Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, qadim zamonda bir quyon yashagan ekan. U bir kuni ko‘kyong‘oq tagida xayol surib o‘tirganda, birdan bir dona yong‘oq “taq” etib tushibdi. Undan quyon qo‘rqib, qochib qolibdi. Yo‘lda maymunlarga uchrab qolibdi. — Nimaga qochyapsan? — davomi…
Kechqurun namozshomda bir tulki ketayotsa, bir xo‘roz qo‘ndoqda qo‘nib turgan ekan. Tulkining qorni juda och ekan. Tulki: — Men hajdan kelayotibman. Meni ziyorat qilmaysanmi? — debdi. Xo‘roz qo‘noqdan tushishi bilan tulki tappa bosibdi. Shunda xo‘roz qichqirib yuboribdi. Tulki: — Nega davomi…
Tog‘dan tog‘ga sakrab, o‘ynab yurgan kiyik, cho‘llab, suv axtarib, chopib pastga tushibdi. Kiyik yugurib borib, o‘rmon ichiga o‘zini urib, bir chuqurlikda bo‘lgan buloqqa o‘zini tashlabdi. Kiyik chuqurdagi buloq suvidan qonib-qonib ichibdi. Suvni ichib bo‘lgach, atrofga qarasa, chuqurlikda turgan emish. Irg‘ib, davomi…
Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, katta o‘rmonda hayvonu jonu jonivorlar qatori mayna ham archaga in qo‘yib, tuxum qilib, bola ochib, ana endi men ham ona bo‘ldim, bugun-erta jo‘jalarim chiqadi, deb quvonib yuribdi. Ammo maynaning quvonchi uzoqqa bormabdi, zaqqumga aylana davomi…
Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, qadim zamonda bir epchil o‘tinchi bor ekan. Uning boyligi bir eshak bilan bir tuyasi ekan. O‘tinchi kunda bir martaba tuya va eshagini urib, haydab o‘tinga sudray berar ekan. Bu eshak bilan tuyaning joniga tegibdi. davomi…
Bir yovvoyi mushuk bor ekan. U to‘qayda yashamoqchi bo‘libdi. To‘qayga kirib borayotsa, yo‘lda tulki uchrab qolibdi. Mushuk o‘ylabdi: “Bu qanday jonivor ekan? Tag‘in meni yeb qo‘ymasin!” U junlarini hurpaytiribdi. Tulki o‘ylabdi: “Bu kim bo‘ldi ekan? Umrimda bunaqa serjahl jonivorni ko‘rganim davomi…
Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, qarg‘a qaqimchi ekan, chumchuq chaqimchi ekan, uzoq o‘tgan zamonda qalin o‘rmonda qarg‘a bilan bug‘u do‘st bo‘lib yashagan ekan. Kunlarning birida bo‘ri bug‘uga duch kelib debdi: — Bug‘ujon, kel, do‘st bo‘laylik, birga-birga yashaylik. Bug‘u aytibdiki: davomi…
Bir kuni tanish bir rejissyorga ergashib qotma va qoracha bir yigit keldi. Rejissyor bilan suhbatimiz davomida bu yigit churq etmadi, qadimgi mullavachchalar singari qo‘lini qovushtirib o‘tirdi va rejissyor ketmoqchi bo‘lib o‘rnidan qo‘zg‘alganda menga tortinibroq bir dasta qog‘oz uzatib: — Fursatingiz davomi…
Murodjon Mansurov (1941-2014) — yozuvchi. 1. XX asr jahon adabiyotining 10 eng yaxshi asari deb qaysi asarlarni tilga olasiz? 1. Pavel Vejinov. «To‘siq» («Bar’er») (qissa).2. Yuriy Kazakov. «Moviy va yashil» («Goluboye i zelenov») (hikoyalar).3. Yusuf Samad o‘g‘li. «Qatl kuni» (roman).4. davomi…