Мирзо Ғолиб (1797-1869)

Ўзининг беқиёс ижоди билан урду адабий тилига асос солган ва ҳинд шеъриятининг мумтоз даврини якунлаган, ҳам Покистон, ҳам Хлндистоннинг фахру ғурурига, ҳар икки миллатнинг тимсолига айланиб кетган оташнафас шоир Мирзо Асадуллохон Ғолиб (مرزا اسد اللہ خان غالب) асли туркистонлик — давоми…

Ҳамид Исмоил. Гўзал гўзалдир сўлган чоғда ҳам… (1989)

Шеъриятимиз тарихида қисмати фожеали кечган сиймолардан бири Абдулҳамид Чўлпондир. «Шоирлар сардори», «ўзбек тили сандиғининг покиза хазинабони» деган шарафли сифатларга жуда эрта ноил бўлган бу заковатли шоир дастлаб ўн йилга маҳаллий «РАПП»чиларининг зуғумига дучор бўлди, ниҳоят, машъум 1937 йилда «ўзбек совет давоми…

Бегали Қоcимов. Ўзбек мардикорлик шеърияти (2011)

Бегали Қосимов илмий асарлари ўзининг теран мантиқи, изчиллиги, содда ва равон тили билан ўзбек адабиётшунослиги тарихида айрича ҳодиса. Домланинг архивидан топилиб, “ЎзАС” ўқувчиларига тақдим этилаётган мазкур тадқиқот нафақат қўйилган масаланинг миллийлиги, теранлиги, илмийлиги билан, балки бир ўқигандаёқ ўқувчи қалбига етиб давоми…

Ҳафиз Абдуcаматов. «Шеърим, дарё бўлиб оқ» (2011)

Атоқли шоир, иcтеъдодли драматург ва моҳир таржимон Рамз Бобожон ижодий фаолиятга жуда эрта киришган эди: 15 ёшга тўлар-тўлмаc шеърлари матбуотда кўрина бошлаган. “Шеърлар” (1939), “Ҳадя” (1940), “Олтин камалак” (1949), “Танланган аcарлар” (1958), “Cенга, cевгилим” (1969), “Муҳаббатга таъзим” (1980), “Cенинг меҳрингдан” давоми…

Омон Мухтор. “Чапдан ўнггами, ўнгдан чапга?..”

Ўтган аср, саводсизлик ва чала саводлиликни тугатиш устида иш олиб борилаётган давр экан. Ёши катта бир киши мактабга келибди. Муаллим унинг қўлига китоб тутқазганида нималаргадир ақли етишини билдириш учундир: — Чапдан ўнггами, ўнгдан чапга? — деб сўраган экан. Бизнинг авлодимиз давоми…

Озод Шарафиддинов. Зиёлилик (2003)

Бундан бир неча ой муқаддам “Ҳуррият” газетаси зиёлилик ва зиёлилар тўғрисида каттагина мақола эълон қилди. Теран мазмунга эга бўлган бу масала зиёлилар ҳаёти билан боғлиқ бир қанча долзарб масалаларни кўтариб чиққан ва шунинг учун ҳам газетхонларнинг эътиборини жалб қилмаслиги мумкин давоми…

Шодмонқул Салом. Кўнгил обидасига йўл (бадиа)

Кетаверасиз. Отлиқ ёки яёв. Серёғин баҳорда ўт босиб, йўқолиб қолган сўқмоқлардан гоҳ адашиб, гоҳ топиб. Тақимлар уюшиб қолади, пиёдалайсиз. Оёқ толгач яна уловга миниб кетаверасиз. Ўзини ухлаганга солган девлардек қорайиб, мағрур турган қоялар, арчалар, бодомчалар. “Пир” этиб уловингизни ҳуркитиб юборувчи давоми…

Аббос Саид. Устоз ибрати

Ҳаётда шундай инсонлар борки, улар ҳақида ёзишни кўнглингга тугсанг-да, чўчиб турасан: ёши, салобати, босиб ўтган умр йўллари ўйлантиради, ҳайратланасан, арзирли даражада ёза олармикинман, деган андишага борасан. Устоз Шукрулло ҳақида мақола ёзишни ният қилганимда ҳам, гарчи мўътабар ёшни қоралаган адибнинг асарларини давоми…

Темур Пўлатов. «Миллат отаси»нинг соясида (1988)

Л. Брежневнинг «ёзувчилик» фаолияти ҳаммага яхши маълум. Унга биринчи номерли ёзувчилик гувоҳномасини бериш учун СССР Ёзувчилар Союзининг аъзолик билетларини алмаштиришга тайёргарлик кўришаётган эдилар. Афсуски, улгуришмади. Ш. Рашидов эса бу борада юксак мартабали ҳомийсини анча ортда қолдирганди. Кўп йиллардан буён СССР давоми…

Шуҳрат: “Ҳақиқатни айтаман ва ёзаман деган одамгина ёзувчи деган шарафли номга лойиқ бўла олади” (1988)

— Шуҳрат ака, редакциямизга келаётган кўп хатларда бир савол бор: «Шундай журъатли журнал бўлатуриб, нега тарихимиздаги оқ доғлар ҳақида ёзмаётирсизлар? Ахир «Огонёк» журнали, Москва матбуоти бераётир-ку? Биз илгари айтиш мумкин бўлмаган, ман этиб келинган тарихий ҳакиқатларни билгимиз келади», деб ёзишади. давоми…