Kunbotar toklarning yelkasiga qo‘ngan. Kovushlarimni yechib, oyoqlarimni muzdek suvga topshirdim. Kunbotar yoydek yelkamda ikkita qanot o‘stirib chiqargan bo‘lib, bir soatlardan keyin ohista bug‘langanicha lojuvard suvda yo‘q bo‘lib ketsa kerak.Daraxtlar ortiga yashiringan daraxtlar tepasidan qishloqni ko‘rsa bo‘ladigan bir oraliq topdim. Suv davomi…
Idora xizmatchisi Seryoja Kolpakov bir necha kun aqldan ozganday bo‘lib yurdi. U shahar telefon stantsiyasiga ikka marotaba borib, u yerda telefon apparatining narxi va uni o‘rnatish shartlari haqida vazminlik bilan, erinmay surishtirdi. Bu juda arzon va hamyonbop edi. Seryoja Kolpakov davomi…
Fevral oyida mazam qochib qolsa bo‘ladimi, birodarlar. Shahar kasalxonasiga yotdim. Shunday qilib, shahar kasalxonasida yotibman, deng, davolanyapman va dilim orom olmoqda. Atrofda osudalik va sukunat. Hammayoq saranjom-sarishta, hatto yotishga ham iymanasan. Tuflamoqchi bo‘lsang – ana tufdon. O‘tirging kelyaptimi – mana davomi…
Har xil irim-sirimlarga sira ishonmayman. Bekorchi gaplar. Masalan, deylik, ko‘cha bo‘ylab ruhoniy ketib boryapti. Ha, ketayotgan bo‘lsa yaxshi. Uni o‘z holiga qo‘ying. Balki u xalq sudiga ketayotgandir yoki tergovchi chaqirgandir uni. Men qayoqdan bilay? Shundan ham qandaydir xulosalar chiqarish kerak davomi…
(Tahririyatga xat) Hurmatli o‘rtoq muharrirlar va muhtaram harf teruvchilar! Ayollarlar uchun maxsus son nashr etayotganingizdan gazeta orqali xabar topib, mening kamtarona ovozimni ham qo‘shib qo‘yishingizni so‘rayman.Bir oz suriling, muhtaram yozuvchilar! Menga ham kichkinagina joy ajrating-u, ayollar masalasi va teng huquqlilik davomi…
Bayramga hisobchi Goryushkin uyida ziyofat uyushtirdi. Taklif etilganlar ko‘p emasdi. Mezbon qandaydir ko‘tarinki kayfiyatda yo‘lakda mehmonlarga peshvoz chiqar va po‘stinlarini yechishga yordamlasharkan, taklif etilganlarni ichkariga boshlardi. – Bu kishi, – derdi u, mehmonni rafiqasiga tanishtirarkan, – mening eng yaqin do‘stim davomi…
Navbatchi militsioner peroni siyohdonga botirdi-da, dedi:– Jim-m, o‘rtoqlar… bir boshidan gapiring… kim kimni turtdi?– Uni manavi turtdi, – dedi bir kampir, odamlar oralab stol yoniga kelarkan. – Uni o‘sha turtdi… Hu-u, shaytoni la’in, – dedi.Xola ko‘rsatgan qop orqalagan kishi indamay davomi…
Pyotr Petrovich ismli kishi rafiqasi Katerina Vasilevna bilan Malaya Oxta shahrida istiqomat qilardi. Turmushi yaxshi, badavlat yashardi. Xo‘jalik, garderob, sandiqlar mol-mulk bilan liq to‘la… Uning ikkita samovari bo‘lardi. Dazmollarning esa son-sanog‘i yo‘q – naq o‘n beshta edi o‘ziyam. Biroq shunchalik davomi…
Yaqinda menga telefondan qo‘ng‘iroq qilishdi. Kimdir muloyim, yumshoq ovozda so‘radi:– O‘rtoq Zoshchenkomisiz?– Ha.– Gap shundaki, biz kuchaytirgich ustida tajriba o‘tkazyapmiz. Birorta hikoyangizdan uch-to‘rt satr o‘qib berishingizni o‘tinib so‘raymiz.Kechiktirib bo‘lmaydigan muhim yumushim bor edi. Uni to‘xtatishni hecham xohlamasdim. Lekin men ko‘ngilchan davomi…
O‘ruch do‘xtir hayotidan nolimasdi. Sog‘lig‘i joyida, qirq beshni qoralagan bo‘lsa ham, hozirgacha loaqal qattiqroq tumov bilan og‘riganini eslolmasdi. Oilasidan ham ko‘ngli to‘q. O‘zidan olti yosh katta xotini Pokiza ro‘zg‘orbop ayollardan. Uy-joyni saranjom-sarishta saqlaydi, pishir-kuydirga ham usta, o‘zi esa xokisor, kamsuqum, davomi…