Мен ижодкорлик заҳматини давоми…

Қулман Очилов. Фиръавнлар ўлкаси (очерк)

Тошларга битилган достонлар Азалдан ҳар бир юртнинг ўз меъморий тимсоллари бор. Масалан, Ўзбекистон деганда хорижликлар аввало Са­марқанд, Хева ва Бухородаги қадимий минораларни кўз олдига келтирса, Аме­рика даставвал Озодлик ҳайкали шаклида намоён бўлади, Францияни бўлса Эйфель минорасисиз тасаввур этиш қийин. Мисрнинг давоми…

Матлуба Деҳқон қизи. Гул сўқмоқлар (эссе-қисса)

Тириклик чоғи айтолганим сўз…Мени ҳам минг йиллар қилар ҳикоя. Ғафур Ғулом.  Сочилиб ётибди туйғулар,  Кўнглимнинг боғлари паришон, Қай япроқ хазонга юз тутар, Демак, куз, олтиндан бир нишон. Мен сени излайман Олтин гул, Бир умр, бир умр изладим. Заррасин топсам ҳам майли, деб, Армоннинг ичинда бўзладим. Кўнглимга яқинроқ давоми…

Маъсума Аҳмедова. Марказдаги қиз (ҳикоя)

— Рисол, ҳайронман, нега бундай бўлди? — Гулнозанинг фиғони ошди. — Кунига икки юз марталаб қўнғироқ қилавериб, жонга тегарди. Энди бўлса, жим. Тавба… Рисолат дугонасининг йигитини билади — рассом. Эсида, қайсидир рассомнинг шахсий кўргазмасига боришганида кўрган, улар билан бир даврада давоми…

Маъсума Аҳмедова. Алам (ҳикоя)

Ўзи нима бўлди? Кўчада уни кўриб қолди. Кўрса нима бўпти? Нима бўпти эмиш, ахир у бошқа бир қиз билан кетаётган эди-да. Бўлгани шуми? Шу кичкина гапми? Уни бошқа қиз билан бирга кўрди-ю, куйиб кетди. Шундоқ метрога тушиб кетаверишда. Улар шундай давоми…

Маъсума Аҳмедова. Жўнатилмаган мактуб (ҳикоя)

Менинг ўзимга холи, тинч тураржой топиш ҳақидаги орзуим ва ниҳоят амалга ошадиган бўлди. Кутилмаганда ишдан қайтиш олдидан ҳамкурсим Шавкат қўнғироқ қилиб қолди:— Бир эрийсан энди, оғайни. Худди кўнглингдагидай жой топдим. Марказдан ҳам узоқ эмас. Бир хонали квартира, керакли асбоб-анжомлари, муҳими, давоми…

Маъсума Аҳмедова. Навбатчиликда (ҳикоя)

Тиббиёт коллежидан чиққанида кун пешиндан ўтган эди. Амалиётни касалхонанинг травматология бўлимида ўташяпти. Дугоналарига бу бўлим ёқмаяпти. Палаталар автомобиль ва бошқа хил ҳалокатига йўлиққан, йиқилган-сурилган дардмандларга тўла. Кимнидир қўли синган, кимнидир оёғи… “Дурустроқ манзарани кўрмайсан. Юракларинг сиқилиб кетади…” Анора шундай дейди. давоми…

Маъсума Аҳмедова. Тожи опанинг тугуни (ҳикоя)

— Қўлингиздан қўйсангиз-чи Тожи опанинг тугунини, — синглим жаҳл билан қўлимдан қўймай ўтирган тугунни юлқиб олди.Беихтиёр кулдим. Шунда кўз ўнгимда олис болалик жонланди. Синглимга ҳозир хаёлимдан кечганларни сўйлаб бермоқчи бўлдим… * * *             Кечаси билан ёғиб чиққан қор давоми…

Маъсума Аҳмедова. Ёмғирда… (ҳикоя)

Ҳаводан ёмғир иси келди. Осмон бирдан шарақлаб кетди: тепаликлар ортида чақин чақди. Телба шамол дорда ёйиғлиқ кирларни олиб бориб токлар устига ёпди. Дераза-эшиклар тарақлаб очилиб ёпилди. Куни кечагина туғилган улоқлар зорланиб маъради. Ёмғир шовуллаб кетди. Кўчаларни тўлдириб сув оқди. — давоми…

Маъсума Аҳмедова. Бегим кунлар (ҳикоя)

Бугун ҳавонинг заҳри кетди.Кун илжайди.Кампир ҳассасига таяниб, аста айвонга чиқди. Ҳовли бурчидаги қайрағоч шохларида қушлар чирқиллади. Кеча ёмғир илвиллатиб кетган боғлардан ҳовур кўтарилди. Қоп-қора лайча кучук у ёндан-бу ёнга ирғиди, шалпангқулоқ бола “маҳ-маҳ”, дея кучукни олқишлади.Кампир зиналардан аста-аста туша бошлади. давоми…