Абдураззоқ Самарқандий ҳижрий 12-шаъбон, 816 (мелодий — 7 ноябрь, 1413) йили Темурийлар давлатининг Ҳирот шаҳрида туғилди. Унинг тўла исми Камолиддин Абдураззоқ, отасининг исми Жалолиддин Исҳоқ Самарқандийдир. Абдураззоқ Ҳиротда туғилганлигига қарамай “Самарқандий” деган нисба билан шуҳрат топганлигига сабаб, отаси Жалолиддин Исҳоқнинг давоми…
Мир Муҳаммад ибн Саййид Бурхонуддин Ховандшоҳ ибн Камолуддин Маҳмуд ал-Балхий — Мирхонд ўрта аср тарих фанининг кўзга кўринган намояндаларидан биридир. Ота-боболари бухоролик бўлиб, фиқҳ илмида замонасининг етук олимлари сифатида машҳур бўлган. Улардан Маҳмуд ибн Аҳмад ал-Маҳбубий (вафоти — тах. 1300) давоми…
Тарихий илдизлари асрларга тенг Ўзбекистон тасвирий санъатининг равнақига муносиб ҳисса қўшиб, дунёга танилишида беназир хизмат қилган кўплаб мусаввирларимизнинг номи ҳурмат ва эҳтиром билан тилга олинади. Шулардан бири, Ўзбекистон халқ рассоми, миллий анъаналар ва замонавий тасвирий санъатнинг энг ноёб хусусиятларини ўз давоми…
Заҳириддин Муҳаммад Бобур ўрта аср Шарқ маданияти, адабиёти ва шеъриятида ўзига хос ўрин эгаллаган адиб, шоир, олим бўлиш билан бирга йирик давлат арбоби ва саркарда ҳамдир. Бобур кенг дунёқараши ва мукаммал ақл-заковати билан Ҳиндистонда Бобурийлар сулоласига асос солиб, бу мамлакат давоми…
Ҳаётнинг сермавж тўлқинлари аро ўзанини излаб кезаётган кўнгил ҳамиша саволларга, қийноқларга дуч келиб, топилган жавоблардан тиниқлашиб бораверади. Ўзбекистон халқ артисти Афзал Рафиқов тийнатида ҳам таржима қилинмаган қалб садоси – ички монологига эга бўлган актёр яширинлигини сезиш мумкин. Ўзни англамоқ мақсуди давоми…
Соҳибқирон Амир Темурнинг авлодидан бўлган Заҳириддин Муҳаммад Бобур (1483—1530) 16 аср охирида Фарғонада ҳукмронлик қилганди. У бобомерос Самарқандни қайтариб олмоқни ният қилади, бироқ муваффақиятсизликка учраб, ватанини тарк этади. Кобулни қўлга киритиб, Ҳиндистонга юриш бошлайди. Қўшинни Хайбар довонидан олиб ўтгач, ҳинд давоми…
Хайриддин Султонов. Бобурийнома: Маърифий роман. — Тошкент, «Шарқ» нашриёт-матбаа концернининг Бош таҳририяти, 1997 У ун тўққиз ешида туғилган диёрини мангу тарк этди. Йигирма беш ёшида Афғонистон, Покистон, Ҳиндистон, Бангладеш мамлакатларининг аксарият қисмини эгаллаган улкан салтанатга асос солди. Унинг мамлакатдорлик сиёсати, давоми…
Ҳофиз Таниш ал-Бухорий. Абдулланома («Шарафномайи шоҳий»). Биринчи китоб; Форс тилидан С.Мирзаев тарж.; Сўз боши ва изоҳлар муаллифи: Б. Аҳмедов. — Тошкент, «Шарқ», 1999 Ўзбекистон ва умуман Марказий Осиё тарихшунослигининг мўътабар манбаларидан бири, йирик муаррих ва нозиктаъб шоир Ҳофиз Таниш ал-Бухорий давоми…
Аслида, бу мумтоз мисраларни, анъанага кўра, Алишер Навоийнинг шоҳбайтлари, ҳикматлари тарзида ҳам тақдим этиш мумкин эди. Ёшларнинг қизиқишлари ва ахборот асри талабларини инобатга олиб, “Навоийдан 9 SMS” дея сарлавҳа қўйишга журъат топдик. Зотан, қўша қулфлар ортида сақланган туман танга эмас, давоми…
Мирзо Муҳаммад Ҳайдар Дуғлот — Марказий Осиёнинг XVI асрдаги атоқли муаррихи, адиби ва давлат арбоби бўлиб, машҳур “Тарихи Рашидий” асарининг муаллифи сифатида тарих саҳифаларидан мустаҳкам ўрин олган. Адабиётда кўпинча Мирзо Ҳайдар исми билан аталади. Унинг ота аждодлари XIV—XVI асрларда Мўғулистонда давоми…