Sharif Yusupov. Muhyi Xo‘qandiy (1836-1911)

O‘z zamondoshlari orasida «tojush-shuaro», «shohi shoiron» deya e’tirof etilgan bu ulkan san’atkorning nomi Hoji Muhyiddin Muhammad Rizo oxund o‘g‘li bo‘lib, «Muhyi» adabiy taxallusidir. Muhyi, ayrim tadqiqotlarda, Afg‘onistonning Kandahor, ba’zilarida Hirot shahrida tug‘ilgan, deb kelinar edi. «Tarixi Muhyi Xo‘qandiy» asarining muallif davomi…

Muhammad Ismoil. Oy chiqmagan oqshom (kinoqissa)

Universitet yotoqxonasi. Ko‘zlari yig‘idan qizargan Nasiba kiyim-kechaklari-yu kitob-daftarlarini hafsalasizlik bilan jomadonga joylayapti. Dugonasi Zuhra esa unga achingan ko‘yi hayolchan tikilib karavotda o‘tiribdi. Eshik taqillab, Furqat mo‘ralaydi. FURQAT – Nasiba, Nasibaxon! (eshikdan kiradi) – E, yaxshimisiz, Zuhraxon? Kechirasizlar! ZUHRA: – Keling, davomi…

Kotib (1858-1933)

XIX asrning oxiri — XX asrning boshlaridagi Toshkentda ushbu taxallus bilan ikki shoir yashab, ijod etgan. Sizga ikki she’rini tahdim etayotganimiz Pirmuhammad Tursunmuhammad o‘g‘li Sebzor dahasida, Kalkovuz suvi bo‘yidagi mahallalardan birida bo‘zchi oilasida tug‘ilgan. Eski maktabdan so‘ng dastlab «Beklarbegi» madrasasida, davomi…

Burhon Abdulxayrov. Maftunkor Bedil

Manbalarda asli kelib chiqishi Shahrisabzdan ekanligi qayd etilgan Mirzo Abdulqodir Bedil (1644–1721) taqdir taqozosiga ko‘ra Hindistonda tug‘ilib, ijod etgan bo‘lsa-da, XVIII asr oxiri – XX asr boshlarida O‘rta Osiyoda, xususan, o‘zbek xalqi orasida favqulodda mashhur edi. Asarlari Turkiston madrasa va davomi…

Begali Qosimov. Sirojiddin Sidqiy (1884-1934)

Atoqli adibimiz Oybek «Ulug‘ yo‘l» romanida uni shunday tanishtirgan edi: «Shoir Sidqiy maxsum Iskandardan. Kambag‘al oilada tug‘ilib o‘sgan, qattiqchiliqda qiynalib o‘qigan, keyin madrasaga joylashgan. Ko‘p xoru zorlik bilan madrasani tugatgan, Iskandarga qaytmasdan shaharda qolgan. Nazmda xiyla tuzuk, kalomi o‘tkir, pishiq, davomi…