Simon Karmiggelt. Quyushqon (hikoya)
O‘tgan oqshom mayxonalardan birida Lizani uchratib qoldim: oldida qandaydir omuxta ichimlik, astoydil bo‘yangan, yasangan-tusangan. Erkak oviga chiqqani va azbaroyi nochorlikdan ayni yo‘lga kirgani shundoqqina ko‘rinib turibdi. – Ishlar qalay?- deb so‘radim. – Bir nav. Uning shlyapasi e’tiborimni tortdi. Shlyapaki, biror surbet davomi…