Ishga besh minut kech kelganim uchun boshlig‘imiz 20 foiz ish haqidan ushlansin deb buyruq chikaribdi. Ba’zi odamlar soatlab, kunlab ishga kelmay qoladi-yu… O‘zingiz bilasiz, mening jahlim tezroq. Birdai qizishib ketdim. Kotiba qizning “xay-hay”lashiga qaramasdan shartga eshikni ochib, ichkariga bostirib kirdim. davomi…
Kitobim chiqdi. Bir donasini “Muallifdan” deb yozib, unga taqdim etdim. Uning ko‘zlari porlab ketdi. Meni quchoqlab oldi. Qo‘llarimni uzoq qisib turdi.— Tabriklayman. Tabriklayman. Juda xursandman. Ijodingizga baraka… – derdi hayajonlanib. Kitobni varaqladi.— O‘h-ho‘. Zo‘r, zo‘r. Jildini qarang-a. Qanday chiroyli. Rasmlari davomi…
U avvallari xirmon qorovul, tabelchiga yordamchi – egat o‘lchab beradigan va idoraga kunlik terimning hisobotini yetkazuvchi, dalada samovor qaynatuvchi lavozimlarida ishlagan. Sho‘ro armiyasiga chaqiruv qog‘oz tarqatgich bo‘lgan. Endi esa g‘isht zavodda gulax bo‘lib ishlayapti. Bir kecha – kunduz ishlaydi, ikki davomi…
Qabulxona. Vrach huzurida bir odmiroq kiyingan kampir o‘tiribdi.– Xo‘sh, kampirshoh, familiyangiz nima? – vrach yozuvdan bosh ko‘tarib so‘radi.– Ahmedova.– Ismingiz?– Ushlab turing.– Nimani?– Hech nimani. Ismim shunaqa…– Qanaqa?– Ushlab turing.– Voy nimani? Bundoq tushuntirib gapirsangaz-chi. Qo‘lingizda hech narsa yo‘q-ku?– Ha, davomi…
Ertalabdan beri kallasi xumday, qorni meshday Mallayev uyida. o‘zi mag‘rurlanib “kabinetim” deb ataydigan, kitoblarga liq to‘la bir necha javon va stol-stullar bilan to‘ldirilgan kichkina bir xonada ertaga katta yig‘inda o‘qiydigan ma’ruzasiga tayyorlanib o‘tiribdi. Xotini ketma-ket damlab kirayotgan issiq ko‘k choydan davomi…
– Mamat brigadir uyiga bir pritsep xashak tushiribdi…– Qo‘ying. Bu mayda-chuyda gap.– Sulaymon qorovul jamoa bog‘ining olmalarini o‘zimniki deb har bozor chiqarib sotadi.– Buyam mayda-chuyda.– Raimov-chi? Mudir bo‘lgandan beri fermadagi sara ho‘kizlarni sotib yeb, o‘rniga jaydarilardan to‘ldiribdi. Bu endi aniq davomi…
Ofat to‘satdan kelsa, yomonda! Hammani shoshirib qo‘yadi. Ayniqsa, tovuqlarga o‘lat tekkanda. Kasallik shamolday tarqaladi. Tovuqlar tap-tap etib, yurgan joyida o‘lib qolaveradi. Egalari gap nimadaligini bilguncha har xil voqealar bo‘lishi mumkin…Qiltiriq Alining har kuni bittadan tuxum tug‘adigan katta qora tovug‘i qushnisi davomi…
U katta xonaga kirib, ikki bukilib, qimtinibgina dedi:– Aytmay dedim-u, hech ichimda saqlay olmadim. Bari sizga ko‘nglim yaqinligvdan, sizga kamoli hurmatimdan. Buni qarang, Tunov kuni anovi Qobilov sizni so‘kkanday bo‘lib gapirdi-da… Yo tavba…– Yo‘g‘-e?!– Ha, ha. Besh-olti kishining o‘rtasida-ya, tag‘in. davomi…
Bir kuni o‘zimizning xo‘jaliqdan bo‘lgan Tullakov degan odam bilan uchrashib qoldim. U yer-bu yerga ishga kirib, ishni ham yolchitmay, og‘irning ustidan yengilning ostidan yuradigan bu kishi qo‘lida bir-ikki daftar ko‘tarib yurgai ekan.– Qani, Tullakov aka, tinchlikmi? Daftar qalam ko‘tarib yuribsizmi? davomi…
Bo‘lim boshlig‘i ishdan olindi. Yaxshi yigit edi. Lekin uzoq ishlamadi. Kattalar bo‘limga yangi mudir izlashayapdi. Men ham shu bo‘limda yigirma yildan beri ishlayman. Hamkasblarim meni hurmat qilishadi. Hammasi bo‘lmasayam, juda ko‘pchiligi «Agar bizdan so‘rashsa edi, bo‘limga sizni boshliq bo‘lsin deb davomi…